Aaryan Devipujak's desire to become a doctor gets fulfilled with the help of VSSM...

Mittal Patel with Aaryan Devipujak

Aaryan Devipujak resides in Surendranagar, his father Anilbhai runs a small independent venture. Aaryan is very good at academics hence, Anilbhai had always hope for him to become a doctor and be of some help to the society.  Aaryan also persevered had to turn his father's dream into a reality. However, the exam results were not as good as expected. Securing admission into government college was not possible.

Anil was determined to ensure his son becomes a doctor. The business was doing good, managing funds was not an issue for him so he got Aaryn into a private medical college. He managed to pay fees for three semesters but later the business suffered and managing fees became a challenge. Anilbhai called up and came over to meet us. We decided to provide them with an, interest-free loan for the payment of fees.

"If it was not for the support from VSSM, we would not have managed to pay the fees and accomplish our dream of making our son a doctor. We are so grateful to VSSM for the support it has provided us," an overwhelmed Anilbhai told us when he was at the office to meet us.

 Aaryan too talked about his desire to pay it forward to society once he becomes a doctor. "Didi, I will remain associated with VSSM all my life."

Aaryan wants to be an Orthopaedic Surgeon, he is working very hard to accomplish his goal. Our best wishes and prayers are always with him. Also, the loan will be repaid once he begins to earn.

We are grateful to all who have helped us reach such individuals and families in need. Gratified that we could be our help.   

આર્યન દેવીપૂજક

સુરેન્દ્રનગરમાં રહે, પિતા અનીલભાઈ નાનકડો સ્વતંત્ર વ્યવસાય કરે. આર્યન ભણવામાં હોંશિયાર. અનીલભાઈની ઈચ્છા દીકરો ડોક્ટર બને અને સમાજ ઉપયોગી કાર્ય કરે તેવી. આર્યનની મહેનત પણ ખરી. પણ 12 સાયન્સમાં ટકા ધાર્યા કરતા થોડા ઓછા આવ્યા ને એને સરકારી મેડીકલ કોલેજમાં પ્રવેશ ન મળ્યો.

અનીલભાઈએ દીકરાને ડોક્ટર બનાવવાનું સ્વપ્ન આર્યન નાનો હતો ત્યારથી જોયેલું. એ આમ ભાંગી પડે એ એમને માન્ય નહીં. ધંધો ઠીકઠાક ચાલતો એટલે સેલ્ફ ફાઈનાન્સ કોલેજમાં ફી ભરીને પણ દીકરાને ડોકટર બનાવીશ એમ વિચારી કોલેજમાં એડમીશન લીધું.

ત્રણેક સેમીસ્ટરની ફી મહેનત કરીને તો ક્યાંક દેવું કરીને અનીલભાઈએ ભરી પણ પછી સ્થિતિ એકદમ કથળી. એમનો વેપાર બંધ થયો. 

આર્યનની ફી ભરવામાં તકલીફ ઊભી થઈ. એક દિવસ અનીલભાઈનો ફોન આવ્યો ને એ મળવા આવ્યા. 

અમે વગર વ્યાજે લોન આપવાનું નક્કી કર્યું અને આર્યનની ફી ભરાઈ. 

અનીલભાઈએ કહ્યું, 'VSSM ન હોત તો મારા દીકરાને ડોક્ટર બનાવવાનું સ્વપ્ન પૂર્ણ ન થાત. અમે આખો પરિવાર સંસ્થાની આ ભાવનાના ઋણી રહીશું.'

તો આર્યને મેડીકલ પુરુ થાય પછી સમાજ ઉપયોગી કાર્યમાં પોતાની સેવા આપવાની ભાવના વ્યક્ત કરી. 

આર્યન કહે, 'દીદી હું આજીવન તમારી સાથે જોડાયેલો'

આર્યનને ઓર્થોપેડીક સર્જન થવું છે. એ માટે એ મહેનત પણ કરે છે. એનું સ્વપ્ન સાકાર થાય એ માટે એને ઘણી શુભેચ્છા.. 

સાથે આર્યનને લોન રૃપે ફી ભરવામાં મદદ કરનાર સ્વજનોનો આભાર.. એની લોન તો એ ડોક્ટર બન્યા પછી કમાઈને જ એ પૂર્ણ કરશે. 

પણ આવા સતકાર્યોમાં નિમિત્ત બન્યાનો રાજીપો..

#MittalPatel #vssm #humanity

#humanrights #dream #generation

#youngergeneration #Gujarat

Greetings to the loved ones who helped the gadaliya families when they were in trouble.

The happiness of these families 

 Greetings to the loved ones who helped the families like Navghanbhai, Karashanbhai, Gelabhai when they were in trouble. 

You refused to say anything about it, not to give names. Of these, we abide by the fact of not giving a name. I am writing the rest of this incident because some of the helpers ask so many questions that we get tired. And you did not ask any question to our worker Kanubhai.

Gelabhai with his wife who have availed loan from VSSM

A few days ago, I wrote on Facebook that Gadlia families living in Harbatiyali like Navghanbhai, Gelabhai were having difficulty in repaying the loan taken from VSSM.

Somewhere he said that these families are in trouble. Kanubhai, our worker called to get the loan installment and he said, “I will come to Rajkot tomorrow”.

Kanubhai said, “I am in your area. I can come and get it so that you need not have to come to me.”

But he refused. After lots of arguments, it finally came out of his mouth that tomorrow he will have to sell jewelry or place a mortgage to Rajkot jewellers and pay the loan installment.

We told him not to do that but here he was worried about his reputation. VSSM gave the money with trust, if he misses the installment, it will not look good. I wrote about the feelings of poor people here and some friends whom I have never met talked to our worker Kanubhai to pay the loan installment of these families.

We collected Rs. 12,500 and gave it.

The only true religion as a human being is to help those in distress.

You all did your part well and trusted us. Bow to you.

The happiness of these families can be seen in the photo clearly. 

નવઘણભાઈ, કરશનભાઈ, ગેલાભાઈ  જેવા આફતમાં આવી પડેલા પરિવારોને મદદ કરનાર પ્રિયજનો આપને પ્રણામ...

આપે આ વિષે કશું કહેવાની, નામ ન આપવાની ના પાડેલી. એમાંથી નામ ન આપવાની વાતને અકબંધ પાળીએ છીએ.. બાકી આ ઘટના એટલા માટે લખુ છુ કારણ મદદ કરવાવાળા કેટલાક એટલા પ્રશ્નો પૂછે કે થાકી જવાય. ત્યારે તમે આડો અવળો એકેય પ્રશ્ન અમારા કાર્યકર કનુભાઈને નથી પૂછ્યો..

થોડા દિવસ પહેલાં ફેસબુક પર મે નવઘણભાઈ, ગેલાભાઈ જેવા હરબટિયાળીમાં રહેતા ગાડલિયા પરિવારોને VSSM પાસેથી લીધેલી લોન ભરવામાં તકલીફ પડી રહ્યાની વાત લખી હતી. 

આ પરિવારોએ તો તકલીફ પડે છે એવુંયે ક્યાંક કહ્યું હતું, કનુભાઈ અમારા કાર્યકરે લોનનો હપ્તો લેવા માટે ફોન કર્યો ને એમણે કહ્યું, 'કાલે રાજકોટ દેવા આવશું..'

કનુભાઈએ કહ્યું, 'હું તમારા વિસ્તારમાં છું. તમારે ધક્કો ન ખાવો પડે એટલે આવીને લઈ જાવ'

પણ એમણે ના પાડી. ઘણી રકઝક ચાલી છેવટે એમના મોંઢામાંથી નીકળી ગયું કે કાલે રાજકોટ હોનીને ત્યાં દાગીના વેચી કે ગીરો મૂકીને લોનના હપ્તા ભરવાના છે..

અમે એમ ન કરવા કહ્યું પણ અહીંયા એમને એમની શાખની ચિંતા હતી. કેટલા ભરોષે પૈસા આપ્યા છે હપ્તા ચુકીએ તો હારુ નો લાગે...ગરીબ માણસોની ભાવનાની વાત અહીંયા લખી ને કેટલાક મિત્રો જેમને હું ક્યારેય મળી નથી તેમણે આ પરિવારોનો લોનનો હપ્તો ભરવા પૈસા ભેગા કરવાનું અમારા કાર્યકર કનુભાઈ સાથે વાત કરીને કર્યું.

12,500 એમણે ભેગા કરીને આપી દીધા... 

માણસ તરીકેનો ખરો ધર્મ જ આફતમાં આવી પડેલાને મદદ કરવાનો.. 

આપ સૌએ આ ધર્મ બરાબર નિભાવ્યો.. અમારા પર ભરોષો કર્યો...

આપને પ્રણામ

આ પરિવારોએ પણ હરખ દેખાડ્યો...જે ફોટોમાં જોઈ શકાય છે...

#MittalPatel #VSSM #Livelihood

#Supportfrompeople #helpinghand

#Nomadicfamalies #lockdowneffect

#Supportnomadicanddenotifiedtribe

#Rajkot #Gujarat #ntdntcommunities gadaliya

Rameshbhai Bajaniya hopeful of a better tomorrow after VSSM’s intervention…

Mittal Patel with Rameshbhai Bajaniya and VSSM
co-oirdinator Mohanbhai Bajaniya

 

Rameshbhai is originally from Bandhavad village of Radhanpur. He has four children, all of them are mentally and physically handicapped.

When our Mohanbhai met this family, he felt for the first time that God had forgotten to give happiness to this family.

Mohanbhai asked him to start a business that would provide him permanent employment and talked about providing the necessary capital from VSSM.

Rameshbhai had an experience working as an electrician. So after giving ten thousand rupees, Rameshbhai put a roof next to his raw house in Bandhavad and started repairing the fans and doing the wiring work.

With two pennies in hand, a man's zeal for work also increases. He now rented a shop in Radhanpur and started working there. He asked for another loan to buy a machine to build a broken fan motor and we gave him twenty thousand rupees.

Fan repair work goes well in summer and monsoon, but little slow in winter, as Rameshbhai said. He also talked about earning seven to ten thousand rupees a month after deducting expenses.

Economic conditions are not good. However, his spirit of giving is excellent. We started a hostel in Radhanpur for the education of deprived children. At that time, he gifted fans for the hostel!

He spoke to us when he had to go to meet a special school in Bidada for putting his mentally retarded daughter in a hostel. He agreed, but he was very saddened by the condition of his four children. He also got emotional while talking to me. We gave him sympathy but also talked about helping in repairing the shop as well as bringing some goods for sale.

Our Sombhai Bajaniya introduces many people who are in trouble around Radhanpur. Sombhai is a teacher by profession but also puts constant effort for the upliftment of the deprived society.  He is indeed an integral part of our team. 

It was through him that Rameshbhai met us and we contributed to his upliftment.

We still need to help Rameshbhai a lot. but now he earns a little money. There was a time when there was not enough money to feed the family and they had to sleep on empty stomachs. We are very happy for him now. I wish Rameshbhai all the best and thank all the loved ones who helped in this work.

 રમેશભાઈ મૂળ રાધનપુરના બંધવડગામના..તેમને ચાર બાળકો પણ ચારેય માનસીક અને શારિરીક રીતે વિકલાંગ.. ઘરની સ્થિતિ એક સાંધતા તેર તૂટે એવી. ભગવાન આ પરિવારને સુખ આપવાનું જ જાણે ભૂલી ગયો હોય એવું અમારા મોહનભાઈને એમને પહેલીવાર મળીને લાગેલું.

મોહનભાઈએ એમને કાયમી રોજગાર મળે એવો ધંધો નાખવા કહ્યું ને એ માટે જરૃરી મૂડી VSSMમાંથી આપવાની વાત કરી.ઈલેક્ટ્રીશય તરીકે કામ કરવાનો અનુભવ. આથી દસ હજાર આપ્યા ને એમણે બંધવડમાં જ એમના કાચા ઘરની બાજુમાં છાપરુ નાખી પંખા રીપેરીંગથી લઈને વાયરીંગનું કામ કરવાનું શરૃ કર્યું.

બે પૈસા હાથમાં આવે તો માણસની કામ કરવાની ધગસ પણ વધે. એમણે હવે રાધનપુરમાં દુકાન ભાડે રાખી ને ત્યાં કામ કરવાનું શરૃ કર્યું. બગડેલા પંખાની મોટર બાંધવાનું મશીન ખરીદવા એમણે બીજી લોન માંગી ને અમે વીસ હજાર આપ્યા. 

ઉનાળામાં ને ચોમાસામાં પંખા રીપેરીંગનું કામ સરસ ચાલે. શિયાળામાં થોડુ મંદુ કામ રહે એવું રમેશભાઈએ કહ્યું. ને સાથે ખર્ચો કાઢતા મહિને સાત થી દસ હજાર કમાઈ લેતાની વાત પણ કરી. 

આર્થિક સ્થિતિ એવીયે સારી નહીં. છતાં એમની આપવાની ભાવના ઉત્તમ.. અમે રાધનપુરમાં વંચિત બાળકોના શિક્ષણ અર્થે હોસ્ટેલ શરૃ કરેલી તે એ વખતે એમણે હોસ્ટેલ માટે પંખા અનુદાનમાં આપેલા..

માનસીક રીતે અસ્થિર દીકરીને બિદડામાં આવી વિશેષ દીકરીઓ માટે ચાલતી હોસ્ટેલમાં ભણવા મૂકવા એમને મળવા જવાનું થયું ત્યારે વાત કરી.. એમણે હા પાડી.. પણ પોતાના ચારેક બાળકોની આવી સ્થિતિથી એ બહુ ગમગીન જણાયા. મારી સાથે વાત કરતા કરતા એ ભાવુક પણ થયા.. 

હૈયાહરો તો આપણે આપીએ જ પણ દુકાનમાં રીપેરીંગની સાથે સાથે થોડો વેચાણ અર્થે સામાન લાવવા પણ મદદ કરવાની વાત કરી..

રાધનપુર આસપાસ રહેતા ને તકલીફમાં હોય એવા ઘણા માણસોનો પરિચય અમારા સોમભાઈ બજાણિયા કરાવે. એ વ્યવસાયે શિક્ષણ પણ વંચિત સમાજના ઉત્કર્ષ માટે એ સતત જાગ્રત ને પ્રયત્નશીલ...અમારી ટીમનો એક અભીન્ન હીસ્સો જ જાણે...એમના થકી જ રમેશભાઈ અમને મળ્યા ને અમે ક્યાંક એમના ઉત્કર્ષમાં નિમિત્ત બન્યા.

રમેશભાઈને હજુ ઘણી મદદ કરવાની છે.. પણ હવે એ બે પૈસા કમાય છે એક સમય હતો જ્યારે બં ટંકના ફાંફા હતા પણ હવે ઘરમાં કોઈને ભૂખ્યા સુવુ નથી પડતું.. આ વાતનો અમને વિશેષ રાજીપો છે..

રમેશભાઈને ખુબ પ્રગતિ કરોની શુભેચ્છા ને આ કાર્યમાં મદદ કરનાર પ્રિયજનોનો આભાર..

#MittalPatel #vssmindia #livelihood

#employment #business #smallbusiness

#dreambig #dream #denotifiedtribe

#humanity #skills #vocalforlocal #vocal

#struggle #HONEST #achievement

Rameshbhai Bajaniya doing fan repairing and wiring work

VSSM co-ordinaotor Mohanbhai Bajaniya helped
Rameshbhai to get interest free loan from VSSM

Devabhai Kangasiya chooses to dream big….

Devabhai Kangasiya with his Chhota Hathi

 “I am in the market right now instead of having to think a hundred times to buy a thing worth a hundred rupees. I have a wedding at my brother's house and I have bought seven thousands of clothes for my children so far and I don't mind if I buy more. Apart from this, I currently have goods worth Rs 3.5 lakh”

I asked Devabhai of Tankara what happened after he took a loan from VSSM and started an independent business. He replied in the affirmative.

Devabhai's wife works as a casual laborer and also goes to sell cosmetics in a basket like Kangasiya women. 

Mittal Patel meets Devabhai Kangasiya and
his wife during her visit to Tankara

Devabhai's sister used to make a better profit by selling bedsheets, towels and other household items in a short time. She asked Devabhai to put up a labor job and start a business. But Devabhai had no capital. Our worker Kanubhai was already in contact with Chayaben. After talking to Kanubhai, we gave him a loan of Rs 30,000 and then he picked up speed. Took second and then took the third loan. The profit in the business increased so he took a vehicle named Chhota Hathi. Now Devabhai and his wife travel to various villages in a vehicle to do the business. He also goes to tradefair to do the business. 

In three or four years, life changed. Instead of having to think ten times to spend hundred rupees, he is able to pay the bank installment of the two lakh down payment of the vehicle and the institution's installment. And he also has good savings in the bank account now. 

When I asked about his dream, Devabhai said, “I want to make a good house and a big show room on top of the house. I want to sell the wholesale goods.  At present, I bring goods from a local trader, but the profit is not enough. But in one year, I want to bring wholesale blankets, bedsheets and other goods directly from the factory from Ludhiana”.

If the income of the person who eats daily by bringing daily, increases a little, then the dreams start to grow in their own way. We have seen this in the case of Devabhai and many others like him.

It is also important to earn money but also to help others in the society. Devabhai also worked with us in that way.

સો રૂપિયાની વસ્તુ ખરીદવા સો વખત વિચાર કરવો પડતો એની જગ્યાએ હાલ બજારમાં જ છું. મારા ભાઈના ઘરે લગ્ન છે ને મે મારા બાાળુકો હાટુ અત્યાર લગી હાત હજારના લૂગડાં ખરીદી લીધા છે ને હજુ વધારે ખરીદે તો પણ મને વાંધો આવે એમ નથી. આ સિવાય મારી પાસે હાલમાં ત્રણથી સાડા ત્રણ લાખનો સામાન પડ્યો છે'

મે ટંકારાના દેવાભાઈને VSSMમાંથી લોન લઈને સ્વતંત્ર ધંધો શરૃ કર્યો પછી શું ફેર પડ્યો એવું પુછ્યું ને બદલામાં એમણે આ જવાબ આપ્યો.

છૂટક મજૂરી કરતા દેવાભાઈના પત્ની કાંગસિયા બહેનો ટોપલામાં શૃંગાર પ્રસાધનો વેચવા જાય એમ એ પણ કરતાં.

દેવાભાઈના બહેન ચાદરો, ટુવાલ ટૂંકમાં ઘરમાં વપરાતી રોજિંદી વસ્તુઓ વેચવાનું કરતાં ને એમાં એમને નફો સારો થતો. એમણે દેવાભાઈને મજૂરી મૂકી ધંધો કરવા કહ્યું. પણ દેવાભાઈ પાસે મૂડી નહીં. અમારા એ વિસ્તારના કાર્યકર કનુભાઈ, છાયાબહેન સાથે એ સંપર્કમાં. કનુભાઈ સાથે એમની વાત થઈને 30,000ની લોન અમે આપી ને પછી તો એમણે રફ્તાર પકડી. બીજી ને પછી ત્રીજી લોન લીધી. ધંધામાં નફો વધ્યો એટલે છોટાહાથી નામનું વાહન લીધુ. હવે દેવાભાઈ ને તેમના પત્ની બેય સાથે વાહનમાં બેસીને વિવિધ ગામડાંઓ વેપાર અર્થે ફરે. સાથે ગુજરી બજાર ભરાય ત્યાં પણ વેપાર કરવા જાય.

ત્રણ - ચાર વર્ષમાં જિંદગી બદલાઈ ગઈ. સો વાપરવામાં દસ વાર વિચાર કરવો પડતો તેની જગ્યાએ બે લાખ ડાઉનપેમેન્ટ ભરીને લીધેલી ગાડીનો બેંકનો હપ્તો, સંસ્થાનો હપ્તો આરામથી ભરાય છે ને બેંકમાં બચત પણ થાય છે.

સ્વપ્ન શું છે એવું પુછતાં દેવાભાઈએ કહ્યું, 'મારુ ઘર સરખુ બનાવવું છે ને ઘર માથે જ મોટો સો રૃમ. હોલસેલમાં સામાન વેચવાનું કરવું છે. હાલ લોકલ વેપારી પાસેથી હું સામાન લાવુ છુ તો નફો ઝાઝો નથી રહેતો. પણ એક વર્ષમાં હોલસેલમાં લુધિયાણાથી ધાબળા,ચાદરો ને બીજો સામાન સીધો ફેક્ટરીમાંથી લાવવો છે.. '

રોજનું લાવીને રોજ ખાનાર વ્યક્તિની આવક થોડી વધે તો સ્વપ્નો પોતાની રીતે મોટા થવા માંડે છે.. દેવાભાઈને એમના જેવા ઘણાયના કિસ્સામાં અમે આ જોયું છે..

વળી પૈસો કમાવવો જરૃરી પણ એનાથીયે વધારે જરૃરી સમાજના અન્યોને મદદરૃપ થવું. દેવાભાઈ એ રીતે પણ અમારી સાથે કાર્યરત...

ખૂબ તરક્કી કરોને શુભભાવના દેવાભાઈ માટે...

#vssm #MittalPatel #livelihood

#success #loan #business

#businessowner #employment

#dream #dreambig #ownbusiness

#કાંગસીયા #nomadic #વિચરતા

VSSM always remains grateful to its loved ones for helping bring change in lives of individuals like Lilabhai...

Mittal Patel visited Lilabhai to see his progress

Lilabhai is from Dev village in Radhanpur.

He does not have any ancestor business or any such land. He does labor work to feed his family. But he does not get enough income in Dev village in Radhanpur. So he left the village and went to Kutch to earn money. He works as a day laborer in a welding shop. But the sorrow to leave the homeland remains with him. Also, he doesn't get a permanent job.

From Kutch, he comes to Dev village in between, but every time he misses his village.

Once he came to Dev and met our worker Shankarbhai and said that he does not like to leave the village.

Shankarbhai suggested Lilabhai to start his own business of welding in Dev. But Lilabhai had no money for that. Shankarbhai gave a loan of Rs 20,000 from VSSM to Lilabhai and Lilabhai started working in a rental shop. 

Income increased. He was able to feed the family and have clothes to cover the body. He then started saving some amount of money. Lilabhai’s face started glowing. The mind calmed down, and he decided to add new 

things to the business and we gave another 40,000 to buy a new machine for welding work and then he started making good progress and started saving some money. 

Now Lilabhai thought of buying his own space and starting a welding business there. He found a land(plot), but Rs 4 lakhs was needed to buy it. He had savings of Rs 2 lakh but the question was what to do with the remaining money.

I visited him during that time to see Lilabhai's progress, he asked for a loan for the plot. He also said that he would repay the loan with some money.

Lilabhai also shared the joy of involving his two sons in this work.

The fortunes of thousands of people like Lilabhai changed because of the loved ones who helped us. Thank you all and best wishes to Lilabhai along with our worker Shankarbhai for finding such true men and bringing them close to us.

લીલાભાઈ રાધનપુરના દેવગામના વતની. 

બાપીકો કોઈ ધંધો કે એવી કોઈ જમીન જાગીર એમની પાસે નહીં. મજૂરી કરીને પેટિયું રળે. પણ રાધનપુરને દેવમાં ઈચ્છીત આવક ન થાય. એટલે ગામ છોડીને કચ્છમાં કમાવવા ગયા. 

વેલ્ડીંગ કરતી એક દુકાનમાં રોજમદાર કામદાર તરીકે કામ કરે. પણ વતન છોડવાનો વસવસો એમને કાયમ રહે.. વળી કાયમી કામ મળે એમ પણ નહીં. કચ્છમાંથી વચમાં વચમાં એ દેવ આવે પણ દર વખતે વતન માટે એ ઝૂરે...

એક વખત આવી જ રીતે દેવ આવ્યાને અમારા કાર્યકર શંકરભાઈ સાથે પરિચય થયો અને ગામ છોડવું નથી ગમતુંની વાત એમણે કરી. શંકરભાઈએ લીલાભાઈને દેવમાં જ વેલ્ડીંગનો પોતાનો ધંધો કરવા સૂચન કર્યું. પણ લીલાભાઈ પાસે એ માટે પૈસા નહીં. 

શંકરભાઈએ VSSMમાંથી 20,000ની લોન લીલાભાઈને આપી ને ભાડાની દુકાનમાં લીલાભાઈએ કામ શરૃ કર્યું. આવક વધી. બે ટંક ભરપેટ ભોજન, પેરવા સરખા કપડાં ને પાંચ રૃપિયા હાથમાં રહેવા માંડ્યા. લીલાભાઈના મોંઢા પર તેજ આવ્યું. મન શાંત થયું, પ્રગતિ થઈ એટલે ધંધામાં નવી ચીજો ઉમેરવાનું મન થયું ને બીજા 40,000 અમે વેલ્ડીંગના કામમાં નવા મશીન ખરીદવા આપ્યા ને પછી તો લીલાભાઈની ગાડી નીકળી પડી..કામ મળવા માંડ્યું અને બચત પણ થઈ. 

હવે લીલાભાઈને પોતાની જગ્યા ખરીદી ત્યાં વેલ્ડીંગનો બીઝનેસ શરૃ કરવાનો વિચાર આવ્યો. પ્લોટ જોયો પણ એ ખરીદવા ચાર લાખની જરૃર હતી. ધંધામાંથી બે લાખની બચત કરી હતી પણ બાકીના પૈસાનું શું કરવું એ પ્રશ્ન હતો. 

લીલાભાઈની પ્રગતિ જોવા જવાનું થયું એ વખતે એમણે પ્લોટ માટે લોન આપવા કહ્યું. થોડા પૈસા એ ઉછીના પાછીના કરશે એમ પણ કહ્યું..વળી લીલાભાઈએ પોતાના બે દીકરાને પણ આ કામમાં જોડી દીધાનો આનંદ વહેંચ્યો.

લીલાભાઈ જેવા હજારો માણસોનું નસીબ સંસ્થાગત રીતે અમને મદદ કરનાર સ્નેહીજનોના લીધે બદલાયું. આપ સૌનો આભાર ને લીલાભાઈને શુભેચ્છા.. સાથે અમારા કાર્યકર શંકરભાઈ આવા સાચા માણસોને શોધીને અમારા સુધી પહોંચાડે એ માટેનો રાજીપો...

#MittalPatel #VSSM #livelihood

#smalbusiness #businessloan

#Interestfreeoan #loanforbusiness

#smallentreprenaur #selfindependent

#vssmloan #nomadic #denotified

Lilabhai involved his sons in the business

Lilabhai started welding business in his own space

 

Families from nomadic communities begin independent businesses after availing loan from VSSM..

Mittal Patel meets Tulsiben Kangasiya during her visit to
Tankara

“You sensed my dreams, chose to support me as a result I have goods worth Rs. 3.5 lakhs stocked in this open-air shop. Two years ago, I could not purchase goods worth Rs. 10000!! Life is good now, we are making progress. You helped me reach here, now it is my turn to help others.

Tankara’s Zaverbhai’s face was lit with an unexplainable aura whilst he was narrating his journey with us. I looked a little confused when he mentioned his willingness to help others. And he could sense that.

Mittal Patel with Zaverbhai and Tulsiben Kangasiya

“We haven’t known each other for long, yet you helped me expand this business, it has helped increase the profitability of the business. Kanubhai (VSSM’s team membe    r) always says that we are family to you. While sanctioning the loan, you also encourage our communities to support the families struggling to make ends meet. You ask us to make them part of our joy and happiness. Many buses make a stopover at this place. People disembark and many board the bus from here. I see a lot of tribal families reaching here in search of work. Last winter when I was setting this place, I saw their kids shivering of cold. Even their parents had nothing to warm them up. Ben, I brought 400 sweaters from seconds market. I gave them to whoever in need at this bus stop. I would have loved to give them new ones but that I could not afford. The intent was to keep them warm, the sweaters I provided must have done that.”

Zaverbhai Kangasiya's open-air shop

We were passing through Zaverbhai’s place in Tankara, we decided to stop by after we saw that he was around. He insisted we spend some time and took us to the charpoy at the back of his yard. Zaverbhai and Tulsiben reflected content and calmness on their face.

Only two years ago the same couple earned their living by working as loaders. Zaverbhai dreamed of a shop with good worth Rs. 5,000 to 10,000 stocked in it. Family and community helped him build some corpus to buy the shop, however, he was still short of funds. Taking a loan from a private money lender would have proved very expensive.

Zaverbhai was prepared to fly,  but the shortage of funds had clipped his wings. He was a little confused on how to go further.  

Zaverbhai Kangasiya has goods worth Rs 3.5 lacs stocked

Our Kanubhai and Chayaben talk about VSSM’s activities to the Kangasiya families of Saurashtra. They help them progress in life. Zaverbhai shared his dilemma to Kanubhai.

VSSM sanctioned Zaverbhai the loan because we knew he had a vision and was prepared to work hard to realize it. The loan helped meet the deficit for buying the shop and to procure goods to kick start the business. 

There was no looking back for this couple after that. Within two years,   Zaverbhai paid-off all the debt he owned to everyone he had borrowed money to buy the shop. Shortly Zaverbhai is planning to buy another shop in  Tankara Bazar. He has goods word Rs. 3.5 lacks stocked with him.

VSSM has provided a loan to thousands of families to start their independent businesses, most of them believe that the funds VSSM provide are hard-earned money and will bring them good. I   also believe this because the funds VSSM’s well-wishers donate reflect their pure intent and humility. Such funds are bound to bring progress to its receiver.

We wish Zaverbhai and Tulsiben all the very best in their future endeavours.

 'તમે મારા સ્વપ્નને સમજ્યા ને જે મદદ કરી એના લીધે જ આજે આ થડા(ખુલ્લામાં કરેલી દુકાન) માં સાડા ત્રણ લાખનો સામાન ભર્યો છે. દસ હજારનો સમાન ખરીદવાની હેસિયત બે વર્ષ પહેલાં નહોતી પણ આજે બરકત છે.. તમે મને મદદ કરી તો મારેય બીજાને કરવી જોવેને?'

ટંકારામાં રહેતા ઝવેરભાઈ આ વાત કરી રહ્યા હતા. ત્યારે એમના મોંઢા પર જબરી ચમક હતી..વળી એમણે બીજાને મદદ કરવાની વાત કરી, એમાં મને કાંઈ ખાસ સમજાયું નહીં. મારી મૂંઝવણ સમજી ઝવેરભાઈએ થોડો ચોક પાડ્યો..

એમણે કહ્યું, 'આપણી કોઈ લાંબી ઓળખાણ નહીં તોય તમે મને બેઠો થવા મદદ કરી અને હું બે પાંદડે થ્યો. કનુભાઈ(અમારા કાર્યકર) હંમેશાં કહે, અમારા માટે તમે અમારા પરિવારના છો.. લોન દેતી વખતે તમે પણ કહેતા હોવ છો કે, તમે સુખી થાવ તો તમારા એ સુખમાં બીજાનેય ભાગીદાર બનાવવા તે બેન.. મારા આ થડા પાહેથી જુદા જુદા ગામની બસો અને ગાડીયો ભરાય. આદિવાસી ભાઈ બહેનો પોતાનું વતન છોડી અહીંયા મજૂરી માટે આવે. ગયા શિયાળે હું થડામાં સવારે વહેલાં સામાન ઊતારતો હતો એ વખતે મે જોયું કે નાના નાના બાળકો ઠંડીથી થથરી રહ્યા છે. સ્વેટર જેવું એમના મા-બાપમાંય ઘણા પાસે નથી હોતું. તે બહેન હું ચારસો સ્વેટર સેકેન્ડમાં લઈ આવ્યો અને ગાડીમાં બેસતા- ઉતરા જેની પાસે ગરમ શાલ કે ઓઢવાનું ન હોય એને એ આપુ. નવા સ્વેટર આપી શકુ એટલી સગવડ નથી પણ મૂળ હેતુ તો ઠંડી રોકવાનો છે ને? તે આમાં સચવાઈ જાય છે...'

ટંકારા ચાર રસ્તે આવેલા એમના થડાને જોઈને અમે ત્યાં ઊભા રહ્યા તો એમણે બહુ આગ્રહ કરીને થડાની પાછળના ભાગમાં ઢાળેલાં ખાટલે અમને બેસાડ્યા ને નિરાંતે ઘણી વાતો કરી..

એક સંતોષ ઝવેરભાઈ ને તેમના પત્ની તુલશીબહેનના મોંઢા પર જોઈ શકાતો હતો..

બે વર્ષ પહેલાં ગાડીમાં સામાન ભરવાની મજૂરી કરતા ઝવેરભાઈએ ટંકારાની બજારમાં પોતાની દુકાન થાય અને થડામાં પાંચ દસ હજારની જગ્યાએ વધારે સામાન ભરવાનું સ્વપ્ન સેવ્યું. દુકાન ખરીદવામાં કુટુંબીજનો, સમાજના લોકોએ સૌએ મદદ કરી તોય પૈસા ખૂટ્યા.

વ્યાજવા પૈસા લાવે તો વ્યાજ મારી નાખે..શું કરવુંની મૂંઝવણ હતી.

એક ઉડાન ભરવાનું નક્કી કર્યું પણ પૈસા વગર બધુ નકામુ..અમારા કનુભાઈ અને છાયાબહેન સૌરાષ્ટ્રમાં વસતા કાંગસિયા પરિવારોને સંસ્થાના વિવિધ આયોજનોની વાત કરે અને તેમની પ્રગતિમાં મદદ કરે. ઝવેરભાઈએ કનુભાઈને પોતાની મૂંઝવણ કહી.

સ્વપ્ન જોનાર મહેનતકશ હોય તો મદદ કરવી જોઈએ. એટલે અમે વગર વ્યાજે લોન આપી. જેનાથી દુકાનમાં ખૂટતાં ઉમેર્યા અને થડામાં પહેલીવાર ત્રીસ હજારનો સામાન ભરાવ્યો. પછી તો ગાડી નીકળી પડી...

મહેનત કરનારને લક્ષ્મી વરે એ વાત ઝવેરભાઈ તુલશીબહેને સાબિત કરી બતાવી...

બે વર્ષમાં 12 લાખની દુકાન ખરીદવા માટે જે પણ લોકો પાસેથી પૈસા લીધા હતા તે બધા ઝવેરભાઈએ ચુકવી દીધા. ટંકારાની બજારમાં જ એમણે બીજી દુકાન જોઈ છે જે ખરીદવાનું ઝવેરભાઈ ટૂંક સમયમાં કરવાના છે.. આ સિવાય દુકાન અને થડા પર થઈને સાડા ત્રણ લાખનો સામાન તેમની પાસે પડ્યો છે...

ઝવેરભાઈ તુલશીબહેનને ઘણી શુભેચ્છા...

#MittalPatel #VSSM #LIvelihood

#success #business #employment

#successstories #businessloan

#interestfreeloan #smallbusiness

#hardwork #nomadictribe #Tankara

Will to succeed… VSSM helps Lilaben begin her own venture…

A little ahead on Mehsana’s Nagalpur crossroads, towards the right of the highway is a tea stall run by Lilaben. VSSM had provided an interest-free loan to Lilaben to help her set up her venture. The business has flourished. Along with serving tea, she plans to offer snacks as well. There was a time when Lilaben reeled under doubts, “I won’t be able to run a hotel, I cannot do it!!” she had shared when we had listed before her some options. I was particularly keen on meeting her because she was now planning to expand her business.

The responsibility of raising her four children fell on Lilaben after the death of her husband. The Saraniya is a poor community, sharpening knives does not earn them enough money to be able to save for unforeseen circumstances!!

I have worked very hard to raise the children. My elder son has a heart ailment, his medications costs are huge. How do I meet such expenses?? Mohanbhai (VSSM’s team member) and Kanabhai (community leader) knew about my financial turmoil. They pushed me to start this hotel, I had many fears and concerns initially. But I am better off now. We have enough food for three meals a day, also there is money to meet the medical expenses incurred towards the treatment of my ailing son.

Women like Lilaben inspire us at many levels. Their struggle is about sustaining themselves and their families but also perform each role with utmost honesty and integrity. Lilaben has turned out to be a role model for women contemplating to plunge into starting their micro ventures. Of course, we will be supporting her in expanding her business. She deserves all our support and regard.

VSSM will always remain grateful to its patrons for enabling it meets the need for a dignified living for thousands of individuals like Lilaben. It is your support that helps these marginalised families realise their dreams.

મહેસાણાના નાગલપુર ચાર રસ્તાથી થોડે આગળ જઈએ તો હાઈવેની જમણી બાજુ લીલાબહેનની ચાની હોટલ આવે. 

લીલાબહેનને હોટલ કરવા અમે વગર વ્યાજે લોન આપેલી. તે એમાંથી એમણે સરસ તરક્કી કરી. હવે એમને હોટલની સાથે સાથે નાસ્તાની વ્યવસ્થા ટૂંકમાં ખાણી પીણીનું કામ પણ ચાલુ કરવું હતું. એક વખતે 'હું હોટલ નહીં ચલાવી શકુ, મારાથી નહીં થાય' એવા ડર સાથે જીવતા લીલાબહેને નવું સાહસ કરવાનું વિચાર્યું એટલે એમને ખાસ મળવું હતું.

એમના પતિ ચાર બાળકોને લીલાબહેનના સહારે મુકીને પરલોક સિધાવી ગયા. છરી ચપ્પુની ધાર કાઢીને જીવતા આ સરાણિયા પરિવાર પાસે બચત તો શાની હોય? લીલાબહેન કહે, 'લોકોના ખૂબ વૈતર્યા કર્યા. જે મળે એ કામ કર્યું ને છોકરાં મોટા કર્યા. મોટા છોકરાને હૃદયની બિમારી છે. તેની દવાય કરવાની. આ બધા ખર્ચા કેમના કાઢવા? આ મોહનભાઈ (VSSMના કાર્યકર) અને કાનાભાઈ(વસાહતના આગેવાન) બધી હકીકત જાણે. એમણે હોટલ કરવાનું કીધુ. બહુ બીક લાગતી પણ પછી કરી. હવે સારુ છે. છોકરાંની દવાય થાય છે ને પેટ ભરીને ત્રણ ટંકનો રોટલો જડી જાય છે..'

લીલાબહેન જેવા બહેનો પ્રેરણારૃપ છે. કપરી સ્થિતિમાં પોતાના પરિવારને ટકાવવા મથવું એ સહેલું નથી.. સફળ વ્યવસાયકર્તા તરીકે તો ખરુ પણ એક ઉત્તમ મા તરીકે લીલાબહેનને પ્રણામ કરવાનું મન થાય..રહી વાત નવા સાહસ માટે મદદની તો એ તો કરીશું જ. 

લીલાબહેન જેવા હજારો સાહસીકોને મદદ કરનાર સૌ પ્રિયજનોના અમે આભારી છીએ...એમની મદદથી જ આ વંચિતોએ જોયેલા સ્વપ્ન સાકાર થઈ રહ્યા છે. 

#MittalPatel #VSSM #livelihood

#ntdntcommunity #employment

#smallbusiness #dignityforall

#humanity #selfmade #NomadicTribe

#women #strongwomen #dream

#રોજગાર #વ્યાજવગરલોન #લોન

VSSM always remains grateful to its donors for helping bring change in lives of individuals like Pintoobhai Saraniya...

Mittal Patel at Pintoobhai's tea stall

“Ben, I have rented a house now and pay rent of  Rs. 1500 a month.”

Many of us might not resonate with the gravity of the above statement. The families I talk about are ones whose monthly income is  2-3 thousand rupees. So a statement like this would most certainly cheer me up.

Ranjitbhai runs a tea stall on Chanasma crossroads, younger brother Pintoo also aspires to have his independent venture and helps whenever possible.

Both the brothers had been practising their traditional occupation of sharpening knives but as the use of thick metal knives reduced their skills were no longer required, work was hard to find and so was income. Ultimately, both the brothers gave up their occupation and took up jobs at a hotel and snack store in Chanasma.

Our team member Mohanbhai encouraged the duo to start their independent ventures. Ranjit grasped the idea quickly. VSSM offered him an interest-free loan of Rs. 30,000 to set up his tea and snack bar. The income has been good, enough to provide the family two meals daily.

I have had frequent opportunities to meet their mother Taraben. The family used to stay in the shanties around Chanasma. They never had enough water to meet their daily needs. “Now in this rented home we have moved into there is a washroom and access to water from the tap.” Taraben shared with a smile on her face.

The pain of surviving in shanties in the middle of a sprawling urban landscape, bathing around the street corners no place for lavatories!! We will never be able to comprehend the trauma these families undergo. I always pray that no one should undergo the suffering of not having a decent roof over the head.

The interest-free loan has helped this family experience the little joys of life. Their quality of life has improved and that is visible on their face and outfits too.

VSSM has worked hard to ensure the Saraniyaa families of Chanasma obtain residential plots. However, before the got to get the possession of their plots many were required to vacate their shanties. Families who were struggling economically had to stay on the footpath.

While I was talking to Taraben,  Mukeshbhai Saraniya passed through, there was a stark difference between the appearance of his and Pintoo-Ranjit’s.

It is the difference economic stability brings.  I guess when individuals achieve financial well-being rest of the things do begin to fall in place. They start figuring out things and do not need our hand-holding. 

VSSM aims to continue helping the nomadic and marginalised communities, we are grateful to all who have and continue to support our endeavours.

Pintoobhai would often call up to invite me to his tea stall, “Ben, whenever you are passing through Patan and Radhanpur please drop by at my tea stall and taste the tea I make.” I am not an avid tea drinker but at Pintoobhai’s stall, I had enjoyed the cuppa he served with so much affection.

'બેન મે ભાડે ઘર રાખ્યું, પંદરસો ભાડુ ભરીએ સીએ..'

ભાડેથી ઘર રાખવાની વાત આપણા માટે નવી નથી. પણ જે પરિવારની હું વાત કરુ છુ એની તો એક વખતે મહિનાની આવક બે ત્રણ હજાર હતી.. આવામાં પંદરસો ભાડુ ભરીને રહેવાની વાત.. આનંદ આપનારી..

ચાણસ્મા ચોકડી પર રણજીતભાઈએ ચાની હોટલ કરી. પિન્ટુ એમનો ભાઈ એ પણ સ્વતંત્ર ધંધો કરવા ઈચ્છે પણ એ પણ જરૃર પડે મદદ કરે. 

આમ તો બેય ભાઈઓ સરાણિયાનો બાપીકો ધંધો છરી ચપ્પુની ધાર કાઢવાનો જ કરતા પણ હવે જાડા ચપ્પા નથી આવતા તે એની વખતો વખત ઘાક કાઢવી પડે એટલે મળતર ઘટ્યું. આખરે બેય ભાઈઓ ચાણસ્મામાં જ ફરસાણની દુકાને ને ચાની હોટલે નોકરીએ લાગ્યા. 

અમારા કાર્યકર મોહનભાઈએ આ બેયને પોતાનો સ્વતંત્ર ધંધો કરવાની સલાહ આપી. રણજીત તૈયાર થયો ને ત્રીસ હજારની અમે લોન આપીને એની હોટલ થઈ. સરસ આવક થાય છે ને બે ટંક સુખેથી ખવાય છે..

તારાબહેન આ બેયની મા.. ઘણી વખત એમને મળવાનું થાય. પહેલાં ચાણસ્મામાં છાપરાં બાંધીને રહેતા આ પરિવારોને પીવા અને વાપરવાના પાણીની ભારે મુશ્કેલી રહેતી. હવે ભાડાના ઘરમાં ટોયલેટ, બાથરૃમ સાથે પાણીની સગવડ છેની વાત હરખાતે હૈયે એમણે કરી..

છાપરાંમાં રહેતા પરિવારો માટે પાણી મેળવવું મહામુસીબત ભર્યું બનતું. વળી શહેરની વચ્ચોવચ.. આવામાં ટોયલેટ માટેની મુશ્કેલી... ખુલ્લામાં નાહવાનું..પાર વગરની પીડા... જેમના માથે પોતાની પાકી છત છે એ ક્યારેય આ પીડામાંથી પસાર નથી થયા. ઈશ્વર કોઈને આવી પીડામાંથી પસાર પણ ન કરે એમ ઈચ્છુ પણ જેમને આ તકલીફો નીત વેઠવાની છે એમની હાલત એમની સાથે બેસીએ ત્યારે સમજાય..

ખેર વગર વ્યાજે લોન રૃપે મદદ કરી એનાથી આ પરિવાર બેઠો થઈ ગયો. કપડેલતે પણ સુખ દેખાવા લાગ્યું.. 

ચાણસ્મામાં રહેતા સરાણિયા પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ મળે એ માટે અમે ભારે જહેમત ઉઠાવી આખરે પ્લોટ ફળવાયા. પણ હજુ કબજો મળે તે પહેલાં જ એ લોકોને છાપરાં ખાલી કરવા પડેલા... ઘણા સરાણિયા જેમની આર્થિક સ્થિતિ નબળી છે તે તો ફૂટપાથ પર પડ્યા છે. 

હું તારાબહેન સાથે વાત કરતી એ વખતે જ મુકેશભાઈ સરાણિયા ત્યાંથી પસાર થયા. મને જોઈ એટલે કેમ છો પુછતા સામે આવ્યા, એમના દીદાર અને પિન્ટુ, રણજીતના દીદારમાં જમીન આસમાનનો ફરક હતો..

આ ફરક આવ્યો આર્થિક સદ્ધરતાથી.. દરેક વ્યક્તિ શિક્ષિત અને આર્થિક રીતે સુખી હશે તો મારા ખ્યાલથી એનો વિકાસ એ જાતે કરી લેશે એને કોઈનીયે જરૃર નહીં રહે..

VSSM તરીકે વિચરતા અને વંચિત પરિવારોને મદદ કરવી એ લક્ષ છે.. આ કાર્યમાં મદદ કરનાર સૌ પ્રિયજનોનો અમે આભાર માનીએ છીએ..

પિન્ટુભાઈ ફોન કરીને બેન પાટણ, રાધનપુર મગા આવો તો અમારી હોટલ જોતા જજો એવું કહે, તે હોટલ જોઈ અને ચા ઓછી પીવું છુ પણ આ હોટલની તો પીવી જ પડે...

#MittalPatel #VSSM #livelihood

#nomadicpeople #interestfreeloan

#employment #smallbusiness #microfinance

#livelihoodfornomadic #Patan #gujarat

Pintoobhai at his tea stall

Mittal Patel meets Taraben during her visit to Patan

Ravjibhai learns financial planning with the help of VSSM...

Mittal Patel meets Ravjibhai during her visit to Rajkot

 “Ben, I can buy a shop for Rs. 10 lacs in Rajkot, I have collected Rs. 8 lacs need around 2 lacs more. Some leaders from the community have committed to loan me the amount if VSSM lends me some loan I can become a shop owner.”

“I am wondering how did you gather Rs. 8 lacs!”

“Five years ago,  a loan of Rs. 10,000 - 20,000 sanctioned by you helped me initiate the business of selling cosmetics and accessories, I kept paying and taking new loans to expand my business.  The support helped me save this money, buy a vehicle and meet all the social expenses.

Ravjibhai resides in Rajkot’s Chunarawad. The loan offered by VSSM helped his wife set up a workstation along the roadside for selling fashion accessories and likes. They continued making goof profits and expanding the business with multiple loans from VSSM. Today, they have sell products at wholesale rates from their home. Other retailers buy products from him on credit or at cheaper rates. Ravjibhai intends to help others earn a decent livelihood.

Ravjibhai’s son Devabhai many not have gone to school all the way but is very smart. He works at a hosiery shop, from here he learnt to make online purchases. Ravjibhai now procures blankets from Panipat, children’s clothing from Tamil Nadu and the business is doing good. 

While I was in Rajkot, Ravjibhai had come to meet me and talk about the loan for a shop, he showed me the images of products he sells. 

Ravjibhai has had very humble beginnings,  but he can now support five others. Similar to him are Khodubhai, Jagmalbhai, Chetanbhai. 

During the lockdown, Khodubhai did not request for ration kits in his settlement, the families that needed support received help from these individuals whose financial well-being has grown. 

“Ben, this is our takeaway from our affiliation with you. We need to cultivate the understanding that you have,” Khodubhai had called up to assure that things will be fine in their settlement. 

Such conversations do brighten up my day.

Ravjibhai will have a shop of his own for sure. 

“Ben, that goes without saying!!” Ravjibhai responded when we wished him growth and prosperity and the will to continue helping those in need. 

These Kangasiya community leaders are doing just fine on their own. I have always believed that once a person becomes economically sound he/she can find answers to many challenges they face. Ravjibhai also has been able to do that. 

Our Kanubhai and Chayaben have played a crucial role in mentoring the mindsets of these communities.

'બેન રાજકોટમાં જ પાઘડીથી 10 લાખમાં દુકાન મળશે. આઠ લાખ જેવા ભેરા થઈ ગ્યા સે. બે લાખ ખુટે સે. થોડા નાતના આગેવાનો દેશે થોડા સંસ્થામાંથી મલે તો દુકાન થઈ જાય..'

'દુકાન તો બરાબર પણ આઠ લાખ ભેગા કેવી રીતે કર્યા?'

રવજીભાઈએ કહ્યું, 'તમે ચાર પાંચ વર્ષ પહેલાં દીધેલી દસ- વીસ હજારની લોનથી બંગળી, બોરિયા, બકલ વેચવાનો ધંધો વધારતો ગ્યો અને ધંધામાં જીમ જીમ જરૃર પડી તમારી કનેથી લોન લેતો ગ્યો તે આજ આટલી મૂડી ભેગી થઈ ગઈ. ઘરનું સાધનેય થઈ ગ્યું. પ્રસંગોય નીહરી રયા સે...'

રાજકોટમાં ચુનારાવાડમાં રવજીભાઈ રહે. એમના પત્ની રાજકોટમાં જ એક જગ્યાએ પથારો પાથરીને બોરિયા, બકલ વગેરે વેચે.  રવજીભાઈ અમારી પાસેથી લોન લેતા ગયા અને ધંધો વધારતા ગયા. આજે પોતાના ઘરમાં જ એમણે હોલસેલની સરસ દુકાન કરી છે. જ્યાંથી તે અન્ય નાના ફેરિયાને બજાર ભાવ કરતા થોડી ઓછી કિંમતે, ઘણી વખત ઊધારીમાં સામાન આપે. જેથી કોઈ રોજી રળી શકે..

એમનો દિકરો દેવાભાઈ ભણ્યો ઓછુ. પણ સમજણ જબરી. એ હોઝીયરીની દુકાનમાં નોકરી કરે. ત્યાંથી તે ઓનલાઈન સામાન મંગાવવાનું શીખ્યો. 

રવજીભાઈ હવે પાણીપતથી ધાબડા, તો તમીલનાડુથી નાના બાળકોના કપડાં મંગાવે છે અને વેચે છે. જેમાં વકરો ઘણો સારો થાય છે. 

હું રાજકોટ ગઈ તે રવજીભાઈ મારી સાથે દુકાનની વાત કરવા આવ્યા અને ફોનમાં તેઓ શાનો વેપાર કરે છે તેના ફોટો બતાવ્યા.. 

સાવ સામાન્ય સ્થિતિમાંથી આજે પાંચ જણને મદદ કરે એ સ્થિતિમાં રવજીભાઈ, ખોડુભાઈ, જગમાલબાપા, ચેતનભાઈ વગેરે પહોંચી ગયા છે. 

લોકડાઉન વખતે ખોડુભાઈએ અમારી પાસે એમની વસાહતમાં રહેતા એક પણ કાંગસિયા પરિવાર માટે રાશનકીટ નહોતી માંગી. જે ચાર, પાંચ જણા થોડા સક્ષમ થયા. એમણે લોકડાઉનના કપરા કાળમાં ગરીબ પરિવારોને સાચવી લીધા...

પાછુ ફોન કરીને ખોડુ ભાઈએ કહ્યું પણ ખરુ, 'બેન તમારી સાથે રહીએ એટલે આટલી સમજતો કેળવાવવી જ જોઈએ ને?'

આવું સાંભળુ ત્યારે રાજીપો થાય..

રવજીભાઈની દુકાન થવાની એ નક્કી.. 

ખુબ પ્રગતિ કરો અને તકલીફમાં હોય તેવા સૌની મદદ કરોની ભાવના રવજીભાઈ આગળ વ્યક્ત કરી તો એમણે કહ્યું, 'એમાં કહેવું નો પડે બેન...'

જો કે એમની રીતે આ કાંગસિયા આગેવાનો સરસ કરી રહ્યા છે... 

માણસ આર્થિક રીતે સદ્ધર થાય તો એના ઘણો પ્રશ્નોનો નિવેડો આપ મેળે આવી જાય... રવજીભાઈ જેવા કેટલાયનાય કિસ્સામાં અમે આ જોયું છે...

આ બધામાં સમજણ અને સાથ અમારા કનુભાઈ છાયાબહેનનો...

The honour of these families has remained intact because of your thoughtful and compassionate gesture...

The nomadic families who have benefited

Individuals and families who do not have savings to fall back on or cannot manage to save money are required to borrow money to fund their businesses, medical emergencies or social spending. A marginalised family cannot survive without not borrowing. If the businesses do well, timely payment of the loan instalments is easy,  but if things go south, payment of the loan instalments does not happen. The communities we work with would never declare bankruptcy, to them, honour takes precedence before anything else.

VSSM offers interest-free loans to nomadic and de-notified families to start their ventures or restore their tattered livelihoods. Most of the loanees are regular with the payment of instalments. The pandemic has severely impacted their ability to earn a living and pay the instalments. It has shattered them.

The nomadic families who have benefited

“We have had to use our savings, our ability to step out and do business is impacted, we barely manage to earn enough for a daily meal!” most of them revealed... I had shared through one of my Facebook posts that many of these families were prepared to sell their jewellery to pay off the loans.   

Our well-wishing friends from Baroda, Ahmedabad, Nadiad and Surat happen to read it and decided to support these families. The appealed to their friends and families, Shri Bharatbhai coordinated the entire effort and within no time collected Rs. 1,27,656. It was an overwhelming response and we will always remain grateful for the same.

The nomadic families who have benefited

The honour of these families has remained intact because of your thoughtful and compassionate gesture.

The images shared here are for reference, these are some of the families who have benefited from your compassion.

લોન..

બહુ વજનવાળો શબ્દ....

સ્વતંત્ર રીતે વ્યવસાય કરવા, પરિવારીક પ્રસંગ પૂર્ણ કરવા કે પ્રિયજન બિમારીમાં સપડાયું હોય તેને ફેર બેઠા કરવા જેની પાસે પોતાની બચત નહોય તેમને આ લોનનો સહારો લેવો પડે..

લોન લીધા પછી વ્યવસાય સરખા ચાલે તો લોનના હપ્તા સમયસર ભરાય પણ એમાં કાંઈ તકલીફ આવે તો પછી હાલત ખરાબ..પાછુ નાદારી નોંધાવાનું અમે જેમની સાથે કામ કરીએ છીએ તે બધા તો ક્યારેય ના કરે.. ઈજ્જત હું રે બેન એવું એ દુઃખી ૃહૃદયે બોલે..

સંસ્થાગત રીતે અમે ઘણા પરિવારોને વગર વ્યાજે લોન એમને સ્વતંત્ર વ્યવસાય કરવા કે અન્ય વિવિધ કારણો સર આપીએ.. મોટાભાગના લોકો લોનના નિયમીત હપ્તા ભરે... પણ કોરાનાની મહામારીએ આ બધાની કમર તોડી નાખી..

પોતાની પાસેની બચતો ખતમ થઈ ગઈ. જે વ્યવસાય થકી એ નભતા એમાં પણ કસ ન રહ્યો. માંડ પેટ જોગું નીકળે એવું ઘણા કહે, આવા આ પરિવારોમાંથી કેટલાકે દાગીના વેચીને સંસ્થામાંથી લીધેલી લોન પૂર્ણ કરવા કહ્યું ને એ વાત ફેસબુક પર અહીંયા લખી...

વડોદરા, અમદાવાદ, નડિયાદ અને સુરતના મિત્રોએ આ વાંચ્યું અને પછી તકલીફમાં આવી પડેલા પ્રિયજનોને મદદ કરવાનું એમણે નક્કી કર્યું..પોતાની રીતે જ મિત્રોએ અપીલ કરી સંકલન પ્રિય ભરતભાઈએ કર્યું ને જોત જોતામાં 1,27,656 ભેગા થઈ ગયા.. મદદ કરનાર સૌ પ્રિયજનોનો આભાર.. 

સંસ્થામાં અમારી ઈજ્જત જળવાઈ રહે એવી લાગણી રાખવાવાળાની ઈજ્જત મદદ કરનાર આપ સૌ પ્રિયજનોના કારણે એકબંધ છે..આપ સૌની ભાવનાને પ્રણામ....

સંસ્થામાંથી લોન લીધેલા પરિવારોનો ફોટો પ્રતિકાત્મક, આવા બધાની ઈજ્જત આપ સૌએ કરેલી મદદથી સચવાશે..

#MittalPatel #VSSM #NomadicTribes

VSSM handed over ration kits to 200 needy families in Rajkot and Morbi district...

The nomadic families received their ration kits

Each one of us is fighting and tackling the situation that has emerged as a result of the current pandemic, it is a fact that the condition is grim. When the businesses of the economically sound families are struggling to remain afloat, those of the  poor families VSSM supports have very little chance of fighting it out.

The nomadic families with their ration kits

The nomadic families who have been independent business owners, who have received interest-free loans from VSSM have been finding it difficult to repay the loan instalments under the current situation. Recently, I had shared about the challenges they are dealing with these days.

After reading the post Vadodara’s Bharatbhai and other well-wishers undertook a campaign to pay instalments for such families while Yuva Unstoppable’s Pawanbhai came forward to provide ration to these families. 

The nomadic families with their ration kits

Amitabh and Pawan are an enthusiastic duo, proactively choosing to be part of many of VSSM’s endeavours. As a result of their efforts, 200 families of Rajkot and Morbi received ration kits. The families expressed their gratitude, “this surely will ease our burden for a couple of weeks!!”

Our very own Kanubhai and Chayaben remain constantly worried about the welfare of these families. They work hard to ensure the families face minimum difficulties.

We are grateful for the extremely dedicated team we are so blessed with and our large-hearted well-wishers who enable us to provide a better life to these families.

Heartfelt gratitude to Yuva team!! 

The nomadic families with their ration kits

 કોરોનાની આ મહામારીમાં સૌ પોત પોતાની રીતે ટકી રહેવા સંઘર્ષ કરી રહ્યા છે.. પણ સ્થિતિ થોડી તકલીફ વાળી છે.

આર્થિક રીતે સુખ સંપન્ન માણસોના વ્યવસાયો ઠપ્પ થઈ ગયા છે ત્યાં નાના માણસોની દશા તો શું થાય?

વિચરતી જાતિના આવા પરિવારો કે જેઓ સ્વતંત્ર વ્યવસાય કરીને રોજી રળતા. જેમને તેમનો વ્યવસાય સરસ રીતે આગળ વધારવા VSSMમાંથી વગર વ્યાજે લોન આપેલી તે પરિવારોને લોનના હપ્તા ભરવામાં મુશ્કેલી પડી રહ્યાની વાત અહીંયા લખેલી.

વાત વાંચીને વડોદરાના ભરતભાઈ અને અન્ય સ્વજનોએ આવા પરિવારોના હપ્તા ભરવાનું અભીયાન ચલાવ્યું તો, યુવા અનસ્ટોપેબલના પવનભાઈએ આ પરિવારોને રાશન આપવાની વાત કરી. 

અમીતાભ અને પવન બંને બહુ ઉત્સાહી યુવાનો.. અમારા કાર્યોમાં સતત મદદ કરતા રહે..એમની મદદથી રાજકોટ અને મોરબીમાં રહેતા તકવંચિત વિચરતી જાતિના 200 પરિવારોને રાશન મળ્યું. આ પરિવારોએ આભાર માન્યો અને થોડા દિવસ ટૂંકા થશેની વાત કહી.. 

અમારા કાર્યકર કનુભાઈ અને છાયાબહેન આ પરિવારોની સતત ચિંતા કરે દિવસ રાત તેમના કલ્યાણ માટે તત્પર..

અમારા કાર્યો અમારી આવી મજબૂત ટીમ અને મદદ કરનાર સ્નેહીજનોથી જ થઈ રહ્યા છે.. આપ સૌનો આભાર... યુવાની ટીમને નમન...

#MittalPatel #VSSM #Yuvaunstoppable

#livelihood #humanrigts #humanity

#survival #youngster #youthsupport

#helpinghand #smallbusiness #help

#morbi #rajkot #gujarat #ntdntcommunity

#nomadictribe #denotifiedtribe #india

Janakbhai could set his buisness well with the help of VSSM...

Mittal Patel meets Janakbhai in Chattar

Janak

"Didi, we need to meet Janakbhai whenever we visit Chatar village in Tankara, he always remembers you!" Chayaben would always remind me.

The time to visit Chattar arrives. Janakbhai has opened a nice store for mobile repairs and selling mobile accessories. A generous smile appeared on Janakbhai’s face after he saw us.

"How is the business doing?” I inquired.

“There was no way my 10th-grade education was to give me any job. I tried working with my parents, doing the labour they did, but within a short time, I realized I couldn't put in such intense hard labour. I enrolled myself in a mobile repair course. After the completion of the course I had to set up a repair centre, but I did not have funds to make that possible.

I had heard about VSSM providing interest-free loans to many individuals in my region, such funds have enabled them to improve their income and living. I decided to go to Rajkot and meet  Kanubhai (VSSM’s team member). He patiently listened to me and advised me to apply for a loan. Subsequently a loan of Rs. 30,000 was approved. The funds helped me set up this shop. The pandemic did impact the business for a few months. However, work is picking up now and I earn Rs. 8,000 to 10,000 every month.”

Not only is Janakbhai punctual with the payment of instalment but he also makes a small contribution to VSSM every month.

“What do you wish to do, what are your dreams?

“Chattar does not have much scope for expansion of the business. If GIDC happens, the business might grow a little and I will improvise my shop. Otherwise, I will have to move to a smaller town or city. Urban areas have a better potential for such businesses!!”

Economic well-being brings answers to a lot of questions in an individual’s life, it gives them the ability to find answers to their challenges. We pray to almighty to grant this ability to all.

We wished Janakbhai all the very best for his future endeavours, assuring him of our support whenever needed.

The video and images capture Janakbhai’s narrative 

નામ એમનું જનક...

મોરબીના ટંકારાના છત્તરગામમાં એ રહે. અમારા કાર્યકર છાયાબહેન હંમેશાં કહે, 'દીદી છત્તર જઈએ ત્યારે જનકભાઈને મળવાનું છે એ તમને નિયમીત યાદ કરે..'

તે વખત આવ્યો ને હું છત્તર ગઈ. હાઈવે પર જનકભાઈએ મોબાઈલ રીપેરીંગ અને એની એસેસરીઝ વેચવાની સરસ દુકાન કરેલી.

અમને જોઈને એ રાજી થયા. દુકાન કેવી ચાલે છે એવું પુછ્યું ને એમણે વિગતે જણાવ્યું.

'દસ ધોરણ ભણ્યો. પણ એમ કાંઈ નોકરી થોડી જડે. મા-બાપ ભેરો મજૂરીએ ગ્યો. પણ થોડા દીમાં હમજાઈ ગયું કે, આપણાથી કાળી મજૂરી નહીં થાય. મે મોબાઈલ રીપેરીંગનો કોર્સ કર્યો. પણ દુકાન નાખવા ફદિયા જોઈએ. જે મારી પાહે નહોતા.

VSSMના કાર્યકર કનુભાઈ થકી આ વિસ્તારમાં ઘણા વ્યક્તિઓને લોન મળેલી ને સૌ પોત પોતાની રીતે સરસ વ્યવસ્યા કરે. તે હુંયે કનુભાઈને રાજકોટ જઈને મળી આવ્યો. એમણે મારી વાત સાંભળી લોન માટે અરજી કરવા કહ્યું. ને મને 30,000ની લોન સંસ્થામાંથી મળી.

એમાંથી મે આ દુકાન નાખી. કોરાનાના લીધે લોકડાઉન થયું ને ધંધો મંદો થયો પણ હવે આઠ - દસ હજાર કમાઈ લઉ છું'

જનકભાઈ લોનનો નિયમીત હપ્તો ભરે અને સાથે નાનક઼ડુ અનુદાન પણ આપે..  

મે પુછ્યું આગળ શું કરવું છે? સ્વપ્ન શું છે?

એમણે કહ્યું, 'છત્તરમાં બહુ મોટો ધંધો નો થાય, અહીંયા GIDC બને છે GIDC આવ્યા પછી ધંધો બરાબર ચાલશે તો અહીંયા જ દુકાનને થોડી સરખી કરીશ. નહીં તો નાના શહેરમાં દુકાન કરવાનો વિચાર છે. શહેરમાં ધંધો થોડો હારો થાય ને માટે...'

માણસ આર્થિક રીતે સદ્ધર થાય તો જીંદગીના ઘણા પ્રશ્નોનું સમાધાન પોત મેળે આવી જાય.. બસ સૌ સુખી થાય તેવું ઈશ્વરને પ્રાર્થીએ...

સાથે.. જનકભાઈને પ્રગતિની શુભેચ્છા પાઠવી અને જ્યાં જરૃર પડે અમે સાથે હોવાનું કહ્યું...

બાકી જનકભાઈએ જે કહ્યું એ વિડીયોમાં ... ને બાકીનું ફોટોમાં..

Janakbhai has opened a nice store for mobile repairs
and selling mobile accessories.

We hope the family succeeds in offering Jhanvi a beautiful life...

Kankuben with her granddaughter Jhanvi

At 40 Kankuben is already a grandmother. “We were married so young. I was just 15 years old at the time of my marriage. Bhavesh and Gopal were born soon after. We also got Bhavesh married when he was barely 20 years old. The couple gave birth to daughter Jhanvi and very soon there were cracks in their marriage. Separation and Divorce followed. Jhanvi remained with me, I am her mother now.” Kankuben shared the story of her life and maybe of many women in her community.

Jhanvi is Kankuben’s heartbeat. It is difficult to not fall in love with a cute baby who was always besides Kankuben whenever she visited VSSM’s office.

Kankuben resides in Ramdevnagar, a Bawri community ghetto/settlement in Ahmedabad. “Ben, look at our settlement, the muck around it. We have spent our life here but would wish for a better life in some other neighbourhood for my sons and Jhanvi.” Kankuben had shared once whilst we were discussing the need to provide better housing opportunities to this community. It is a long and arduous track to a better life. The community too needs to inculcate positive habits, one of which is saving their hard-earned money. “How do we save when we barely earn to make the two ends meet?” they would argue.

The Sukanya Scheme by the Government encourages families with two daughters to open an account with the Post Office or designated nationalised Bank.  The family can save a minimum of Rs. 1000 to a maximum of Rs. 1.5 lacs under the scheme. The interest rates are high under this scheme.  Also, the amount cannot be withdrawn at the will or fancy of the parents/guardian but only for education or marriage of the daughter (I shall write more on this scheme later).

The women of Ramdevnagar were informed about this scheme, with the assistance from VSSM’s Madhuben,  Kankuben and many other women opened accounts in the name of their daughters. I was hoping that the women will deposit about Rs. 1000 annually but to my great surprise, they began with Rs. 1000 monthly.  Kankuben too was one of them, “I toil from morning to evening especially for my Jhanvi. I want to educate her, I want to give her a beautiful life, I will need money to give her that, so these savings are for her!!” Kankuben shared as she showed me the bank passbook for Sukanya Scheme.”

I hope the family succeeds in offering Jhanvi a beautiful life.

કંકુબેન ચાલીસના માંડ હશે. આવડી નાની ઉંમરે એ દાદી. એ કહે, ‘અમારામાં પેહેલાં નાનપણમાં પરણાવી દેતા. મારા લગનેય પંદર સોળ વર્ષે થયેલા પછી ભાવેશ અને ગોપાલ બે દીકરા આવ્યા’ ભાવેશના લગ્ન પણ કંકુબેને વીસ વર્ષની ઉંમરે કર્યા. ભાવેશના ઘરે જાહનવીનો જન્મ થયો અને પતિ પત્ની વચ્ચે માથાકૂટ થઈ. પછી બેઉંના છૂટાછેડા થયા. નાની જાહનવી દાદી પાસે જ રહી. જો કે એ તો કંકુબેનને જ પોતાની મા સમજે..

જાહનવી કંકુબેનનો જીવ. આમ પણ એ પરાણે વહાલી લાગે એવી મીઠડી. હંમેશાં દાદીનો હાથ પકડી અમારી ઓફીસ આવે.

અમદાવાદના રામદેવનગરમાં કંકુબેન રહે. એ કહે, ‘બેન આ રામદેવનગરમાં અમે કેવામાં રહીએ.. આવામાં મારી જીંદગી તો ગઈ પણ મારા છોકરાં અને આ જાહનવીની જિંદગી સુધરે એવું કાંક કરવું છે’

અમે વંચિતો સાથે કામ કરીએ અને સૌને તેમની દરિદ્રતામાંથી બહાર નીકળવા માટે તેઓ જે કમાય તેમાંથી થોડીક બચત કરવાનું કહીએ. બચતની વાત આવે ત્યારે દલીલો ઘણા કરે તાવડી તડાકા લેતી હોય ત્યાં બચત ક્યાંથી થાય? છતાં અમે બચત પર વધુ જોર આપીયે.

સરકારની દીકરીઓ માટેની સુકન્યા યોજના જે અંતર્ગત જે કુટુંબમાં બે દીકરી હોય એ લોકો આ યોજના અંતર્ગત પોસ્ટ કે સરકારે નક્કી કરેલી બેંકમાં ખાતુ ખોલાવી શકે. અને વર્ષના ઓછામાં ઓછા 1000 અને વધુમાં વધુ દોઢલાખ બચાવી શકે. આ રકમનું વ્યાજ સારુ મળે વળી આ રકમ તમે જ્યારે જોઈએ ત્યારે ઉપાડી ન શકો. પણ દીકરીની ચોક્કસ ઉંમર થાય ત્યારે તેના ભણવા અને લગ્નના ખર્ચ માટે તે ઉપાડી શકાય. (આ સ્કીમ વિષે ફરી ક્યારેક વિગતે લખીશ)

રામદેવનગની બહેનોને અમે આ યોજના સમજાવી અને કકુંબેન જેવી ઘણી બહેનોએ પોતાની લાડલીઓના ખાતા VSSMના અમારા કાર્યકર મધુબહેનની મદદથી સુકન્યા યોજનામાં ખોલાવ્યા. મને હતું આ ખાતામાં વર્ષના 1000 ભરશે. પણ આશ્ચર્ય વચ્ચે કેટલાકે તો મહિને 1000 ભરવાનું કર્યું. કંકુબેન પણ એમાંના એક. એમણે કહ્યું,

‘સવારે વહેલાં ઊઠીને મજૂરી કરુ તે મારી જાહનવી હાટુ જ. એને સારુ ભણાવવી છે એની જિંદગી સરસ બને એ માટે પૈસાની જરૃર તો પડવાની તે આ બચત એના નામની’ એવું કંકુબેને હસતા હસતા સુકન્યા યોજના અંતર્ગત ખોલાવેલી ખાતાની પાસબુક બતાવતા કહ્યું.

ત્રેવડ એ ત્રીજો ભાઈ કહેવાય... બસ આ ચીજો સમજીએ તોય જીવન થોડું ઓછુ દુષ્કર બનશે..

કંકુબેનની જાહનવીને ઉત્તમ જીવન આપવાની ભાવના બર આવે એવી શુભેચ્છા...

#Mittalpatel #vssm #bavricommunity#nomadictribe #Denotifiedtribe #livelihood#womenempowerment #Suknyayojna#savingmoney #moneymanagement#Deaddiction #Education #Housing#ramdevnagar #ahmedabad #gujarat

VSSM is proud to be associated with such truthful and honest human beings...

Gelabhai with his wife from Harbatiyali in Morbi’s Tankara village have availed
loan from VSSM

“Navghanbhai, when do you plan to pay the loan instalment?”

‘I will come to Rajkot tomorrow and pay it.”

“You are already late by 15 days. I am around the area you are at the moment. I’ll come and take it from you today!”

“No, no!! Not today. I will have to come to Rajkot tomorrow, shall give it to you in person then!”

“What difference does it make if it is today to tomorrow? Give it today!”

“Oh Kanubhai, that is not possible! I have to come to Rajkot to make some arrangements!”

“What arrangements?”

“Funds!”

“Why?”

“There is no business. Our condition is pathetic because of this pandemic. We barely manage to earn enough to buy daily food. There is no scope to save under these circumstances!”

“Then how will you manage tomorrow!”

“I plan to mortgage some jewellery we have!” 

And there was silence at the other end!! 

Kanubhai too was at a loss of words after Navghanbhai shared his plans to mortgage jewellery with a goldsmith in Rajkot. 

“You cannot do that. We have tried to pull you out of all these debt traps and you…”

“What do we do, you trusted us and offered us a loan. I cannot fault before the organisation!”

Kanubhai requested Navghanbhai to refrain from doing anything like that and sent us the recording of the conversation. What more can I say about Navghanbhai’s honesty and truthfulness? 

In a growing trend where industrialists and businessmen declare bankruptcy, a person like Navghanbhai was prepared to mortgage his jewellery for a loan of Rs. 20,000 so that he does not earn a bad name in the eyes of VSSM. 

Under the Swavlamban initiative, VSSM has met hundreds of individuals from nomadic and de-notified communities who like Navghanbhai are true to their word given to VSSM. Our team members Chayaben and Kanubhai are so good at explaining the system to the loanee that they can never think of cheating with the organisation or even missing an instalment. 

The impact of Covid pandemic has been drastic on individuals like Navghanbhai it has been back-breaking, to say the least!

Navghanbhai. Gelabhai, Karsanbhai and other five individuals from Harbatiyali in Morbi’s Tankara have availed loan from VSSM. All of them are struggling to remain afloat during this crisis. We have asked them not to sell their jewellery. 

VSSM is proud to be associated with such truthful and honest human beings. To us, they are the true hero. Sharing image of one of them, Gelabhai with you all!!

'નવઘણભાઈ લોનનો હપ્તો ક્યારે આપો છો?'

'કાલે રાજકોટ આવીને દઈ જાઈશ..'

'ના ના પંદર દિવસ ચડી ગ્યા છે હું તમારા વિસ્તારમાં જ છું કલાકમાં ત્યાં આવીને લઈ જાવું?'

'ના ના અટાણે નો આવતા, કાલે મારે રાજકોટ આવવું પડશે તો ન્યા જ તમને દઈ દઈશ..'

'પણ કાલે આપવાના છો તો અત્યારે જ આપી દો ને?'

'અરે કનુભાઈ એમ નો થાય'

'કાલે રાજકોટ મારે વ્યવસ્થા કરવા આવવી પડશે..'

'શાની વ્યવસ્થા?'

'પૈસાની'

'કેમ?'

'ધંધા ક્યાં સે, કોરોનાએ બહુ ખરાબ હાલત કરી દીધી સે.. ખાવા જોગું નીહરી જાય સે બાકી કાંઈ ભેગું નથ થાતુ અટાણે...'

'તો કાલે ક્યાંથી પૈસા લાવશો?'

'એ તો દાગીના હોનીને ન્યાં મુકીને પસી...' નવઘણભાઈ આગળ કશું બોલી શક્યા નહીં.

VSSM ના કાર્યકર કનુભાઈ આ સાંભળીને થોડીવાર તો શું બોલવું એ સમજી ન શક્યા. પછી એમણે કહ્યું,

'એવું કાંઈ નહીં કરવાનું. આ બધી ઝંઝટમાંથી તો તમને છોડાવ્યા ત્યાં પાછા તમે...'

નવઘણભાઈએ કહ્યું, 'પણ હું કરીએ તમે અમારા માથે વિસવા કઈરો ને પૈસા દીધા. સંસ્થામાં હું ખોટું પડું ઈ નો હાલે..'

કનુભાઈએ નવઘણભાઈને આવું કશું ન કરવા કહ્યું. પછી એમની સાથે થયેલી વાતચીતનું રોકોર્ડીંગ મોકલાવ્યું..નવઘણભાઈની સચ્ચાઈ અને નિષ્ઠા વિષે તો શું કહું..

કરોડો કમાનાર નાદારી નોંધાવી દેશ છોડી ભાગી જાય છે ત્યારે પંદર - વીસ હજારની લોન લેનાર નવઘણભાઈ સંસ્થામાં પોતાની શાખ ખરાબ ન થાય એ માટે પોતાની જમા પૂંજી એવા દાગીના વેચી દેવા તૈયાર થઈ ગયા...

અમે વિચરતી જાતિના પરિવારોને સ્વતંત્ર વ્યવસાય કરવા માટે વગર વ્યાજે લોન આપવાનું કરીએ. આ લોન ધારકોમાં નવઘણભાઈ જેવા ઘણા છે જેમને જીભાનની કિંમત છે..

અમારા કાર્યકર છાયાબહેન અને કનુભાઈ લોન આપતા પહેલાં લોન ધારકોને વાટકી વ્યવહાર એવો સરસ સમજાવે કે ભૂલથી પણ કોઈ સંસ્થા સાથે દગો તો શક્ય જ નથી પણ એક હપ્તો ન ભરવાનું પણ કરે નહીં.

જો કે કોરોનાએ આવા નિષ્ઠાવાન અને પ્રમાણિક માણસોની કમર તોડી નાખી છે.

મોરબીના ટંકારાના હરબટિયાળીમાં નવઘણભાઈ, ગેલાભાઈ, કરસનભાઈ અને અન્ય પાંચ વ્યક્તિઓ રહે છે. જેમણે ધંધા માટે લોન લીધી છે પણ નિષ્ઠા આ બધાની લોન ભરવાની છે. દાગીના વેચવાની વાત બધાએ કરી અમે ના પાડી.. પણ આ વિસ્તારમાં કામ મળી શકે એમ હોય તો પણ આ પરિવારો કરી શકે. કોઈ કામ આપી શકાય તો અમારા કાર્યકર કનુભાઈ - 9099936016 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી..

આવા નિષ્ઠાનવાન માણસો સાથે જોડાયું ગર્વ છે. આ માણસો મારે મન સાચા હીરો છે. માટે તેમનામાંના એક ગેલાભાઈનો ફોટો આપ સૌ સમક્ષ મુકી રહી છું..

#Mittalpatel #vssm #Livelihood

#employment #Nomadictribe

#interestfreeloan #coronaeffect

#localsupport #rajkotnomadictribe

#Humanity #supportfrompeople

#Oppurtinity #work #needypeople