Shankarbhai Luhar selling slippers |
Shankarbhai Chunaji Luhar lives in Sindhi Colony of Deesa of Banaskantha District since last 30 years. He is a blacksmith by profession. His two sons go to do the job and one son named Rajendra does the business of footwear. There are 11 people in Shankarbhai’s family.
When we talked to Rajendrabhai on phone, he says, “Ben, our ancestors came to Deesa in bullock cart with all their household material. They were all blacksmiths. My father is also a blacksmith. We make axes and agricultural equipment’s in bulk. The people who sale in retail buy their goods from us. We know the organization since last 4-5 years. I have done a diploma in mechanical engineering. I had got a job on that basis. But I had a respiratory problem and I fell sick for a month or so. We had to spend a lot of money in the treatment. I had got a job in Kutch but due to my illness, my family was not ready to let me move there. I was very susceptible to get the attack again. So, I started working in a footwear shop. I used to earn Rs. 5000/- in that. In the course of time, I realized that the owner is exploiting me. So, I decided to do my own business. I talked to my father. My father talked to Maheshbhai (VSSM fieldworker) and I got the loan of Rs. 30,000/- in the name of my father. After getting an interest free loan, I bought a second-hand hand cart. I bought the material to make footwear from the remaining amount. I started selling footwear in the main market of Deesa near the fountain chowk.
My business is going well now. I also sell seasonal products on festivities. Deducting the daily expense, I could do Rs. 250 to Rs. 300/-. So, I can easily earn Rs. 10,000/- per month. It is great that I got the loan. If we need to borrow money we can only get Rs. 27,000/-. The lender takes Rs. 30,000 from us. We would have to pay Rs. 3000/- more. I would be able to do the business only because of the loan received from organization. I could set up my own business. I want to start my own shop. But I will do that when I have financial availability. Right now I just want to do the business on my hand cart.
Rajendrabhai had developed entrepreneurial skills while doing the business. His business is set now. We wish him good health and prosperity…
“ સંસ્થામાંથી વગર વ્યાજની લોન મળી તો ઉછીના ૩ ટકા વ્યાજે પૈસા લેવાથી અમે બચી ગયા. આમ જોઈએ તો રોજના ૩૦૦ રૂપિયા વધારાના આપવામાંથી બચ્યા. “
બનાસકાંઠા જિલ્લાના ડીસામાં આવેલ સિંધી કોલોનીમાં શંકરજી ચુનાજી લુહાર છેલ્લા ૩૦ વર્ષથી વસવાટ કરે છે. તેઓ પોતે લુહારીકામ કરે છે. તેમના બે દીકરા નોકરી કરવા જાય છે અને એક દીકરો રાજેન્દ્ર ચપ્પલનો ધંધો કરે છે. પરિવારમાં ૧૧ સભ્યો છે. રાજેન્દ્રભાઈ સાથે ફોન પર વાત થઇ તો તેઓ કહે,
“ બેન, આમ તો અમારા બાપદાદા ગાડામાં સામાન લઇ ડીસામાં આવ્યા અને છાપરા બાંધીને રહ્યા. તેઓ લુહારીકામ જ કરતા હતા. હાલ પણ મારા પપ્પા લુહારીકામ કરે છે. અમે હોલસેલમાં દાતરડા, દાતરડી, કુહાડી વગેરે બનાવીએ. છૂટક વેચવાવાળા અમારે ત્યાંથી સામાન લઇ જાય. સંસ્થાને અમે છેલ્લા ચાર-પાંચ વર્ષથી ઓળખીએ છીએ. મેં ડીપ્લોમામાં મિકેનિકલનો કોર્સ કરેલો છે. જેમાં મને નોકરી પણ મળી હતી. પરંતુ મને શ્વાસની બિમારી થતા છ મહિના જેવો હું બીમાર પડ્યો. જેમાં ઘણો ખર્ચ થઇ ગયો. મને કચ્છમાં નોકરી મળી હતી પણ ઘરથી દૂર મોકલવા માટે પરિવારના સભ્યો તૈયાર ના થયા. હવે આ રીતે દૂર નોકરી કરી શકું તેવી પરિસ્થિતિ હતી નહીં. ગમે ત્યારે તબિયત બગડે તેવી સંભાવના હતી. તેથી મેં ડીસામાં જ ચપ્પલની દુકાનમાં નોકરી કરવાની શરૂઆત કરી. જેમાં મને રૂપિયા ૫૦૦૦/- પગાર મળતો. સમય જતા એવું લાગવા લાગ્યું કે દુકાનનો માલિક મારું શોષણ કરી રહ્યો છે તેથી મેં પોતાનો ધંધો કરવાનું વિચાર્યું. ઘરે મારા પપ્પાને વાત કરી. મારા પપ્પાએ મહેશભાઈ (VSSMના કાર્યકર)ને વાત કરતા સંસ્થા તરફથી મારા પપ્પાના નામે રૂપિયા ૩૦,૦૦૦/-ની લોન કરવામાં આવી. વગર વ્યાજની લોન મળતા મેં જૂનામાં લારી લઇ લીધી અને બાકી રહેલા પૈસામાંથી ચપ્પલનો સામાન લાવી ડીસા ફૂવારા પાસે ધંધો કરવા લાગ્યો. ધંધો સારો જામી ગયો છે. હું તહેવાર અને સીઝન પ્રમાણે પણ વસ્તુઓનું વેચાણ કરું છું. રોજનો ખર્ચ બાદ કરતા ૨૫૦ થી ૩૦૦ રૂપિયા નફો થઇ જાય છે. એટલે મહીને રૂપિયા ૧૦,૦૦૦/- આરામથી મળી રહે છે. લોન મળી તો ઘણું સારું થઇ ગયું. અમારે ત્યાં પૈસા ઉછીના લઈએ તો રૂપિયા ૨૭,૦૦૦/- મળે. જેમાં લેણદાર અમારી પાસેથી ૩૦,૦૦૦/- રૂપિયા લે. રૂપિયા ૩૦૦૦/- વધારાના આપવા પડે. સંસ્થાએ લોન આપી તો આજે હું ધંધો કરી શકું છુ તેથી સંસ્થાનો ખૂબ ખૂબ આભાર માનું છુ. સંસ્થાના કારણે આજે મારો પોતાનો ધંધો થઇ ગયો. દુકાન કરવાની ઈચ્છા છે પણ ડીસામાં દુકાનના ભાવ બહુ છે તેથી જયારે વ્યવસ્થા થશે ત્યારે દુકાનનું કરીશ. હાલ તો લારીમાં જ ધંધો કરવો છે. “
રાજેન્દ્રભાઈએ કામ કરતા કરતા ધંધો કરવાની આવડત કેળવી લીધી. આજે તેમનો ધંધો જામી ગયો છે. તેઓ તંદુરસ્ત રહે અને પ્રગતિ કરે તેવી શુભેચ્છા...
No comments:
Post a Comment