Nomadic families begins the construction of their dream house with the help of VSSM...

Mittal Patel with Khedapji and his wife at construction site

“We had no house to stay in and no bed to sleep in, we survived under such pathetic conditions, but you showed us the dream of a house, and now we have a bungalow of our own,”

Khedapji Salat from Virendragadh in Surendranagar’s Dhrangadhra has been allotted a plot, and the construction of his house is underway.

The traditional occupation of Salat community was to sell and maintain the stones of manual flour mills. However, electric flour mills have replaced the conventional manual flour mills; the community has lost their occupation. Members of the community are now engaged in selling blankets, bedsheets, and other items for household needs. And need to migrate for the same.

These 15 Salat families have spent their monsoons Dhrangadhra for years (the rest of the months they travel for work), but they would also willingly vacate the space if someone claimed they were infringing over it.

Moreover, the families were tired of being shoved with bags and baggage. VSSM had helped them with their identification documents and later filed applications to the government for residential plots.

District Collector Shri K Rajesh had sanctioned plots for these families, and 6 of them also received aid to build a house over it.

Khedapji and his wife were at VSSM’s office after receiving the first instalment of the government aid.

“Ben, one builds a house only once in a lifetime, we have a dream to build a beautiful house, but we are falling short of resources. You help us as much as possible and loan us the balance amount because we want to build a beautiful house. You will never have to remind us about the EMI, and we will pay the instalments on time. Our community follows a rule of not carrying anyone’s debt.”

VSSM provided a loan of Rs. 70,000 and aid of Rs. 50,000 to each family. The families also poured their savings into building the splendid homes of their dreams (as seen in the picture).

I appreciate the understanding portrayed by the salat families. They never had the habit of saving, but after we tutored them on the need to save, they began doing so and were able to build these beautiful homes.

We are grateful to Mazda Limited for supporting four houses, Jewelex Foundation for supporting one house and Jakshabahen of Lion’s Club of Shahibaug for aiding one house. And the six salat families are beaming with joy. 

રહેનો કો ઘર નહીં સોને કો બીસ્તર નહીં.. એવી સ્થિતિ અમારી હતી પણ જુઓ આ તમે સ્વપ્ન બતાવ્યું ને અમારા બંગલા બન્યા..

સુરેન્દ્રનગરના ધ્રાંગધ્રાના વીરેન્દ્રગઢમાં જેમને રહેવા પ્લોટ ફળવાયા ને જેમના ઘર બંધાઈ રહ્યા છે તે ખેડપજીએ આ કહ્યું. 

સલાટ પરિવારોનો મૂળ ધંધો ઘંટી ટાંકવાનો ને ઘંટીના પડ વેચવાનો. પણ સમય બદલાયો ને હાથથી ચાલતી ઘંટીઓ ગઈ. હવે ચાદરો, ધાબળા ટૂંકમાં ઘર વરરાશનો સામાન વેચવાનું એ કરે ને એ માટે સ્થળાંતર કરે.

આમ તો ધ્રાંગધ્રા આસપાસના વિસ્તારમાં એ વર્ષોથી ચોમાસુ રહે. પણ જ્યાં રહે તે જગ્યા પોતાની નહીં આમ કોઈ જગ્યા ખાલી કરાવે તો ચૂપચાપ એ ખાલી કરી દે. પણ હવે લબાચા ફેરવીને એ થાક્યા. ખેડપજી ને એમની સાથેના 15 સલાટ પરિવારોને ઓળખના આધારો તો અમે કરાવી જ આપ્યા ને આધાર મળ્યા પછી સરકાર પાસે રહેણાંક અર્થે પ્લોટની માંગણી કરી. 

કલેક્ટર શ્રી કે.રાજેશે આ પરિવારોને રહેણાંક અર્થે પ્લોટ ફાળવ્યા ને એમાંથી છ પરિવારોને મકાન બાંધવા સહાય પણ મળી.  

ખેડપજી ને તેમના પત્ની સરકારી સહાયનો પ્રથમ હપ્તો મળ્યા પછી ઓફીસ આવ્યા ને કહ્યું, 

'બેન ઘર એક ફેરા બને. અમારુ સ્વપ્ન સરસ ઘરનું છે પણ અમારો પનો ટૂંકો પડે. તમે થાય એ મદદ કરો બાકી લોન આપો અમારે અમારા ઘરો સુંદર બનાવવા છે. લોનના હપ્તામાં તમારે અમને કહેવું નહીં પડે અમે સમયસર ચૂકવીશું' 

સલાટ સમુદાયમાં કોઈનું દેણું માથે ન રાખવાનો નિયમ. અમે પ્રત્યેક પરિવારને 50,000ની મદદ ઘર બાંધવા કરી અને 70,000ની લોન આપી.  થોડી બચત એ પ્લોટ મેળવવા ફોર્મ ભર્યા ત્યારથી કરતા આમ એક બંગલા બને ન્યારાનું સ્વપ્ન એમણે સાકાર કર્યું. જે ફોટોમાં જોઈ શકાય છે. 

સલાટ પરિવારોની સમજણ મને ગમી. ટીપે ટીપે સરોવર ભરાયની જેમ એમણે બચત કરી. પહેલાં એ બચત નહોતા કરતા પણ અમે સમજણ આપી મજબૂત ને સરસ ઘર બાંધવા પૈસા ભેગા કરોની ને એ સમજણ એમણે અમલી બનાવી એટલે આવા સરસ ઘર થઈ ગયા. 

ખેડપજી સાથે છ સલાટ પરિવારોમાંથી ચાર ઘર બાંધવા મઝદા લિમિટેડ, 1 ઘર માટે જ્વેલેક્ષ ફાઉન્ડેશન 1 ઘર માટે લાયન્સ કલ્બ ઓફ શાહીબાગના જક્ષાબહેને મદદ કરી તે માટે અમે તેમના આભારી છીએ. 

#MittalPatel #VSSM

Ongoing construction work

The current living condition of nomadic families

Mittal Patel meets nomadic families of Dhragandhra

VSSM provided interest free loan and tool support to Becharbhai under its swavlamban program...

Mittal Patel meets Behcharbhai in Surendranagar

I have accepted to work for others, and that I will do till the end of my life!

Becharbhai is a person whose own financial health is poor yet has committed himself to the path of working for others and does it with all his heart!

If his loading rickshaw needs to be used for the service of others, he responds, “I will not take the hiring cost, just pay the fuel charges!” And it was this statement that had introduced us.

VSSM provides interest-free loans and tool support to nomadic and marginalised families. As part of the initiative, we give handcarts to individuals in need and Surendranagar based  Darshanbhai of Praful Cycles has agreed to build them for us at no profit. We had to give away some handcarts to families living in Ahmedabad. Becharbhai had ferried these handcarts from Surendranagar to Ahmedabad when VSSM’s Bhargav introduced him saying, “he is refusing to take rental charges; wants us to pay the fuel charges only.

“I start my rickshaw only after I have fed the dogs of my lane. I also do Gau Sewa. During the deadly second wave, I worked to ferry the dead from the civil hospital and ensure they were respectfully cremated,” Becharbhai talked about his endeavours.

Becharbhai aspired to buy a bigger vehicle but lacked funds. So we gave him an interest-free loan of Rs. 70,000, and the balance was offered as an interest-free loan by his well-wishing friends in Surendranagar. The funds helped him buy the vehicle seen in the image.

Once again, he was at our office with more handcarts loaded in the new vehicle.

“Happy now?” I asked Becharbhai.

“Ben, now I will be able to be of  more service to others!” he replied.

Becharbhai is a gem of Surendranagar, and we are glad to know such a noble soul.

Any one of you can help such individuals start or expand their ventures. Call on  9099936013 -9099936019 to learn more.

 સેવા મે સ્વીકારી છે ને જીવીશ ત્યાં સુધી એ કરીશ..

આ વાત એક વખતે જેના ઘરમાં એક સાંધતા તેર તુટે એવી પરિસ્થિતિ હતી તેવા સુરેન્દ્રનગરના બેચરભાઈએ કરી. આમ તો હાલેય એમની આર્થિક સ્થિતિ એવી કાંઈ સબળ નહીં પણ સેવાની ભાવના ભારોભાર..

એમની પાસે લોડિંગ રીક્ષા. આ રીક્ષા સેવાના કાર્યોમાં વાપરવાનું કોઈ કહે તો, કહે ગાડીમાં ખાલી ગેસ ભરાવી દેજો. ભાડુ નથી લેવું. આ ભાડુ ન લેવાની વાતથી જ અમારો પરીચય થયો. 

મૂળ અમે વંચિત વિચરતી જાતિના પરિવારોમાંથી આર્થિક સ્થિતિ અત્યંત નબળી હોય તેવા વ્યક્તિઓને પોતે સ્વતંત્ર ધંધો કરી શકે તે માટે વિવિધ સાધનો આપીએ જેમાંની એક હાથલારી પણ..

આ હાથલારી અમને સુરેન્દ્રગરમાંથી પ્રફુલ સાયકલ સ્ટોરવાળા દર્શનભાઈ જેઓ એક રૃપિયાનો નફો લીધા વગર અમને બનાવી આપે તેમની પાસેથી ખરીદીએ. અમદાવાદમાં રહેતા કેટલાક પરિવારોને અમારે લારી આપવાની હતી.

જે સુરેન્દ્રનગરથી લાવવાનું બેચરભાઈએ કર્યું ને એ વખતે અમારા કાર્યકર ભાર્ગવે એમનો પરિચય કરાવ્યો ને કહ્યું એમણે ખાલી ગેસ ભરાવવા કહ્યું. ભાડુ નથી જોઈતું. 

એ પછી બેચરભાઈએ કરેલા સેવાકાર્યોની ઘણી વાતો થઈ. જેમાં એમણે કહ્યું, મારી ગાડીનો સેલ સવારે મારી શેરીના કૂતરાઓને દૂધ પીવડાવ્યા પછી જ વાગે. ગાયોની સેવા કરવાની કે કોરોનાની બીજી લહેર વખતે મૃતકોને સીવીલમાંથી સ્મશાન લઈ જઈ સન્માનપૂર્વક અગ્નિદાહ આપવાનું હોય એ બધુ કરવામાં બેચરભાઈ ક્યાંય પાછા નથી પડ્યા. આ એ સમય હતો જ્યારે સ્વજનો પણ આધા રહેતા. 

બેચરભાઈની ઈચ્છા મોટું સાધન ખરીદવાની પણ તે માટે પૈસા નહીં. અમે એમને સીત્તેર હજાર વગર વ્યાજે લોન પેટે આપ્યા ને બાકીના 

સુરેન્દ્રનગરમાં રહેતા એમના મિત્રોએ એમની સેવાપારાયણ વૃતિ જોઈને વગર વ્યાજે લોન પેટે આપ્યા. 

આમ ફોટોમાં દેખાય એ ગાડી એમણે ખરીદી.

નવી ગાડીમાં પાછી અમારા માટે લારીઓ લઈને એ આવ્યા.. એ વખતે એમને કહ્યું, બેચરભાઈ રાજી.. તો એમણે કહ્યું,બેન હવે વધારે સેવા થાશે...

આવા બેચરભાઈ સુરેન્દ્રનગરનું હીર છે. ને એમના જેવા માણસનો પરિચય હોવાનું ગર્વ છે...

ફોટોમાં નેવી બ્લુ કલરના શર્ટવાળા બેચરભાઈ ને બીજા બેમાં એક ભાગર્વ ને અન્ય એક તેમના મિત્ર જેઓ સતત તેમને મદદ કરે..

તમે પણ આવા માણસોને બેઠા કરવા સ્વતંત્ર ધંધો કરતા થાય તે માટે અમને મદદરૃપ થઈ શકો.. એ માટે સંપર્ક 9099936013 -9099936019

#MittalPatel #vssm

Becharbhai ferried handcarts from Surendranagar
to Ahmedabad

VSSM provided handcart to becharbhai under its tool support
intiative

VSSM's interest free loan has transformed Surekhaben's small buisness and increased her income...

Mittal Patel meets Surekhaben 

“I cannot have only a few items to sell; I need to stock up on various products to attract customers! And to store that variety required funds, which I lacked. Harshadbhai (VSSM’s team member) has provided many like me in  Surendranagar; he also helps them with government work. Hence, I also thought of requesting a loan, which I did. I was apprehensive and had assumed I would have to put in repeated requests, but nothing of that kind happened. Harshadbhai knows us well, and he works for families like us; hence he immediately approved my appeal! Harshadbhai mentioned the organisation’s policy to provide loans to individuals willing to expand their ventures. And he said I would have to share about how the loan has helped me transform the economic health of our family.

I was so delighted when Harshadbhai agreed to process the loan. The Rs. 30000 loan VSSM gave me helped me procure enough products. I stocked textiles and accessories. This raised my income and  profit, which enables me to increase the range of the collection I sell.”

Surekhaben, retails her products on her hand cart in Surendranagar market; she talked about how the loan has transformed her small business and increased her income.

The joy we experience when we can support the right people at the right time is immense, and so is the pride of having hardworking team members like Harshad and the well-wishing donors. They help us be instrumental in providing timely support to individuals like Surekhaben.

'સામાનમાં વેરાયટી વધારે હોય તો ગ્રાહકો આવે. પાંચ વસ્તુ લઈને બેસીએ તો કોણ લે? પણ વેરાયટીવાળો સામાન લાવવા પૈસા જોઈએ. મારી પાસે નહોતા. હર્ષદભાઈ(અમારા કાર્યકર) સુરેન્દ્રનગરમાં અમારા જેવા ઘણાને લોન આપે, એમના નાના મોટા સરકારી કામોમાં મદદરૃપ પણ થાય. તે મને થયું હું પણ હર્ષદભાઈને લોન માટે વાત કરુ. તે મે હર્ષદભાઈને લોન માટે કહ્યું. મને હતું ના પાડશે. મારે ઘણું કહેવું પડશે. પણ એવું કાંઈ થયું નહીં. આમ એ અમને જાણે અમારા જેવા માટે કામ કરે એટલે તુરત એમણે કહ્યું સુરેખાબહેન પૈસા લઈને ધંધો વધારવો હોય તો મદદ કરીશું. પણ એક વખત લોન લેશો પછી તમારા જીવનમાં અને ધંધામાં શું ફેર પડ્યો? પૈસે ટકે સુખી થ્યા નહીં એ કહેવું ને બતાવવું પડશે...

હું તો રાજી થઈ. માથે કોઈ પુછવાવાળુ હોય તો ચિંતા રહે. એ પછી મને 30,000 VSSMમાંથી આપ્યા. હું અમદાવાદથી ચણિયાચોળી ને થોડો બીજો સામાન લાવું. નફો પણ સારો થાય. મૂડી હાથમાં થઈ ગઈ એટલે નફામાંથી સામાનમાં ઉમેરો પણ કરતા જઈએ છીએ..'

સુરેન્દ્રનગરની બજારમાં લારી પર ચણિયાચોળીને અન્ય સામાન લઈને ઊભા રહેતા સુરેખાબહેને ભાવથી લોન લીધા પછી થઈ રહેલા ધંધાની વાત કરી.. 

યોગ્ય લોકોને યોગ્ય સમયે લોન આપવાનું કર્યાનો આનંદ.. ને હર્ષદ જેવા કાર્યકર અમારી સાથે હોવાનો ગર્વ...વળી સુરેખાબહેન જેવા લોકોને યોગ્ય સમયે જેમના થકી મદદ થાય છે તે VSSM સાથે સંકળાયેલા સ્વજનોનો આભાર

VSSM helped in a small way, and their life was on the path to prosperity...

Mittal Patel with the beneficiaries

“Ben do not forget to meet Manoj, and he will  share how the peddle rickshaw has changed his life!”

I was astounded at this statement by our Harshad. Barely two months ago, we had given Manoj a peddle rickshaw; what difference it would have made in just two months? I found it hard to believe.

Harshad took us to Gharshala at Surendranagar’s Wadhwan, where we were to give away peddle rickshaws to 5 individuals occupied with picking junk. Manoj was also present at the venue.

“I want you to tell Ben everything you had shared with me!” Harshad calls and tells Manoj.

“Earlier, I used to set out to pick the junk with a jhola on my shoulder. Neither was I able to lug a heavy load nor was it possible for me to walk long distances. I was hardly earning any money. After you gave me a peddle rickshaw, I could travel up to 10-12 kilometres and earn Rs. 700-800 or more in a day. As my income increased, I bought a second-hand loading rickshaw. If I have to travel within 10 kilometres, I take a paddle rickshaw; if I plan to go farther, say 15-20 kilometres, I take the loading rickshaw. I end up collecting loads of junk. My income had increased many folds, and I am a happy man!!”

Manoj and many like him have the enterprise and skill at doing profitable business; all they lack is funds and tools to prosper in life. VSSM helped in a small way, and their life was on the path to prosperity.

We are grateful to US-based Rameshbhai for supporting these families.

We pray to the Almighty to give all of us the ability to help others prosper in life.

'બેન મનોજને તમે ખાસ મળજો. એ તમને કહેશે કે પેડલ રીક્ષા આપવાથી એના જીવનમાં શું ફેર પડ્યો?'

અમારા હર્ષદે જ્યારે આ કહ્યું ત્યારે પ્રથમ તો નવાઈ લાગી. મૂળ મનોજને બે મહિના પહેલાં જ પેડલ આપેલી. આ બે મહિનામાં એના જીવનમાં ફેર પડી જાય?  જરા માનવામાં ન આવે તેવું હતું. 

એ પછી હર્ષદ અમને લઈ ગયો સુરેન્દ્રનગરના વઢવાણની ઘરશાળામાં જ્યાં અમે સુરેન્દ્રનગરમાં ભંગાર વીણવાનું કામ કરતા પાંચ લોકોને પેડલ આપવાના હતા. મનોજ પણ ત્યાં હાજર હતો.

હર્ષદે એને બોલાવ્યો ને કહ્યું, 'તુ મને જે કહેતો હતો તે બેનને કહે' હું મુક હતી. ત્યાં મનોજે કહ્યું, 'પહેલાં ખભે કોથળો લઈ ભંગાર ભેગો કરવા જતો. ખભે ઝાઝુ વજન ઊંચકી ન શકાય. ના ભંગર ભેગો કરવા લાંબે જઈ શકાય. એટલે ભંગારમાંથી દોઢસો- બસો રળી લેતો. પણ તમે પેડલ રીક્ષા આપી તે દસ કી.મી. સુધી જઈ શકુ છું. સાતસો, આઠસો ક્યારેક એનાથી વઘારે કમાઈ લઉં છું. મારી આવક વધી તે હમણાં જૂનામાંથી લોડિંગ રીક્ષા ખરીદી. પેડલ પર દસેક કી.મી.ના એરિયામાં ભંગાર ભેગો કરવા ફરુ. વધારે લાંબે એટલે કે 15 થી 20 કી.મી. દૂર જવું હોય તો લોડિંગ રીક્ષામાં જવું છું. ઘણો ભંગાર ભેગો કરી શકુ છું. મારી આવક વધી ગઈ, મને સુખ થઈ ગયું'

ધંધાની સમજ તો મનોજ અને મનોજ જેવા કચરો વીણવાવાળાને હતી જ પણ મૂડી નહોતી એટલે લાંબુ કરી શકતા નહોતા. 

અમે નાનીશી મદદ કરીને આ બધાનું જીવન પાટે ચડી ગયું. અમેરીકાથી રમેશભાઈ શાહે આ પાંચ પરિવારોને પેડલ આપવામાં મદદ કરી એ માટે અમે તેમના આભારી છીએ. કુદરત સતકાર્યોમાં સૌને કાયમ નિમીત્ત બનાવે તેવી પ્રાર્થના..

VSSM has provided tools to nomadic community under its tool support program...

Mittal Patel with Arjunkaka

When my son was alive, he would place a bundle of money in my hand. I had no worries. Our son was born ten years after our marriage; he was the answer to all our prayers. After completing his education, he began working and asked me to retire. "You have worked hard all these years; it is time you rest," he told me. Unfortunately, our caring son forgot about us when he fell in love, and some dispute with the girl he was in love with led him to jump off the bridge.

Arjunkaka could not speak further as he began wailing after narrating his life's heart-breaking episode. The atmosphere grew grim, and we were at a loss for words. "How can the young be so careless?" I began to question within. We consoled Arjunkaka and assured him that he need not worry and that we would be with him through thick and thin.

65 year- old Kaka stays with his wife and mentally challenged elder brother. After the death of his son, Kaka began working as menial labour at a shop in Kalupur. It is difficult for him to lift heavy bags, but he is left with no choice. Kaka was introduced to us by another elderly under similar circumstances when VSSM had extended support. I will share more about him later. 

VSSM's Nisha had inquired what kind of work Kaka would find suitable when he requested a hand cart where he could sell vegetables and groceries. It also means he would not have to go far, and the house is also looked after.

Nisha suggested he takes a trial for a few days; if it works well for him, VSSM will provide a handcart. Kaka followed the advice, and he made a profit of Rs. 100-150 per day.

Kaka was delighted when he was at VSSM's office to take the handcart. He blessed us all and kept complaining about his son's careless decision.

VSSM will do all that is required to make Arjunkaka and his family's life a little easy at his age.

If you wish to support such elderly in need, call us on 9099936013 .

મારો દીકરો જીવતો હતો ત્યારે નોટોની થોકડી મારા હાથમાં લાવીને મુકતો.. મારા લગ્ન થયા પણ અમને સંતાન નહોતું. 10 વર્ષની બાધા આખડી પછી એ આવ્યો. ભણાવ્યો, ગણાવ્યો એ કમાતો થયો. પછી મને કે બાપા તમે ખુબ મહેનત કરી હવે આરામ કરો. મે પણ નિવૃતિ લીધી. પણ પછી કોણ જાણે કોના પ્રેમમાં પડ્યો તે સુધબુધ ભૂલી ગયો. અમને મા -બાપને ભૂલી ગ્યો. જેની હારે પ્રેમ હતો એની સાથે શું ડખો થ્યો રામ જાણે તે બ્રીજ પરથી એણે પડતુ મુક્યું...

આટલું બોલતા બોલતા હાથીજણમાં રહેતા અર્જુન કાકા પોકે પોકે રડી પડ્યા. ઘડીક તો અમે બધા પણ શૂન્ય થઈ ગયા. જુવાન છોકરા પ્રેમમાં એવા કેવા અંધ થઈ જાય કે મા-બાપનો વિચાર પણ ન કરે. કાકાને પાણી આપ્યું એ છાના રહ્યા. મે કહ્યું, જે થવાનું હતું એ થયું કાકા હીંમત રાખો.. અમે પડખે રહીશું...

કાકાના ઘરમાં એમના પ્તની સાથે એમના મોટાભાઈ જેઓ માનસીક અસ્થીર છે. કાકાની ઉંમર લગભગ 65 ઉપર. એમણે દીકરાના ગયા પછી કાલુપુર બજારમાં કોઈ દુકાનમાં કામ શરૃ કર્યું. સામાન ઉચવાનું ને એ બધુ થાય નહીં તોય મજબૂરીના માર્યા બધાનું પુરુ કરવા એ કરે..

કાકા સાથે અમારો પરિચય એક અર્જુનકાકા જેવા જ દુખિયારા કાકાએ કરાવ્યો. અમે એ કાકાને પણ મદદ કરી. તેમની વાત ફરી ક્યારેક કરીશ.

અમારી નિશાએ અર્જુનકાકાને પુછ્યું વજન ઊંચકવાનું નથી તો બીજુ શું ફાવશે. ને કાકાએ કહ્યું, લારી  હોય તો મારા હાથીજણમાં જ શાકભાજી, પાપડ અથાણા લઈને ઊભો રહું. દૂર જવું ના પડે ને ઘર પણ સચવાય.

નિશાએ પહેલાં  થોડું શાક ખરીદી એમજ થેલા સાથે ઊભા રહેવા કહ્યું એ બધ ફાવે તો લારી આપીએ.. કાકાએ કહ્યાગરાની જેમ વાત માની. ચાર પાંચ દિવસમાં ખર્ચો કાઢતા 100 -150 મળવા માંડ્યા. 

બસ પછી તો શું અમે લારી આપી.. કાકા લારી લેવા આવ્યા ત્યારે ખુબ રાજી થયા ઘણા આશિર્વાદ આપ્યા નેેે સાથે જુવાન છોકરાં મા-બાપનો વિચાર શીદ નહીં કરતા હોય તેવું વારંવાર લવે જતા... 

ખેર અર્જન કાકાને શક્ય તમામ મદદ કરીશું જેથી એમનું ઘડપણ સુધરે...

તકલીફમાં આવી પડેલા આવા ઘણા સ્વજનો છે. આવા સ્વજનોને મદદ કરવાની ઈચ્છા હોય તો અમને 9099936013 પર સંપર્ક કરવા વિનંતી...

VSSM’s tool-kit program enables a dignified living to individuals like Janakben...

Mittal Patel gives sewing machine to Janakben

“You look very young, so must you be when your husband passed away? Why didn’t  you consider remarrying?”

“I have two children. I have seen many widowed women leave children with their grandparents and remarry. There is nothing wrong with marrying again,  but the thought of my children growing up without the care and protection of my parents gave me sleepless nights. So I decided to remain single and raise my children.”

Eight years ago, Janakben lost her husband to TB. A resident of Ahmedabad, Janakben is physically challenged yet works as domestic help to earn a living to raise her children. The disability proved to be a challenge when Janakben had to mop the floor, but she had no other choice. Someone advised her to learn sewing to earn better, and she did acquire the skill, but to take it as an occupation, Janakben required a sewing machine, and Janakben lacked the funds to buy one. She did expect someone to help her, but that did not happen when VSSM learnt about her condition and needed it to help her buy a sewing machine.

“My elder son studies in 10th grade; I had to think twice even if I needed to buy a book for him. My elder brother does help, but he too has a family to support. This sewing machine will help me earn a dignified living. I will not have to remain dependent on others to meet the basic needs of my family.” Janakben shared. “I have an APL card; can’t I have a card that helps me get more grains. Even a kilo more would be a relief,” she continued. 

We have briefed her about the government scheme of providing Antyoday ration card for widowed women, and we will be helping her get one.

It amazes us to witness how Rs 10-15,000 can transform someone’s life for good.

We are grateful to all our well-wishing donors for enabling us to help reach these people in need.

તમારા ઘરવાળા ગુજરી ગયા એ વખતે તો તમારી ઉંમર ઘણી નાની હશે આજેય તમે નાના જ લાગો તો બીજા લગ્ન કેમ ન કર્યા?'

'મારે બે બાળકો. મે ઘણી બહેનોને આવી સ્થિતિમાં બાળકોને પિયર કે સાસરીમાં મુકીને બીજે લગ્ન કરી લેતી જોઈ છે. એ લગ્ન કરે એમાં ખોટુયે નથી પણ મને મારા બાળકો બાપ વગરના તો થયા હતા પાછા એને મા વગરના કરવાના.. આ વિચાર માત્રથી ધ્રુજી જવાયું ને લગ્નનો વિચાર પડતો મુક્યો'

અમદાવાદના જનકબહેનના પતિ આઠ વર્ષ પહેલાં ટીબીમાં ગુજરી ગયા. જનકબેન પગે અપંગ બીજાના ઘરના કચરા પોતા કરીને પોતાનું ને બાળકોનું પુરુ કરવા કોશીશ કરે. ઘરકામ કરવા જાય ત્યાં કચરા પોતા કરવામાં ઘણી તકલીપ પડે પણ શું કરે.. કોઈએ કહ્યું સિલાઈ કામ શીખી જાવ પૈસા સારા મળશે. એ શીખ્યા. સરસ કામ આવડ્યું પણ પછી મશીન લેવાની સગવડ ન થઈ. મદદ કરી શકે તેવા સૌની સામે અપેક્ષાથી જોયું પણ ખરા પણ કશું થયું નહીં. અમારા ધ્યાને એમની સ્થિતિ આવી ને અમે મશીન આપ્યું. 

જનકબહેન કહે, 'મારો મોટો દિકરો 10મા ધોરણમાં ભણે એક ચોપડી લાવવી હોય તો ઘણી વખત વિચારવું પડે. મારો ભાઈ મદદ કરે પણ એય બિચારો કેટલું કરે? આ મશીન થકી હું સ્વમાનભેર કોઈની ઓશિયાળી વગર વધારે કમાઈશ'

એમણે કહ્યું. 'મારી પાસે APL કાર્ડ છે. મને વધારે અનાજ મળે એવું કાર્ડ ન મળે? એક કી.ગ્રા. અનાજ વધારે મળે તોય મને ઘણી રાહત રહે'

સરકાર દ્વારા વિધવા બહેનોને અંત્યોદય કાર્ડ આપવામાં આવે છે તેની માહિતી અમે આપીને એ કાર્ડ કાઢી આપવામાં અમે મદદ કરીશુનું કહ્યું. 

10 થી 15 હજાર રૃપિયામં કોઈની જીંદગી બદલાઈ જાય એ વાત જ કેવી અદભૂત..

આ કાર્ય માટે મદદ કરનાર સ્વજનોના અમે આભારી છીએ. ને તમે પણ મદદ કરી કોઈની જીંદગી બદલાવી શકો..

#Mittalpatel #vssm