Meerkhanbhai's Life Changed with the help of VSSM Livelihood Programme

Mittal Patel meets Meerkhanbhai when she was in Una

Meerkhanbhai with his Tempo

Meerkhan is his name!!

I never go into the details of someone’s caste and faith, I knew Meerkhan belonged to Hindu Vansfoda Vadi community so how come he was named Meerkhan?

“My father must have liked this name hence, I was named Meerkhan!” he responded to my curious question of who had named him!!

Isn’t that amazing?

To me this what it means to be an Indian.

Meerkhanbhai and other Vansfoda Vadi families living at Una in Banaskantha’s Kankrej practised the occupation of basketry,  but the ever-increasing cost of bamboo as a result of declining forests made the baskets dearer thereby increasing the use of plasticware.

Meerkhan and most in his community shifted to selling plasticware instead of leaning on bamboo products.

The trading required them to commute to neighbouring villages and towns, walking to these regions meant they spent precious time in commute rather than doing business.

Meerkhan requested for an interest-free to help him buy a tempo automobile. VSSM sanctioned a loan of Rs. 50,000, the sum was used to pay the down payment for the auto seen in the image. He then requested Rs. 50,000 to expand his business, VSSM approved that amount too. The business flourished and Meerkhan paid off the loans he had taken from VSSM and a private finance company.

A couple of months back,  I was in Una where I happened to meet Meerkhan, with great joy he showed me the tempo than he had bought from VSSM’s support.

What are your dreams? I asked

A  pucca house in Shihori! he replied.

Even the birds aspire to build a secured nest,  isn't it obvious humans too would wish for a decent roof over their head?  

નામ એમનું મીરખાન

સામાન્ય રીતે હું કાંઈ જાત પાતમાં માનુ નહીં એટલે કોઈને એ સંદર્ભે કશું પુછુ નહીં પણ મીરખાનભાઈને હું જાણતી એ પ્રમાણે તેઓ હીંદુ વાંસફોડાવાદી સમાજના તો નામ કેમ મીરખાન?

નામ કોણે પાડ્યું એવું પુછ્યું તો કહે, બાપાને ગમ્યુ હશે એટલે પાડ્યું હશે...

કેવી અદભૂત વાત...ગમ્યુ એટલે પાડ્યું..

આમ જુઓ મારા મતે આજ સાચી ભારતીયતા..

મીરખાનભાઈ અને બનાસકાંઠાના કાંકરેજના ઊણમાં રહેતા અન્ય વાંસફોડા વાદી વાંસમાંથી સૂડલાં ટોપલાં બનાવવાનું કામ કરતા પણ જંગલો કપાતા ગયા એમ વાંસ મોંધા થતા ચાલ્યા. પ્લાસ્ટીકનું ચલણ વધ્યું એટલે વાંસની વસ્તુઓ વેચવાનું પ્રમાણ ઘટ્યું.

મોંધા વાંસની મોંધી વસ્તુઓ વેચવાની જગ્યાએ મીરખાનભાઈ અને અન્ય સૌએ પ્લાસ્ટીકના તબકડાં, ડોલ વગરે ખરીદી વેચવાનું ચાલુ કર્યું. પણ પગપાળા ગામડાં ખૂંદવાના આમાં ઝાઝુ રળી શકાય નહીં

એક દિવસ મીરખાનભાઈએ ટેમ્પો રીક્ષા માટે VSSMમાંથી વગર વ્યાજે લોન માંગી અમે આપી..

પચાસ હજાર આપ્યા એમાંથી ડાઉન પેમેન્ટ ભરીને ફોટોમાં દેખાય એ છકડો લીધો. ધંધો વધારવા બીજા પચાસ હજાર માંગ્યા અમે આપ્યા.

ધીમે ધીમે ધંધો વધ્યો ફાઈનાન્સમાંથી અને VSSMમાંથી લીધેલી પૂરી કરી.

થોડા મહિના પહેલાં ઊણ જવાનું થયું મીરખાનભાઈ મળ્યા.

બેન સંસ્થાની લોનમાંથી લીધેલો આ ટેમ્પો એમ કહીને તેમણે હરખથી ટેમ્પો બતાવ્યો.

સ્વપ્ન શું છે? એવું પુછતા તેમણે કહ્યું,

શિહોરીમાં એક સરસ ઘર થઈ જાય તો બસ...

પક્ષીઓ પણ પોતાના માળા બનાવે મૂળ તો સુરક્ષીત રહેવા અર્થે તો માણસ તો આ વિચારે જ...

મીરખાનભાઈનું સ્વપ્ન ઝટ પૂર્ણ થાય એવી અભીલાષા...