VSSM always remains grateful to its donors for helping bring change in lives of individuals like Natubhai...

Mittal Patel meets Natubhai in his grocery shop

Natubhai runs a small grocery shop in the remote village of Morikha in Banaskantha’s Suigaum block.

The shop helped suffice the daily needs of the family but saving for a rainy day was not possible through that meager income. Moreover, Natubhai needed capital to stock up the shop, which would also come with a heavy interest rate. Hence, he did not bother to stir the normal.

When Natubhai met VSSM’s Bhagwanbhai he learned about the organization’s Swavlamban initiative. “Will you loan me some money?” he asked hesitantly. Natubhai was concerned we might question his loan repayment capacity as he owned a kuchha house and had nothing much to act as a guarantee. However, VSSM considers such individuals ideal loanees, and we loaned him Rs. 30,000.

Natubhai paid timely installments and paid off the loan. I had the opportunity to meet him when I was in his region recently.

“What difference did the loan of Rs. 30,000 bring in  your life?”  I asked.

“The loan helped me stock up the shop and increase earnings and profit. My wife had a stroke recently, and I managed to afford her treatment of Rs. 90,000 thanks to the earnings. I also rebuild the house from kuccha to puccca. If it weren’t for the loan, I would not have managed to spend on all these expenses.” Natubhai narrated. The reply brought me so much joy.

“What more do you wish to achieve!” I asked.

“If you trust me and loan me some more money, I wish to renovate my shop into a puccca one,” Natubhai replied to my question.

Since Natubhai had paid timely installments, there was no question we would refuse another loan.

VSSM has supported 6200 such individuals, most of whom have turned their ventures into successful ones. We pray to the almighty for their continued success and thank all our well-wishing donors for their trust in us.  

મોરીખા સૂઈગામ તાલુકાનું અંતરિયાળ ગામ.

નટુભાઈ ત્યાં નાનકડી દુકાન ચલાવે. રોજીંદો ખર્ચો એમાંથી નીકળી જાય પણ ઝાઝુ ભેગુ ન થાય. પૈસા મળે તો દુકાનમાં વધારે સામાન ભરાવી શકાય. પણ પૈસા આપે કોણ? વ્યાજવા લાવે તો વ્યાજ તોડી નાખે... એટલે જેમ ચાલતુ હતું એ ચલાવે રાખ્યું.

આવામાં નટુભાઈને અમારા કાર્યકર ભગવાનભાઈનો પરિચય થયો ને સંસ્થા થકી લોન મળે છે તેવો ખ્યાલ આવ્યો. એમણે સંકોચ સાથે મને લોન આપશો એમ કહ્યું. મૂળ ઘર પણ પાકકુ નથી ગેરંટી માટેનો એવો કોઈ આધાર નથી એટલે એમને ડર લાગતો. પણ અમે તો આવા જ પરિવારોને ભગવાન માનીએ.

એટલે ત્રીસ હજાર લોન પેટે આપ્યા.

નિયમીત હપ્તો ભરીને એમણે લોન પુરી કરી. હમણાં ત્યાં જવાનું થયું તો નટુભાઈ મળ્યા. અમે પુછ્યું. "ત્રીસ હજારથી જીવનમાં શું બદલાવ આવ્યો?" જવાબમાં એમણે જે કહ્યું એ સાંભળી રાજી થવાયું.

એમણે કહ્યું, 

"મારી ઘરવાળીને લકવા થકી ગ્યો તે 90,000ની દવા આ દુકાનમાં સામાન વધારે ભરાવ્યો હતો તેમાંથી કમાઈને જ કરાવી શક્યો. મારુ કાચુ ઘર પાક્કુ બાંધ્યું અને હાલેય નફો તો સારો જ મળે છે.."

કેવો હરખ થાય આવું સાંભળીયે ત્યારે.મે પુછ્યું, બીજી કોઈ એષણા તો એમણે કહ્યું, "આ દુકાન પાક્કી કરવી છે. જો તમે ભરોષો કરી લોન આપો તો."

નટુભાઈના ના પાડવાનો પ્રશ્ન નહોતો મૂળ એમણે વ્યવહાર બરાબર સાચવ્યો હતો.. 

આવા 6200 થી વધુ પરિવારોને અમે લોન આપી છે. જેમાંના મોટાભાગના આજે બે પાંદડે થયા છે. બસ ઈશ્વર એમને ખુબ તાકાત આપે ને એ ખુબ તરક્કી કરે તેવી શુભભાવના. આ કાર્યમાં અમને મદદ કરનાર સ્વજનોનો પણ ઘણો આભાર.

#MittalPatel #vssm #સ્વાવલંબન

 

Mukeshbhai considers VSSM’s money blessed with the goodwill of people who have wished good for others...

Mittal Patel meets Mukeshbhai who took interest free loan
from VSSM to purchase a cow

Imagine a third grader taking up a job as a farm worker, which means he must have been eight years old then and had to give up school to earn a living! Tough to comprehend why he was required to do so. This is the story of Mukeshbhai from  Banaskantha’s Ruppura, whose father’s illness compelled him to give up his education and join the workforce. Who employs an eight-year-old would be an obvious question, but that is a discussion for another time.

At this young age, Mukeshbhai had decided to free himself from this bondage, but the conditions never turned favourable. He continued to work as a bhagiya labor even after getting married. One day he learned about VSSM’s interest-free loan initiative to support small-scale independent business ventures. Mukeshbhai knew VSSM’s Pareshbhai; he requested a loan to purchase a cow. He bought a cow from Rs. 30,000 we loaned. The couple worked hard to earn a decent living.

It has been five years since the first loan, and Mukeshbhai has continued to repay and take new loans. Today, five years later, he has five cows, an auto rickshaw, a motorbike, and much more.

Mukeshbhai considers VSSM’s money blessed with the goodwill of people who have wished good for others. Hence, according to him, the progress he made was but obvious.

It is not just the excellent money but his intent to repay the loan and be regular with instalments that have brought him success.

I am glad our team members practice caution and identify not just deserving but honest individuals.

The interest-free loan initiative has helped 6200 families until now, many of whom have raised their independent businesses to successful ventures.

We are grateful for the continued support of our well-wishing donors whose contribution has strengthened the lives of thousands of families.

ત્રીજા ધોરણમાં ભણતો વ્યક્તિ કોઈ ખેડૂતના ત્યાં સાથી કે ભાગિયા તરીકે નોકરીએ લાગી જાય! 

આ વાત વિચારવી પણ અઘરી પડે ને?  એ વખતે એ વ્યક્તિની ઉંમર 8 વર્ષની થાય. આટલી નાની ઉંમરમાં એણે મહેનત મજૂરીના કામમાં ભણવાનું પડતું મુકી કેમ જોડાવવું પડ્યું એ પ્રશ્ન સાહજિક થાય.

વાત બનાસકાંઠાના રૃપપુરાના મુકેશભાઈની..પિતાની બિમારીના લીધે એમને નાની ઉંમરથી કામે લાગવું પડ્યું. સવાલ આવડા નાના છોકરાને કામે રાખનાર સામે પણ થાય પણ ખેર એ પાછો જુદો વિષય.

પણ મુકેશભાઈએ એ વખતે જ મનમાં ગુલામીમાંથી મુક્ત થવાનો નિર્ધાર કરી રાખેલો. જો કે સંજોગો સાથ નહોતો આપતા. મોટા થયા, લગ્ન થયા પછી પણ એ ભાગિયા તરીકે જ કામ કરતા. 

ત્યાં અચાનક એમને VSSMમાંથી સ્વતંત્ર ધંધો કરવાની ખેવના રાખનારને લોન આપતા હોવાની ખબર પડી. અમારા કાર્યકર પરેશના એ પરિચયમાં. એમણે પરેશ પાસે ગાય ખરીદવા લોન માંગી. અને અમે ત્રીસ હજાર આપ્યા. એ એક ગાય લાવ્યા. પતિ પત્ની બેઉએ મહેનત કરવા માંડી. 

અમે આ લોન પાંચ વર્ષ પહેલાં આપેલી. એ પછી એ એક પછી એમ લોન લેતા ગયા પણ એમણે વ્યવહાર બરાબર સાચવ્યો. આજે પાંચ વર્ષના અંતે એમની પાસે પાંચ ગાયો, રીક્ષા, બાઈક ને બીજુયે ઘણું...

મુકેશભાઈને સંસ્થાનો પૈસો બરકતનો લાગે. એ કહે, એમાં કેટલાય લોકોની શુભભાવના ભળેલી એટલે પ્રગતિ થઈ.

મને લાગે બરકતનો પૈસો તો ખરો પણ એ બધામાં એમની મહેનત અને લીધેલા પૈસા સમયસર પરત આપવાની એમની દાનતના લીધે એ સફળ થયા. 

અમારા કાર્યકર પરેશે આવા મહેનતકશ લોકોને શોધ્યા એનો આનંદ.. 

અત્યાર સુધી અમે 6200 થી વધુ પરિવારોને લોન આપી છે. જેમાંના ઘણા ખરા સ્વતંત્ર ધંધો કરી સરસ આવક રળતા થઈ ગયા..બસ આ કાર્યમાં મદદ કરનાર સ્વજનોનો આભાર ને જેમને લોન મળી છે તે પરિવારોને સુખી થાવની શુભભાવના...

#mittalpatel #vssm

Mittal Patel with VSSM's cordinator Paresh Raval 
Mukeshbhai and his wife

With the help from VSSM Mukeshbhai has five cows,
 an auto rickshaw, a motorbike, and much more.

We are glad to stop the distress migration for eight families...

Mittal Patel with Malabhai and his family members

“I was eating stones; if you hadn’t helped me, I would still be eating stones.”

The statement surprised me as much as it did to you. Malabhai smirked at our confusion and continued, “we cannot find work here throughout the year. The farmland we own is small and unirrigated, giving us an option for rainfed agriculture only. So, after monsoons, we leave for Palanpur and progress towards Ahmedabad, Surat, or where ever our labor is required to load stone in trucks. Hence, I told you I ate stone!”

Malabhai lives in Banaskantha’s Khatisitaram village of Amirgadh block. It is a predominantly hilly and tribal region. The hilly areas experience abundant monsoon, but post-winters, water resources become scarce. The communities here cannot afford to drill borewells, so drawing water from the well is the only option. And wells, too, are an expensive option because deepening wells on rocky terrain is a challenging task.

Malabhai, Punmabhai, and eight others had 10 feet deep wells whose waters dried after monsoons. These families wanted to deepen their lakes to take a couple more seasons in crops. Mustukhan, works for the welfare of these families. So he recommended we give them loans to deepen wells.

We always look forward to supporting families that work hard; we provided loans of Rs. 30,000 each. The amount helped repair and deepen the wells. The direct impact of this is seen in their crop.

Recently, I had the opportunity to meet these families. “What do your dream for the future?” I inquired. “Will think after we pay off the loan!” they responded.

We still want to deepen the lake further and invest in cattle wealth so that we can earn enough hand not to move to Palanpur!

Such humble and god-fearing humans they are. Even their dreams are limited. We are glad to stop the distress migration for eight families.   Mustukhan, you have been instrumental in this shift. We wish Malabhai, Punmabhai, and our other loanees all the best with their future.

 'હું તો પથરા ખાતો તો. આ જુઓ તમે મદદે ન આવ્યા હોત તો હાલેય પથરા જ ખાતો હોત..'

કોઈના મોંઢે આવુ સાંભળીએ તો નવાઈ લાગે ને? મનેય લાગી. માલાભાઈ અમારી મૂંઝવણ સમજ્યા એટલે હસીને કહ્યું, અમારે અહીંયા બારેમાસ કામ ન હોય. ખેતીની જમીન નાની. પાછુ પાણી ચોમાસા પૂરતુ જ મળે. જો બારેમાસ મળે તો ખેતીની ત્રણ સીઝન લઈ શકીએ પણ પાણી નહીં એટલે ચોમાસુ ખેતી પછી પાલનપુર નાહી(જતા) જઈએ. ત્યાંથી અમદાવાદ, સુરત માટે પથ્થરની ગાડીઓ ભરાય એમાં કામ કરીએ. એટલે પથરા ખાતો એમ કહ્યું.

માલાભાઈ #બનાસકાંઠાના #અમીરગઢતાલુકાના ખાટીસીતરાગામમાં રહે. આખો વિસ્તાર પહાડી. આદિવાસી સમુદાયની વસતિ. 

આમ પણ પહાડોમાં ચોમાસુમાં ખુબ વરસાદ પડે પણ ચોમાસા પછી શિયાળો ઉતરતા પાણીની તંગી દેખાવાનું શરૃ થઈ જાય. બોરવેલ બનાવવાના પૈસા આ લોકો પાસે નહીં. એટલે કૂવાગાળી એનાથી ખેતી કરે. પણ કૂવામાંય પથ્થર ઘણા એને ગાળવા ખર્ચ સારો એવો થાય. 

માલાભાઈ, પૂનમાભાઈ ને એમના જેવા બીજા છ મળી કુલ 8 લોકોના કૂવા 10 ફૂટના. જે ચોમાસા પછી ખાલી થઈ જતા. આ પરિવારોના કૂવા ઊંડા થાય તો તેઓ ખેતીની ત્રણે સીઝન લઈ શકે માટે તેમને કૂવા ગાળવા લોન આપવા આ પરિવારોના કલ્યાણનું કામ કરતા મુસ્તુખાને કહ્યું. 

મહેનતકશ લોકોને મદદ કરવી તો ગમે. અમે 30,000ની લોન આપી. જેમાંથી કૂવા ગળાવ્યા ને વરસાદથી સરસ ભરાયા. ખેતી પણ સરસ થઈ રહી છે.

હમણાં આ પરિવારોને મળવા ગયા ત્યારે એમને આગળનું સ્વપ્ન શું છે એ પુછ્યું. એમણે કહ્યું, આ લોન પતે પછી આગળ વિચારીશું. 

થોડી વધારે વાતો કરતા એમણે કહ્યું, હજુ વધારે ઊંડો કૂવો ગાળવો છે. અને પશુપાલન પણ કરવું છે જેથી અહીંયા જ કાયમ રહી શકાય. પાલનપુર નાહવું ના પડે. 

મજાના લોકો.. વધારે લેતાય ડરે. વળી લાંબા સ્વપ્નો પણ નહીં... 

અમને રાજીપો આઠ પરિવારોનું સ્થળાંતર રોકી શક્યાનો... મુસ્તુખાન તમે નિમિત્ત બન્યા. 

બાકી માલાભાઈ અને પૂનમાભાઈ જેવા અમારા લોન ધારકોને સફળ થાવની શુભભાવના... 

👉🏼Full video link: https://appopener.com/yt/edurw61zd

#MittalPatel #vssm #Banaskantha

Mittal Patel meets these families

Mittal Patel meets these families