 |
| Mittal Patel meets Pratap during her visit to Tramba |
“Ben, I promise to be back to my good old days in the next six months…”
Pratap resides in Rajkot’s Tramba. Like most, Pratap could not escape the second wave of Covid 19; after 28 days of hospitalisation at Dharpur he was left with severely weak lungs. The entire episode had shattered him physically as well as mentally.
During his Covid illness, VSSM remained in constant touch with Pratap as well as his treating doctors. Pratap defeated the virus, but the fear that he might not survive without oxygen support stayed in his mind. To calm his state of mind, the doctors asked him to go home with oxygen support. Pratap however, refused to leave the hospital. We tried to explain the situation to him, convince him, but he refused to go back home. One day, I had to reprimand him over the phone and order him to take immediate discharge from the hospital. I asked our Mohanbhai to make arrangements to bring him home along with oxygen support.
Finally, he did get up from his bed but he continued to complain of breathlessness and weakness both of which were true. His wife took good care to ensure he recovers well. VSSM’s Kanubhai and Chayaben are great friends with Pratap, they would visit him daily and boost his confidence.
Gradually, he gained his health back but the illness drained him financially.
Pratap was into the business of plastic retail, the loans VSSM provided had helped him expand his business. He would buy goods at wholesale rates and retail to small vendors. The income was good and so were his savings. He had plans to buy a Bolero car to increase his outreach. But Covid had messed up his calculation.
The family had reached a stage where they had no food in the house. Pratap never accepted charity, “I can never digest charity,” he would tell us with great dignity. But the situation was such that he had no choice but to accept charity.
Our Krishnakant uncle and Indira aunty supported his treatment and recuperation.
Once Pratap regained his health and confidence his desire to repair his business also increased. “How to begin?” was the question that troubled him. He had no courage to request a loan. But, we were aware of his condition. With support from YVO, we asked him to stock his goods from a new loan of Rs. 25,000.
“Ben, I used to buy goods in lacs. How will this much suffice my need?” he tells me when I was in Tramba.
I shared examples of individuals like him who had worked their way up from scratch.
“I promise to reach my earlier glory in the next six months!” he told me after my pep talk.
We were delighted to hear that. Apart from the support, Pratap needed someone to push his courage, our conversation proved to be it….
'હું છો મહિનામાં પહેલાં જે સ્થિતિએ હતો એ સ્થિતિએ ફેર પહોંચી જઈશ બેન..'
પ્રતાપ રાજકોટના ત્રાંબામાં રહે. કોરાનાની બીજી લહેરેમાં એ કોરોનામાં પટકાયો. 28 દિવસ પાટણની ધારપુર હોસ્પીટલમાં રહ્યો. ફેફસા સાવ નબળા પડ્યા. માનસીક રીતે ભાંગી પડ્યો.
એના ખબર તો રોજ પુછીએ સાથે ડોક્ટર સાથે વાત પણ કરીએ. કોરોનાથી એ મુક્ત તો થયો પણ મનમાં ઓક્સીજન કાઢશે તો નહીં બચુ એવો ભય ધુસી ગયેલો. ડોક્ટરે ઓક્સિજનની વ્યવસ્થા સાથે ઘરે લઈ જવા કહ્યું.
પણ પ્રતાપ હોસ્પીટલમાંથી નીકળવાની ના પાડે. પ્રેમથી રોજ સમજાવીએ પણ માને નહીં. મૂળ બીક લાગી ગયેલી. એક દિવસ ફોન પર સખત ધમકાવીને આજે જ રજા લઈ લોનું કહ્યું ને અમારા કાર્યકર મોહનભાઈને ઓક્સિજન સીલીન્ડર સાથે એને ઘેર મોકલવાની વ્યવસ્થા કરવા કહ્યું.
આખેર એણે ખાટલો છોડ્યો. શ્વાસ ચડે ને ચલાતુ નથી કમજોરી ફરિયાદો ઘરે આવ્યા પછી પણ જો કે એ ફરિયાદો સાચી હતી. એની ઘરવાળીએ સારી ચાકરી કરી. અમારા કાર્યકર કનુભાઈ અને છાયાબહેન સાથે એની જબરી મૈત્રી એ લોકો પણ એને રોજ સમજાવે.
ધીરે ધીરે એ ઠીક થયો પણ પૈસે ટકે ધોવાઈ ગયો.
પહેલાં પ્લાસ્ટીકની ખુરશી તગારાં વેચવાનું એ કરતો. અમે એને લોન આપેલી એમાંથી એ ધંધો વધારતો ગયો. હોલસેલમાં સામાન લાવીને એ નાના ફેરિયાને આપતો. બચત પણ સારી કરી. મૂળ એને બોલેરો ગાડી લેવી હતી. ગાડી લઈને વધારે ગામડાંઓમાં ધંધા માટે ફરી શકાય વધારે સામના રાખી શકાય એવું સ્વપ્ન હતું પણ કોરોનાએ ગણીત ઊંધુ પાડ્યું.
ઘરમાં અન્નનો દાણો ન હોય એવી સ્થિતિ આવી. ધર્માદુ મને નો ખપે એવું એ હંમેશાં કહે એની જગ્યાએ ધર્માદા પર નભવાનો વારો આવ્યો. અમારા ક્રિષ્ણકાંત અંકલ ને ઈન્દિરા આંટીએ પણ એને બિમારીમાંથી સાજા થવામાં મદદ કરી..
પ્રતાપની તબીયત રાગે પડી. ફરી ધંધો કરવાની ધગશ થઈ પણ ક્યાંથી શરૃ કરવું. લોન લેવાની હિંમત પણ નહોતી થતી. પ્રતાપની હાલત અમે જાણતા હતા. અમે એને YVOની મદદથી 15000નો સામાન લઈ આપ્યો ને ફરી ધંધો કરવા કહ્યું.
હું ત્રાંબા ગઈ એ વખતે એણે કહ્યું, 'બેન હું લાખનો સામાન ઉતારતો ત્યારે આટલા સામાનથી શું થશે?'થોડી હિંમત ને શૂન્યમાંથી સર્જન કરનાર એની પોતાની જ વાત એને કહી..જો કે એ સમયે એ મૂક જ રહ્યો.
ઘણી વાતો પછી હું નીકળી રહી હતી ત્યારે એ મારી પાસે આવ્યો ને કહ્યું, 'છો મહિનામાં હતો ત્યાં પહોંચી જઈશ આ મારુ વચન બેન... '
સાંભળીને રાજી થવાયું..માણસને હિંમત આપવી એ પણ મોટુ કાર્ય ને મદદની સાથે એની મારા ખ્યાલથી વધુ જરૃર..
#MittalPatel #VSSM
 |
| With support from YVO, Pratap stock his goods from a new loan of Rs. 25,000. |
No comments:
Post a Comment