Sunday, 12 February 2023

VSSM inspires Bajaniya Community Women of Panchmahal for financial empowerment...

Mittal Patel with VSSM's coordinator Vinodbhai and all
the bajaniya community hard workingwomen

 

“You will have to give us a loan as we need to release our mortgaged land!” was the voice of women from the Bajaniyaa community of Mahisagar’s Morai village.

The women are upbeat and full of life and help their husbands earn an extra income. They cultivate flowers on leased land, and because they lack funds to pay as lease, the money is borrowed from a private money lender at an excessive rate of interest. In the past, VSSM has helped these families obtain caste certificates.

The group knew about VSSM’s interest-free loan program and requested a loan of Rs. 10,000 each to lease the land and grow flowers for trading. The profits were good, and the loan was easily repaid. As an add-on to their savings, ten women from the group wished to avail of another loan to buy buffalos. The previous track record was good; hence,  VSSM loaned  Rs. 50,000 to each of them. The money helped them buy buffaloes. The milk is sold to the dairy, and the salary comes every ten days.

Once upon a time, the family members of these women owned land, however, the need for cash to meet social or medical obligations made them mortgage their land. Since the economic conditions of these families never improved, they could never get their land released. When they married into these families, these women always heard mention of the farms their in-laws owned, but the thought of getting the land released never passed their minds because of poor financial conditions. 

As the business of flowers and milk flourished, the group grew a little more greedy; they desired to release the mortgaged land to save on the money they paid as the lease. Thus, they came up with a request for another loan which we sanctioned immediately.

Who would not want to support such hard-working and honest humans?

We hope and pray for the success and happiness of these and all the other hard-working women.

'અમારે અમારી ગીરો મુકેલી જમીન છોડાવવી છે.. તે તમારે અમને એ માટે લોન આપવી પડશે?'મહિસાગરનું મોરાઈ ગામ ને ત્યાં રહેતા બજાણિયા સમુદાયની બહેનોએ આ કહ્યું. આ બહેનો છે મજાની.. પતિને ઘર સંભાળવામાં આર્થિક મદદ કરે. આમ તો ફૂલોની ખેતી એ ભાડેથી ખેતર રાખીને કરે. ભાડે ખેતર રાખવા પૈસા ન હોય એટલે વ્યાજવા પૈસા લાવે.. પણ વ્યાજને પહોંચવું એમના માટે મુશ્કેલ થાય. અમે આ પરિવારોને જાતિ પ્રમાણપત્ર કઢાવી આપવામાં મદદરૃપ થયેલા. 

એમને VSSM સ્વતંત્ર ધંધો કરવા લોન આપે એ ખબર તે અમારી પાસેથી 10,000ની લોન લઈ એમણે ફૂલોની ખેતી કરી. નફો સારો એવો થયો. લોન તો ભરપાઈ થઈ ગઈ. હવે વિચાર આવ્યો બચતમાં થોડા બીજા પૈસા ઉમેરાય તો ભેંસો લઈ લેવાનો.

10 બહેનોએ ભેંસો લેવા લોન માંગી. અમે પ્રત્યેકને 50,000 આપ્યા. મૂળ એમનો વાટકી વ્યવહાર સરસ હતો એટલે મન થયું. ને દસે બહેનોના ઘર આંગણે ભેંસો બંધાઈ ગઈ. હવે એ ડેરીમાં દૂધ ભરાવે ને દસ દિવસે પગાર રળતા થઈ ગયા. 

આ બધી બહેનો પાસે પોતાની જમીન હતી. પણ દાદા, પરદાદા કે સસરાએ નાની જરૃરિયાતો ઘરમાં કોઈ બિમારી આવી કે પ્રસંગ આવ્યો એ કરવા માટે પૈસાની સગવડ ન થઈ એટલે એમણે ગામના કોઈ વ્યક્તિ પાસે જમીન ગીરો મુકી ને પૈસા લઈ પ્રસંગો કર્યા.

પણ એમની આર્થિક સ્થિતિ નબળી જ રહી તે જમીન ફરી છોડાવી ન શક્યા. આ બહેનો તો પરણીને આવ્યા પછી આ પેલુ ખેતર આપણું એવું જ સાઁભળતી. પણ જમીન છોડાવવાનો વિચાર એમને નહોતો આવતો. મૂળ છોડાવવા પાસે પૈસા નહીં.

પણ ફૂલોના વેપાર પછી ભેંસો આવી આમ થોડી સુખાકારી વધી. એટલે હવે વધારે આવક રળવાની હોંશ થઈ. હાલ ભાગવી જમીન વાવી ભેંસો માટે ચારો કરે. એમને થયું પોતાની જમીન મળી જાય તો આ ભાગવી જમીનમાં જે બે ભાગ જાય છે તે ન જાય.બસ એટલે એમણે આ જમીન છોડાવવા અમારી પાસેથી લોન માંગી. ને અમે તુરત આપવા કહ્યું. 

આવી મહેનતકશ બહેનોને મદદ કરવી કોને ન ગમે..

વળી એમનો વ્યવહાર એકદમ ચોખ્ખો ત્યારે તો ખાસ મદદ કરવી ગમે... 

બસ આ બહેનોને એમના જેવી તમામ મહેનતકશ બહેનો સુખી થાય એવી શુભભાવના... ને એમની સાથે ફોટો લેવો તો ગમેજ..

તસવીરમાં દેખાતો અમારો કાર્યકર વિનોદ આ બહેનો માટે સ્વપ્ન જુએ નેએમને એમાં આગળ વધવા પ્રોત્સાહન આપે.. આવા કાર્યકરો મળવા એ પણ નસીબની વાત...




Wednesday, 8 February 2023

We wish Haribhai Bajaniya happiness and pray to God for his prosperity...

Haribhai Bajaniya sharing his thoughts with Mittal Patel

"Singing lullabies and devotional sons on the tunes of our ravanhatta was our profession; it brought us alms in return. However, people now equate it with begging and advise us to work instead. We weren't beggars; in the past, people appreciated our flair for playing the instrument and singing and rewarded us in cash or kind. Things are very different now; hence, we have stopped playing ravanhattha." Haribhai living in Banaskantha's Chadotar shared with a heavy heart.

Inspired by the Bajaniya community's knack for selling fashion accessories and artificial jewelry, Haribhai decided to switch occupations. With a meager investment of Rs.1000, he brought some products and began selling them by walking to various villages. However, walking and covering more than two villages daily is difficult, so Haribhai bought a bicycle from his savings. Now he cycles almost 50 kilometers in a day for work.

These days people cycle to remain fit while humans like Haribhai cycle for work. Fifty kilometers is a considerable distance, but Haribhai manages to do so. The earnings help feed the family, but more funds are needed for business expansion.

Since VSSM has known these families well, on Haribhai's request, we loaned him Rs. 30000, which enabled him to procure products at wholesale rates and double and occasionally triple his monthly income. Haribhai utilized the increased income to repair the house and save for his daughter's wedding.

He was delighted to meet us, and while he continued to cycle his way across the villages, a motorbike would help him cover more distance. Hence, once he pays off the current loan, he wishes to opt for another loan to buy a motorbike.

We have always wanted these families to dream big and work hard to fulfill those dreams; therefore, it is obvious we will be providing him with another loan.

We wish Haribhai happiness and pray to God for his prosperity.

"અમારો ધંધો ઓમ તો મોગવાનો. રાવણ હથ્થા પર હાલરડાં, ભજન ગઈયે અન લોકો અમન રાજી કર્. પણ બુન પેલાં આ બધુ હેડતુ હવ્ મારા જેવાન્ જોઈન લોકો કોમ કરવાની સલાહ આલ્. ઓમ જુઓ તો અમે કોય ભીખ નતા મોગતા. રાવણહથ્થો વગાડીએ અન લોકો ખુશ થઈન બે પોચ રૃપિયા, હાડી(સાડી), દોણા આલતા. પણ હવ પેલા જેવું નઈ રયું. તે અમેય રાવળહથ્થો મેલ્યો. "

બનાસકાંઠાના ચડોતરમાં રહેતા હરીભાઈએ ભારે હૈયે કહ્યું. શૃંગાર પ્રસાધનો વેચવાનું કામ બજાણિયા સમુદાયો કરે. એમને જોઈને હરીભાઈને પણ પોતે આ કામ કરી શકશે એમ લાગ્યું ને એમણે હજાર રૃપિયાનો સામાન લાવી પગપાળા વિવિધ ગામોમાં ફરીને વેચવાનું ચાલુ કર્યું. 

પગે ચાલી ઝાઝા ગામ ફરી ન શકાય ને વાહનોમાં બેસીને ફરવાનું એમને પોષાય નહીં. આખરે એમણે થોડી ઘણી બચત કરી સાયકલ ખરીદી.. આ સાયકલ પર ક્યારેક એ દિવસના પચાસ કી.મી. ધંધા માટે ફરે. 

લોકો પોતાની તબીયત સારી રહે એ માટે આજે સાયકીંગ કરતા જોવા મળે. પણ હરીભાઈ ધંધા માટે કરે. પચાસ કી.મી. એ કાંઈ ઓછુ અંતર નથી. પણ ખેર એ કરે.

આમ થોડુ ઘણું મળતર મળે ને પરિવારનું ગુજરાન ચાલે. એમને ધંધો વધારવો હતો. વધુ સામાન એ પણ હોલસેલમાં ખરીદવો હતો પણ એ માટે પાસે પૈસા નહીં.

VSSM સાથે આ પરિવારો વર્ષોથી સંકળાયેલા. આખરે એમણે અમને લોન આપવા વાત કરીને અમે ત્રીસ હજાર આપ્યા. વધુ સામાન આવ્યો. આવક સીધી બમણી તો ક્યારેક બમણાથીયે વધી. જેમાંથી એમણે ઘર ઠીકઠીક કર્યું. દીકરીના લગ્ન માટે પણ એમણે પૈસા ભેગા કર્યા.

અમે જ્યારે એમને મળ્યા ત્યારે એ ખુબ રાજી હતા. એ હજુ સાયકલ પર ફરે. જો બાઈક મળે તો વધુ ગામ ફરી શકાય. ને ક્યારેક દૂર જવું હોય તો પણ જવાય. તે એમણે આ ત્રીસ હજારની લોન પતે પછી બાઈક માટે લોન આપવા કહ્યું.

આપવાની જ હોય. આ બધા પરિવારો સ્વપ્ન જોતા થાય એતો વર્ષોથી ઈચ્છીએ..

બસ હરીભાઈ સુખી થાય એમ ઈચ્છીએ.. ને ઈશ્વર તેમને ખુબ બરકત આપે તે માટે પ્રાર્થના..

 #MittalPatel #vssm #ravanhattho  #nomadictribes #nomads



Mittal Patel meets Haribhai Bajaniya during her visit to
Chadotar village

Haribhai Bajaniya's daughters for whom he
wants to save for their wedding


With the help of VSSM's Swavlamban program, Navghanbhai was able to expand his business...

Navghanbhai with raw material at his back for making 
wooden toys

Navghanbhai lives in Surendranagar’s Dhudhrej. The family’s traditional occupation was converting/upcycling edible oil containers into storage bins by fitting them with attached lids. These kind of containers were a common feature in the larders of most households. Even my house had them!! Recycling and upcycling were a way of life in the past; it was a strong value we had imbibed from the generations before us. And with the current use and throw culture, imagine how far we have come! Do we have plastic to blame for it or the change in our attitude that now looks for ‘convenience’ all around?

Coming back to Navghanbhai, he opted out of following his father’s crumbling profession. Instead, he learned to make wooden toys and taught the craft to his wife too. Despite being a skilled craftsman, his lack of business skills kept his earnings meagre. Navghanbhai needed capital to buy raw materials at wholesale rates, and since he knew VSSM’s Harshadbhai, he requested a loan from VSSM. And after VSSM loaned him Rs.  30,000, he has been doing good.

“Earlier, I sold goods worth 10-12 thousand; that figure has now gone up to 15-17 thousand!” Navghanbhai was upbeat while sharing about the growth in his business. Navghanbhai takes his toys to all the fetes that happen across Saurashtra.

Inspired by his son’s success, the father has decided to learn the wooden toy-making craft and boost his earnings.

Navghanbhai aspires to build a pucca house and educate his children well. We wish him all the best with his future endeavours and hope for continued success.

નવઘણભાઈ #સુરેન્દ્રનગરના #દૂધરેજમાં રહે. એમના પિતાનો વ્યવસાય તેલના ખાલી ડબ્બાના ઢાંકણા બનાવવાનો.

જો કે પહેલાં આવા ડબ્બાનો વપરાશ ઘણો હોતો. મારા ઘરેય આવા ડબ્બા હતા. ક્યારેક થાય આપણે એ વખતે દરેક વસ્તુઓ કેવી ચીવટથી વાપરતા. કપડાં ફાટે તો એની થેલીઓ બનતી. ગોદડાના કવર બનતા. પણ હવે જમાનો યુઝ એન્ડ થ્રોનો..

આમ જુઓ દાટ બધો પ્લાસ્ટીકે વાળ્યો. 

ખેર નવઘણભાઈની વાત કરતા કરતા મારી ગાડી પાછી પાટાથી નીચે ઉતરી ગઈ.

નવઘણભાઈએ પિતાનો ડબ્બાના ઢાંકણા બનાવવાનો વ્યવસાય ન કર્યો. એ લાકડાંમાંથી #રમકડાં બનાવવાનું શીખ્યા. એમના પત્નીનો પણ એમને સાથ મળ્યો.

પણ એમની પાસે મૂડી ઝાઝી નહીં. એટલે મળતર ઝાઝુ મળે નહીં.

એમને હોસસેલમાં સામટો સામાન લાવવો હતો. એ માટે એમને પૈસાની જરૃર હતી.. અમારા કાર્યકર હર્ષદભાઈને એ બરાબર ઓળખે. તે એમની પાસે VSSMમાંથી લોન અપાવવા એમણે કહ્યું ને અમે 30,000 આપ્યા. 

પછી તો એમની ગાડી સરસ નીકળી પડી.

એ કહે, "પેલાં દસ બાર હજારનું કામ થાતું હવે ધંધો પંદર હત્તર હાજરે પોગી ગ્યો."

સૌરાષ્ટ્રમાં મેળાની પરંપરા વધારે. નવઘણભાઈ લગભગ દરેક  મેળામાં જાય.

બાપનો ધંધો દીકરો શીખે પણ નવઘણભાઈની પ્રગતિ જોઈ તેમના પિતા પણ રમકડાં બનાવતા થઈ ગયા. એ પણ રમકડાંનો સ્વતંત્ર ધંધો કરતા થઈ ગયા. 

નવઘણભાઈનું સ્વપ્ન ધંધામાંથી પૈસા કમાઈને પોતાનું પાક્કુ ઘર બનાવવાનું ને બાળકોને ભણાવવાનું..

બસ એ ખુબ પ્રગતિ કરે તેમ ઈચ્છીએ...

#MittalPatel #vssm #nomadictribes #livelyhood #incomegeneration #surendranagar

Navghanbhai makes wooden toy craft