VSSM's swavlamban initiative helps vershibhai to grew his income and savings

Mittal Patel meets Vershibhai and his wife at his farm

I used to lift & arrange gunny bags in the godown. For each bag that I lifted & arranged, I used to get one rupee.

In my youth I could do this type of work. .Now I get tired though I am not very old. My body is now tired since I have been working from a very young age. I was staying in a temporary shed in Sector 13 of Gandhinagar. However all sheds were demolished. Everything was haywire. With my earnings of Rs200-Rs 250 per day it was not possible to have my own house.

Vershibhai narrated this sad story of his life  Sanjaybhai staying in Gandhinagar helps VSSM in its  various activities. He asked Vershibhai to become a vegetable vendor. Vershibhai thought about it and decided to rent a small farm at Uvarsad to plant vegetables. But he did not have the capital to pay a deposit for the farm land. VSSM decided to help him by giving a soft loan. After that his life was on track.

On the rented land that he got, he built a temporary house  Though the land was not his, he at least got a house to stay for which Vershibhai was happy. From the loan given by VSSM he increased the crop production. His income grew and so did his savings. We wish & pray that Velshibhai attains success & becomes independent in his life. We are thankful to all our wellwishers. It is with their help that we are able to help almost 7000 families with loans. it is our desire to help more such families.

ગોદામમાં કોથળા ઉપાડી ગોઠવવાનું કમ હું કરતો. 1 કોથળો ખબા ઉપર ઉપાડી થપ્પીમાં ગોઠવું તેનો 1 રૂપિયો મળતો. જુવાનીમાં આ બધુ કામ મારાથી થતું. પણ હવે થાક લાગે. ઉંમર કાઈ બહુ મોટી નથી પણ નાનપણથી ધંધે લાગ્યો એટલે શરીર થાક્યું. ગાંધીનગર માં સેક્ટર -13 માં છાપરા આવેલા ત્યાં રહેતો.પણ અમારા છાપરા બે વર્ષ પેહેલા તૂટયાં. બધુ વેર વિખેર થઈ ગયું. કોથળા ઉપાડીને રોજના 200 થી 250 કમાતો. આવામાં પોતાનું ઘર તો ક્યાંથી થાય?

વેરશીભાઈએ ભારે વેદના સાથે પોતાની વેદના વર્ઠાવી. ગાંધીનગર માં રહેતા સંજયભાઈ VSSM દ્વારા થઈ રહેલા સમાજકર્યો માં મદદ કરે તેમને વેરશીભાઈ ને શાકભાજી નો ધંધો કરવા સમજાવ્યા. વેરશીભાઈએ પણ ગાંધીનગર પાસે આવેલા ઉવારસદમાં ભાગવી ખેતી રાખવાનું નક્કી કર્યું. જ્યાં એ શાકભાજી વાવી શકે. પણ ભાગવી જમીન રાખવા તેમની પાસે મૂડી નહી અમે એમને નાનકડી લોન આપી ને વેરશીભાઈ ની જિંદગી પાટે ચડી.

ઘર તૂટ્યું હતું તે ભાગવી જમીન મળતા ત્યાં છાપરું કરીને રહેવા મળ્યું આમ ભલે પારકી પણ છત થઈ તેનો વેરશીભાઈને આનંદ બાકી VSSMમાંથી આપેલી લોનમાંથી એમણે સારો વેપાર વધાર્યો આવક ની સાથે સાથે બચત પણ કરે છે ખૂબ એમને પાક્કું પોતાનું ઘર કરે એ માટે વેરશીભાઈ તેમના કાર્ય મા સફળ થાય તેમ ઈછીએ છીએ સ્વાવલંબન આમરા કાર્યમાં મદદ કરનાર સૌ સ્વજનોના અમે આભરી છીએ અત્યાર સુધી 7000થી વધુ પરીવારોને લોન આપી પગભર કર્યા છે વધુ લોકોને પગભર કરવાની નેમ

#MittalPatel #businessloans #interestfreeloans #gandhinagar #vssm #gujarat #livelihoodprogram

Vershibhai narrates his story of transformation to Mittal Patel

Vershibhai also sells vegetables

From the loan given by VSSM, vershibhai increased crop 
production

VSSM holds Lalabhai's hand in his rough times...

Mittal Patel meets Lalabhai

Is it not risky to give a loan to a person who has gone bankrupt.?

It is risky but I did not find Lalabhai cunning. We have been helping such families for many years. Then why not Lalabhai ?

Our associate Paresh, young & enthusiastic, has been with us since he was 18-19 years old. He told us about Lalabhai and we could feel that Paresh has imbibed the culture of service.

Lalabhai stays in Ghodiyal village of Banaskantha. He became a graduate. However he had immense love for Cows.. It was his desire to build a cowshed. He borrowed money and bought four cows. The place where he used to tie the cows caught fire and all the cows were killed.  Paresh realised this and extended a loan of Rs 40,000. Lalabhai bought a cow out of this. This cow was grazing in the field. It did not see the well in the middle and fell in it and drowned & died. Our loan instalments got stalled. Moreover he was also not able to pay the private lender. 

What to do now ? When Lalabhai was asked this question, he asked for a loan. to buy a cow. The cow business was not very favourable to Lalabhai. So he decided to do something else. He challenged nature that you give me troubles I will not lose my hope  & my strength.

Lalabhai had gone bankrupt and in such a condition, Paresh had faith in Lalabhai and gave him a loan again. Again Lalabhai got a cow. He paid off one loan and he again got another loan and bought another cow. Today he has three cows. Apart from this he gives milk to the dairy collection and from whatever profit he makes he buys & sells cows out of it. Gradually his loan also got repaid.      

People normally get dejected if they do not succeed. and gives up the work he was good at. But if he persists he may succeed 

Lalabhai persisted. His intentions were good. He succeeded. 

We can learn from Lalabhai how to fight against failures and win.

'દેવાળિયું ફૂક્યું હોય એવા વ્યક્તિને લોન આપવાનું સાહસ કરવું જોખમી ન ગણાય?'

'જોખમી તો ગણાય. પણ મને લાલાભાઈ લુચ્ચા ન લાગ્યા અને આપણે આવા પરિવારોને બેઠા કરવાનું વર્ષોથી કરીએ તો લાલાભાઈને કેમ નહીં?'

કાર્યકર પરેશ.. યુવાન અને ઉત્સાહી.. એ 18-19 વર્ષનો હતો ત્યારેથી અમારી સાથે જોડાયેલો. એણે આ વાત કરી એનાથી સેવાના સંસ્કાર એનામાં બરાબર ઉતર્યાનું લાગ્યું.

લાલાભાઈ બનાસકાંઠાના ઘોડિયાલમાં રહે. સ્નાતક થયા. પણ એમને ગાયો માટે ઘણો પ્રેમ. એમની ઈચ્છા ગાયોનો તબેલો કરવાની. એમણે વ્યાજવા પૈસા લઈને ચાર ગાય લાવ્યા. જે વાડામાં ગાયો બાંધતા ત્યાં આગ લાગીને લાલાભાઈ ત્યાં પહોંચી બધુ થાળે પાડે તે પહેલાં ગાયો ભસ્મીભૂત થઈ ગઈ. 

અમારા પરેશને આ ખ્યાલ આવ્યો એણે લાલાભાઈને 40,000ની લોન VSSM માંથી અપાવી. લાલાભાઈ એમાંથી ગાય લાવ્યા.

આ ગાય ખેતરમાં ચરિયાણ કરી રહી હતી. ખેતરમાં કૂવો દેખાયો નહીં એ એમાં પડી ને મૃત્યુ પામી. 

અમારી લોનના હપ્તા તો ખોટકાયા. પણ જેમની પાસેથી એમણે વ્યાજવા પૈસા લીધા હતા તેના પણ હપ્તા ન ભરી શકાય.

હવે શું કરવું છે? એવું લાલાભાઈને પુછ્યું ને એમણે કહ્યું લોન આપો ગાય લાવવી છે..

લાલાભાઈએ ગાયોના ધંધામાં બરકત નથી. લાવ બીજુ અજમાવું એવું ન વિચાર્યું. એમણે જાણે કુદરતને પડકારી કે તુ દુઃખ આપ હું હિંમત નહીં હારુ.

લાલાભાઈએ દેવાળુ ફૂંકેલું. આવામાં નવી લોન અપાય કે નહીં તે મૂંઝવણ વચ્ચે VSSM ના કાર્યકર પરેશે ભરોષો કરી લોન આપી. ફરી ગાય લાવ્યા. એક લોન પતી ને બીજી લીધી ને ફરી ગાય લાવ્યા. આજે એમની પાસે ત્રણ ગાયો છે. એ સિવાય ડેરીમાં દૂધ ભરાવી જે નફો થાય એમાંથી એ ગાયો લે વેચનું કામ પણ કરવા માંડ્યા.

દેવું પણ ધીમે ધીમે ઉતરી રહ્યું છે..

માણસો નિષ્ફળતામાં હતાશ થઈ જઈને જે કામમાં તેમણે હાથ અજમાવ્યો હોય એ છોડી દેવાનું કરે. પણ કદાચ ટકી રહે તો એ નિષ્ફળતા પછી તુરત સફળતા મળી શકે..મુદ્દો ખાલી ટકવાનો ને હિંમત ન હારવાનો છે.. 

લાલાભાઈ ટકી રહ્યા.. વળી એમની નિષ્ઠા પાક્કી હતી એટલે એ સફળ પણ થયા..

લાલાભાઈ પાસેથી આપણે સૌએ મુશ્કેલીમાં પણ ટકી રહેવાની વાત શીખવા જેવી...

Mittal Patel with Lalabhai and our coordinator Paresh Raval

VSSM's swavlamban initiative helps lalabhai to buy cow

Lalabhai took loan from VSSM and gradually his loan 
also gets repaid

VSSM wishes more prosperity to Bhagatbhai...

Mittal Patel visits Bhagatbhai's farm

In Gujarat a straight forward gentleman is known as  "Bhagat". In Dabhan village in Kheda district we met a gentleman by the name "Bhagat".

He requested me to come & see his farm when we had gone to our associate Rajnibhai's house for lunch. Before I could ask him why he wanted us to come & see his farm, he said that it was VSSM which gave him a loan of Rs 50,000 and the farming that he has done is because of that. Now I understand the reason for Bhagat's invitation to see his farm.We reached Bhagatbhai's farm passing through a tobacco farm for which kheda is famous. He had planted brinjals. 

I asked Bhagatbhai that these days most people do not like farming. Why do you like it ? He said that he is not much educated and he has a good grip on farming as compared to other vocations.  I was happy when I heard Bhagatbhai's answer. Many feel ashamed to admit that they do farming for living. There was a time when farming was considered to be the best vocation compared to other businesses and jobs. However today people prefer to take up any jobs even if it requires them to go to cities. Villages have become desolate.

Bhagatbhai said that if VSSM had not given him the loan, then he would have borrowed at a very high rate of interest. It would have been very difficult to save after paying such high interest. Since the VSSM loan is interest free, he could save. Earlier too he had taken a loan from VSSM which had benefited him a lot.

Shri Pratulbhai from Dr K R Shroff Foundation has supported us a lot in our loan program. KRSF & VSSM with their associates have so far reached out to more than 8,000 individuals and made them independent. The feeling that you all are with us is a source of joy for me. Bhagatbhai's feelings are nice and we wish more prosperity to him.

આપણા ત્યાં આમ તો સજ્જન લાગતા માણસને સૌ ભગતના ઉપનામથી ઓળખે. પણ ખેડાના ડભાણમાં અમને ભગતભાઈ નામવાળા વ્યક્તિ મળ્યા.

મારી ખેતી જોવા આવો બેન એવું અમારા કાર્યકર રજનીભાઈના ઘરે અમે જમવા ગયા ત્યારે એ કહેવા આવ્યા. ભગતભાઈ ખેતી જોવા આવવાનું કેમ કહે છે એ વિષે સવાલ પુછુ એ પહેલાં જ એમણે કહ્યું,

'મને VSSM એ ભાગવું ખેતર રાખવા 50,000ની લોન આપી એમાંથી ખેતી કરી છે માટે.'

હવે ખેતી જોવા આવવાનું આમંત્રણ મળ્યાનું કારણ સમજાયું. 

અમે જમીને પહોંચ્યા ભગતભાઈના ખેતરે. તમાકુની ખેતી માટે ખેડા જાણીતું. તે તમાકુના ખેતર વટાવતા અમે ભગતભાઈના ખેતરે પહોંચ્યા. એમણે રીંગણાની ખેતી કરેલી. 

'આજે લોકોને ખેતી ગમતી નથી ત્યારે તમે ખેતી કેમ પસંદ કરી?'

'હું ઝાઝુ ભણ્યો નથી વળી બીજા વ્યવસાય કરતા મને ખેતીમાં ફાવટ છે એટલે..'

સાંભળીને રાજી થવાયું. આજે ખેતી કરુ છુ એવું કહેવામાં લોકો શરમ અનુભવે. 

એક સમય હતો જયારે ખેતીને ઉત્તમ, મધ્યમ વેપાર અને નોકરીને કનિષ્ક માનવામાં આવતી એની જગ્યાએ આજે લોકોને નોકરી એ પણ શહેરમાં હોય એવી ગમે..એટલે ગામડાં ભાંગી રહ્યા છે..

ભગતભાઈએ કહ્યું, 'તમે પૈસા ન આપ્યા હોત તો મારે વ્યાજવા લેવા પડત. એમાં સરવાળે કશું બચત નહીં. પણ આ લોન મળી જેમાં વ્યાજ નથી એટલે બચત થવાની. અગાઉ પણ મે લોન લીધી હતી તેમાં પણ મને સારી એવી બરકત થઈ.'

KRSF ના આદરણીય પ્રતુલભાઈનો સ્વાવલંબન કાર્યક્રમમાં અમને ઘણો સહયોગ. KRSF અને VSSM સાથે સંકળાયેલા સ્વજનોએ મળીને 8000 થી વધારે લોકોને અત્યાર સુધી લોન આપીને પગભર કર્યા છે. આપ સૌ પ્રિયજનો સાથે છો એનો રાજીપો વ્યક્ત કરુ છું. 

ભગતભાઈની ભાવના સારી છે માટે બરકત થાય છે. ભગતભાઈ બે પાંદડે થાય તેવી શુભેચ્છાઓ... 

#MittalPatel #vssm #loanservices #Swavlamban #rojgari #farmerlife

VSSM’s support helps Mukeshbhai to expand his own buisness…

Mittal Patel meets Mukeshbhai

 "My parents used to sell "Datun" sticks (teeth cleaning twigs) . Many years ago they settled in Bidaj village. From then on have stayed back at the same place.They are not educated but understand its importance. So they put me in a school and I passed 10th Standard. After that they didn't have the money for me to study further. I started a job. However, I was not very keen on it. I always thought that If I could do my own business, I could progress faster. However, I did not have funds to do business. Yet started trading in textiles. With my income I was able to run my household. I always felt that if I put more money in my business, I will be able to earn more.

If I borrow from a third party, the interest would be very high. During that time I got acquainted with Shri Rajnibhai of VSSM. I know VSSM helps people like me by giving loans. I was hesitant to ask for a loan but Rajnibhai encouraged me to borrow. I took a loan and bought more goods. I would spread my clothes near Dholka, Kalikund and sell them. My profit increased. I repaid my loan within scheduled time. Took another loan. The income was bound to increase. I bought a rickshaw which helped save the transport cost of my goods.

Now I earn monthly Rs 25,000 to Rs 30,000. I would have earned something similar in job too but would not have got the independence that I now have. I can go anywhere I want to and do not need to take permission from anyone.. My wife would also take care of my stock & business"

This is the life story of Mukeshbhai staying in Bidaj village of Kheda. The son of parents who sold "datun" sticks is now a businessman. His face reflected the joy of success. His wish was to have his own shop one day. We wish Mukeshbhai more success in the coming years.

'મારા બાપા દાતણ વેચતા. વર્ષો પહેલાં એમણે બીડજમાં આવીને ડેરા નાખેલા. પછી અહીંયા જ રહી પડ્યા. એ પોતે નહોતા ભણ્યા પણ ભણતરનું મહત્વ એમને ખબર એટલે એમણે મને નિશાળમાં બેસાડ્યો. હું 10 પાસ થયો. પછી આગળ ભણાવવાની મા-બાપની તાકાત નહોતી. મે નોકરી શરૃ કરી. પણ નોકરીમાં ઝાઝુ મન ન લાગે. પોતાનો ધંધો હોય તો આગળ જવાય એવો વિચાર આવે પણ પાસે ઝાઝા પૈસા નહીં.. છતાં પણ કપડાંનો વેપાર શરૃ કર્યો. કમાણી થાય. ઘર ચાલે. પણ વધારે પૈસા ધંધામાં નાખુ તો આવક સારી થાય એવું સતત થયા કરે. 

બહારના કોઈ પાસેથી પૈસા લઉં તો વ્યાજ ઘણું થાય. ત્યાં VSSMના રજનીભાઈ સાથે પરિચય થયો. સંસ્થા અમારા માટે કાર્ય કરે એ વાત જાણું પણ પૈસા માંગવામાં જરા મન પાછુ પડતું પણ રજનીભાઈએ હિંમત આપી ને મે લોન લીધી. લોનથી હું વધારે સામાન લાવ્યો. ધોળકા કલીકુંડ પાસે પથારો કરીને ડ્રેસ વેચું. નફો વધ્યો. 

લોન સમયસર ભરપાઈ કરી. એ પછી બીજી લોન લીધી. આવક તો વધવાની જ હતી. મે રીક્ષા લીધી. જેથી સામાન લાવવા લઈ જવાનું ભાડુ બચ્યું.

હાલ મહિને 25,000 થી  30,000 કમાઈ લઉ છું. નોકરીમાં એટલું તો મેળવી લેત. પણ સ્વતંત્રતા ન મળત. મારે ક્યાંય જવું આવવું હોય તો પોતાનો ધંધો હોય તો રોકટોક ન રહે. મારી પત્ની પણ પથરો સાચવે..'

ખેડાના બીડજગામમાં રહેતા મુકેશભાઈની આ પ્રગતિ. એ કહે, 'એક દાતણ વેચરનારનો દિકરો ધંધાદારી બની ગયો.'

એમના મોંઢા પર પ્રગતિનો આનંદ હતો. તેમની ઈચ્છા પોતાની દુકાન કરવાની. મુકેશભાઈ ખુબ પ્રગતિ કરે તેવી શુભેચ્છા... 

#MittalPatel #vssm #loanservices #Swavlamban #AatmanirbharBharat #selfmade #bussinessmindset #bussinessmind #bussinessowner

Mukeshbhai bought autorickshaw with the help from VSSM's
swavlamban inititative

Mittal Patel meets mukeshbhai and his wife near dholka

Mukeshbhai  spread his clothes near Dholka, Kalikund
and sell them

Mittal Patel with Mukeshbhai and Rajnibhai who encouraged
mukeshbhai to took loan from VSSM to do buisness

VSSM always remains grateful to its donors for helping bring change in lives of individuals like Hansaben...

Mittal Patel meets Hansaben and asked her of the benefit she
got out of the first loan

How can one do a business in Sarees for a mere Rs 10,000/- ? Isn't it surprising to know this? Even I was surprised. How many sarees & of what quality can be bought/sold in this amount. We had lots of questions. However, our associate Shankarbhai had a lot of faith in Hansaben who wanted to do this business in sarees.

We gave her a loan  of Rs 10,000. 

Hansaben would purchase Sarees from some lady in Radhanpur. She would put the same in a bag and go to nearby villages to sell. We were worried whether she would be making profit in this. To our surprise Hansaben did not default on a single instalment of her loan & repaid the entire loan.She asked for another loan. When I went to Radhanpur , I met Hansaben & asked her of the benefit she got out of the first loan.    She said "I could save small amounts from selling sarees. My husband had purchased a second hand Rickshaw by making a down payment. I gave him Rs 9,000 which I saved for making the down payment. Earlier we used to be labourers but now we both have our own businesses. From the loan that you will give now, I will buy little more expensive sarees. However you please give a loan of Rs 30,000 instead of Rs 10,000."  Hansaben requested this with a smile and also with a lot of confidence.

We support 7000 such people in their business by giving loans. Respected Shri Pratulbhai Shroff of Dr K R Shroff Foundation has been a big supporter in this mission.  We are extremely thankful to him for his generous contribution to this cause.

10,000 રૃપિયામાં સાડીઓનો ધંધો?

સાંભળીને નવાઈ લાગે ને? મનેય લાગી. આટલી નાની રકમમાંથી કેટલી સાડી આવે એ પણ કેવી ગુણવત્તાવાળી ને કોણ ખરીદે?

ઢગલો પ્રશ્નો થયા. પણ અમારા કાર્યકર શંકરભાઈને સાડીનો ધંધો કરવાની હોંશ રાખનાર હંસાબહેન પર ભરોષો હતો.

અમે લોન પેટે પૈસા આપ્યા.

હંસાબહેન રાધનપુરમાંથી જ કોઈ બહેન પાસેથી સાડી ખરીદે અને થેલામાં ભરી ગામડાંઓમાં વેચવા જાય. આ બધુ સાંભળી ખરેખર નફાકારક વેપાર થતો હશે એ પ્રશ્ન થતો. પણ હંસાબહેને લોનનો એક પણ હપ્તો પાડ્યો નહીં. એમની લોન ભરપાઈ થઈ ગઈ.

એમણે બીજી લોન માંગી. રાધનપુર જવાનું થયું ત્યારે એમને મળી અને પહેલી લોનથી શું ફાયદો થયો એવું પુછ્યું તો એમણે કહ્યું.

‘ધંધો કરતા કરતા થોડી બચત કરતી ગઈ. મારા ઘરવાળાએ હમણાં જૂની રીક્ષા ડાઉનપેમેન્ટ ભરીને લીધી. ડાઉનપેમેન્ટ ભરવા મે 9000 સાડીઓના ધંધામાંથી બચત કરીને આપ્યા. પહેલાં એ મજૂરી કરતા હવે અમે બેય ધંધાવાળા થઈ ગયા.તમે બીજી લોન આપશો તો હાલ જે સાડીઓ લાવુ છું એના કરતા થોડી મોંધી સાડીઓ લાવી શકીશ પણ હા તમે હવે 10ની જગ્યા એ 30,000ની લોન કરજો’ એવું હસતા હસતા પૂરા આત્મવિશ્વાસ સાથે હંસાબહેને કહ્યું...

આવા 7000 થી વધારે વ્યક્તિઓને અત્યાર સુધી અમે લોન આપી ધંધો કરતા કર્યા છે. ડો. કે.આર.શ્રોફ ફાઉન્ડેશન આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફનો આમાં ઘણો મોટો સહયોગ એમના અમે ઘણા આભારી... 

Mittal Patel meets our loanee Hansaben

Hansaben took interest free loan from VSSM and started
doing independent buisness

Hansaben helped his husband to buy autorickshaw from 
her savings

With the help of the VSSM's Swavlamban initiative they could convert their dreams into reality...

Mittal Patel meets Zamuba who took interest free loan
from VSSM

God always gives the best and when He does not give, He helps you to find the way to get the best. When God makes you wait, He is preparing to give you the best. One must be patient and continuously strive to do the best. 

Recently in Radhanpur, Patan, all who had been granted loans by VSSM, came to meet me.

They all had shown patience & persistence.

Zamuba & Madhuben said that while everyone went to work , they stayed back to take care of the home. However it was their dream to work and bring home a few rupees. If they get buffalos, they would get the fodder from the forest for free. From the milk that they would deliver to homes, they could earn some money. However the question was who would pay for the buffalo.

Dilipbhai wanted to sell fruits which required more funds, Mitulben wanted to grow her cutlery business, Arvindbhai wanted to do Mandap construction work, Bharatbhai wanted to do furniture work. In short, all had aspirations & dreams but had no funds to fulfill their dreams.

Our colleague Shankarbhai committed on behalf of VSSM that all would get loans. With the help of the loan they could convert their dreams into reality. Everyone's income increased.

Shankarbhai, in a lighter vein, said that if he has to come to collect instalments of loan he will not help them get further loan. This had the desired impact and all deposited their instalment on time in the VSSM account directly. Almost everyone's loan was getting over. Everyone talked about how the loan helped them increase their income. They quietly asked for a second loan. When we asked why the second loan, they reminded us that  we had told them to become financially stable which in turn would help to solve many other problems. They had dreams to fulfill.

We were happy to listen to them & promised them a second loan.

In Patan District we have given such loans to over 1000 families so that they could do independent business. We at VSSM are thankful to Respected Pratulbhai Shroff & Dr K R Foundation. Pratulbhai compares  education to a precious stone and to that we added financial stability. If these both are available to men, their future would be just great. They would become independent and that is what we want.

#VSSM #DrKRSroffFoundation #MittalPatel 

ઈશ્વર જયારે આપે છે ત્યારે સારુ જ આપે છે, નથી આપતા ત્યારે વધુ સારુ મેળવવાનો રસ્તો આપે છે પણ જ્યારે રાહ જોવડાવે ત્યારે તો સૌથી ઉત્તમ ફળ આપવાની એ તૈયારી કરે છે..

વાત છે ધીરજની અને જે પણ કાર્ય કરીએ તેમાં સતત મથ્યા કરવાની..

હમણાં પાટણના રાધનપુર જવાનું થયું. અમે રાધનપુરમાં ઘણા પરિવારોને આર્થિક રીતે તેઓ પગભર થાય તે માટે લોન આપેલી. તે એ બધા મળવા આવ્યા. એ દરેકની વાર્તા કાંઈક આવી જ. 

ઝમુબા અને મધુબહેને કહ્યું, 'ઘરના બધા કામે જાય ને અમે ઘર સંભાળીયે પણ મનમાં પોતાના હાથમાં બે પાંચ રૃપિયા આપ કમાઈના આવે એવી હોંશ. ભેંસ લઈએ તો ઘાસચારો તો વગડામાંથી મળી રહે ને ઘર ઘરાવું દૂધ ભરાવીએ તો બે પાંચ રૃપિયા રળી લેવાય. પણ ભેંસ લઈ કોણ આપે?'

દીલપીભાઈ શાકભાજીની લારી ચલાવે એમને ફ્રુટની લારી કરવી હતી પણ એમાં પૈસા ઘણા જોઈએ. આવું જ મીતુબેનનું પણ એમને કટલરીનો ધંધો વધારવો હતો તો અરવીંદભાઈને મંડપનો ધંધો કરવો હતો તો ભરતભાઈને ફર્નીચરનું કામ રાખવું હતું.

ટૂંકમાં સૌના સમણા મોટા હતા. પણ સમણાં પૂરા કરવા પૈસા નહીં.

અમારા કાર્યકર શંકરભાઈએ આ બધાને VSSM મદદ કરશેનું કહ્યું ને અમે લોન આપી..

જેેમાંથી બધાની સુખાકારી વધી..

'લોનના હપ્તા લેવા મને બોલાવશો તો ફેર લોન નહીં આપુ' એવી શંકરભાઈની મીઠી ટકોરે પણ કામ કર્યું ને બધા સીધા અમારા ખાતામાં જમા કરાવતા થયા. 

લગભગ બધાની લોન પૂર્ણ થવામાં હતી. આવકમાં કેવો વધારો થયો એની બધાએ વાત કરી. પછી હળવેકથી બીજી લોનની માંગણી કરી. 

શું કામ બીજી? એમ પુછ્યું તો કહે,

'તમે જ ક્યો છો ને કે પૈસાવાળા થાવ. પૈસા કમાશો તો ઘણા પ્રશ્નો આપો આપ ઉકલી જશે. તે અમારી આંખો હવે સ્વપ્ન જોતી થઈ ગઈ.'

સાંભળીને રાજી થવાયું... આપીશું બીજી લોન પણ..

પાટણ જિલ્લામાં અમે 1000 થી વધારે પરિવારોને લોન આપી સ્વતંત્ર ધંધો કરતા કર્યા છે.

આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફ, Dr K R Shroff Foundation નો ઘણો આભાર આ કાર્યમાં એ અમને ઘણી મોટી મદદ કરે.. પ્રતુલભાઈ શિક્ષણને પારસમણી કહે ને એમાં અમે આર્થિક સદ્ધરતા ઉમેર્યું...

આ બેય ચીજો માણસ પાસે આવી જાય તો એની ગાડી નીકળી પડે અને એ સ્વતંત્ર થઈ જાય અને એ સ્વતંત્ર થાય એ અમારી નેમ...

#VSSM #DrKRSroffFoundation #MittalPatel

Mittal Patel meets our loanees who took interest free loan
from VSSM under its Swavlamban initiative

Madhuben bought buffalo with the help of VSSM's 
swavlamban initiative

Mittal Patel with the nomadic families of Patan who took
interest free loan from VSSM

Mittal Patel with VSSM Coordinator and others for field visit

We at VSSM are proud of our association with Sanjaybhai....

Mittal Patel meets Sanjaybhai at his rental shop

My parents came to drop me to a school in Gandhinagar when I was young. They have never been to School in their life but they know how important education is. So they put me in a school. Our home was a temporary shed . There was no light in it. I studied  under street lights & passed my exams. I also got a job in a private company & the salary was just barely enough.

Meanwhile the government demolished our house in Sector 13 of Gandhinagar. We stayed in that house for many years. I realised that I will have to make my own home. I was now married and also had two children. I did not want my family to live in a temporary shed. I also realised that I will never be able to make my house from the salary I got in my job. So I decided to start a business. Many in our society were vegetable vendors. I also decided to do that. However I did not want to do that by moving around in a hand cart. I started my business by renting a shop. I also thought that in the morning I could sell vegetables by moving around in a vehicle.   I had big plans but how do I implement them ?

Rizwanbhai of  VSSM informed me that they would support persons like me who desire to have a business of their own.  

I took out a loan twice. I now owned a vehicle and also my income increased. Thousand questions were asked in spite of  being educated why I became a vegetable vendor. For me no work is big or small. I did it with dedication and that is why I became successful.

This is the story of Sanjaybhai from Gandhinagar. 

Sanjaybhai's desire is to make his son an IAS officer & to see his daughter in police uniform. He works hard for this. Sanjaybhai is service minded. He motivates persons who come in his contact to do business, He also gives loans & also gives guarantee on behalf of the borrowers. We need more such people in society. We at VSSM are proud of our association with Sanjaybhai.

'મારા મા-બાપ મને નાનો લઈને ગાંધીનગરમાં આવેલા. એ નિશાળનું એકેય પગથિયું ચડેલા નહીં પણ એમને ભણતરનું મહત્વ ખબર હતી એટલે મને નિશાળમાં બેસાડ્યો. અમે છાપરાંમાં રહેતા. લાઈટની સુવિધા પણ નહીં. સ્ટ્રીટલાઈટના અજવાળે વાંચીને હું સ્નાતક થયો. ખાનગી કંપનીમાં નોકરી મળી પણ પગાર ઠીક ઠીક. 

આવામાં ગાંધીનગરમાં અમે સેક્ટર 13માં રહીએ એ છાપરાં સરકારે તોડી નાખ્યા. વર્ષોથી રહેતા એ આશરો જતો રહ્યો. પોતાનું ઘર કરવું પડશે એ સમજાયું. મારા લગ્ન થઈ ગયા. બે બાળકો છે. મારા પરિવારને આખી જિંદગી છાપરામાં નથી રાખવો. પણ પોતાનું પાક્કુ ઘર નોકરીથી નહીં થાય. એટલે પોતાનો ધંધો કરવાનું નક્કી કર્યું. 

શાકભાજીનો વેપાર અમારા સમાજના ઘણા કરે તે મે પણ એ કરવાનું નક્કી કર્યું. પણ લારી લઈને નહીં. ભાડાની દુકાનમાં શાકભાજી વેચવાનું શરૃ કર્યું. દુકાનની સાથે સાથે પોતાનું વાહન થઈ જાય તો વાહનમાં પણ સવારના ભાગમાં શાકભાજી લઈને ધંધો થાય. વિચારો તો મોટા મોટા પણ એ પુરા કેવી રીતે થાય?

VSSM માંથી અમારા જેવા સ્વતંત્ર ધંધો કરવાની ખેવના રાખનારને લોન મળે તેવું સંસ્થાના કાર્યકર રીઝવાનભાઈએ કહ્યું ને મે લોન માંગી.

મે બે વાર લોન લીધી. વાહન થઈ ગયું ને આવક પણ વધી.. ભણેલા ગણેલા થઈને શાકભાજી વેચવાનું નક્કી કર્યું લોકોના હજારો સવાલો પણ થયા પણ કોઈ પણ કામ નાનુ કે મોટુ નથી હોતું. બસ મે લગનથી એ કર્યું એટલે સફળ પણ થયો.'

ગાંધીનગરના સંજયભાઈની આ વાત.

સંજયભાઈની ઈચ્છા તેમના દિકરાને IAS અધિકારી બનાવવાની ને દિકરીને પોલીસની વર્દીમાં જોવાની. એ માટે તે ખુબ મહેનત કરે. 

સંજયભાઈ ખુબ સેવાભાવી એમના સંપર્કમાં હોય ને જેઓ સ્વતંત્ર ધંધો કરવાની ખેવના રાખે તેમને લોન અપાવવાનું પણ એમણે કર્યું ને એમની બાંહેધરી સંજયભાઈએ લીધી.. આવા આગેવાનો દરેક સમાજમાં ઈચ્છનીય.. તેમના જેવા વ્યક્તિ VSSM સાથે છે એનો ગર્વ...  

#MittalPatel #vssm #loanservices #allovergujarat #nomadictribes #gujarat

Mittal Patel with Sanjaybhai and VSSM
Coordinator Rizwan who helped 
Sanjaybhai to get interest free loan

Sanjaybhai shares his dream with Mittal Patel

Sanjaybhai started his own buisness with the help of
interest free loan from VSSM

Sanjaybhai's income increased with the help of VSSM

The interest free loans by VSSM helps individuals march towards financially secured future…..

Mittal Patel meets Badal and Dharanath in Kheda

Badal, you have a rickshaw. Why don't you talk about it ?

Badal shied away and with a nod of head said no.

If you don't speak how will you get passengers for your rickshaw ?

He smiled & turned his head away.

How can anyone be so shy ? I was a bit surprised.  I observed that Badal had tied a handkerchief to his head? 

I asked him whether he is the Son-in-Law of this place ?

He smiled & said yes by nodding his head.

Dharanath, who was standing across and replying to all my questions to Badal came forward.

I asked Dharanath about Badal. Whose Son-in-Law he is ? Why doesn't he speak a word ?

Dharanath said Badal is his son-in-law and he is not speaking because of his presence. What a way to show respect !! In fact this respect is observed in the entire juggler (madari) community. The youngsters will not speak much when elders are around.

This talk is about a village in Kheda District called Kapadvanj. A big community of jugglers stay there. They are not educated. Snake charmer's work has stopped. Astrology work in saint's clothes also is not very popular. They work hard but since they have not done labour job for many generations, they are not used to it.

We encouraged this community to do some independent work. In this Kapadvanj village we first gave loans to 9 people and then  to 17 more. Our dedicated associate  Rajnibhai identified these people & encouraged them to do small businesses. Dharanathbhai from the community also played an important role. He asked us to give loan to his son-in-law for buying a rickshaw. He said that his son-in-law is still young and if he stays in the village & learn business it will be good for the family.  Since we now knew why Badal does not speak, we requested Dharanath to stay away from Badal & then we asked Badal how his business is going. He said he earns enough to pay the instalment of the finance loan & VSSM loan that he has taken. He is able to do business of Rs 800- Rs900 per day. 

With the blessings of elders the young ones settle down faster. Elders also must give freedom to the youngsters for the families to become stronger. Our best wishes to Badal for his success.

'બાદલ તારી રીક્ષા છે તો તું વાત કરને!'

મારા સવાલ સામે બાદલ જરા શરમાઈ ગયો ને એણે મોંઢુ હલાવી ના પાડી. 

'અરે તુ બોલતો નથી તો તારી રીક્ષામાં મુસાફરો કેવી રીતે આવે છે?'

એ મલક્યો ને ઊંધુ ફરી ગયો.. 

કોઈ વ્યક્તિ આટલું શરમાય? મને જરા નવાઈ લાગી. ત્યાં મને બાદલના માથે બાંધેલો રૃમાલ દેખાણો. 

'તુ અહીંયાનો જમાઈ છે?'

એ ફરી હસ્યો ને મોંઢુ હલાવી હા પાડી..

ત્યાં થોડે દૂર ઊભેલા ને બાદલને પુછાતા મારા પ્રત્યેક પ્રશ્નનો જવાબ આપતા ધારાનાથ આવી પહોંચ્યા. મે એમને, 

'આ કોનો જમાઈ છે જરાય બોલતો નથી.' એવું પુછ્યું જવાબમાં એમણે કહ્યું, 'મારા જમાઈ છે. હું ઊભો છુ ને એટલે...'

કેવી આમાન્યા.. આમ તો મદારી સમાજ આખો આવી મર્યાદા જાળવે. સસરા કે ઘરના વડિલોની સામે કારણવગર બોલવાનું જમાઈ ટાળે. 

વાત છે ખેડાના કપડવંજની. મદારી પરિવારોની મોટી વસાહત. ભણતર આ વસાહતમાં રહેનાર યુવાનોમાં ઝાઝુ નહીં. સાપના ખેલ તો બંધ થયા. સાધુ બાવાના વેશમાં જ્યોતિષ જોવાનું કામ પણ ઝાઝુ ચાલે નહીં. મહેનત મજૂરી સૌ વળગ્યા. પણ હાથમજૂરીના કામો પેઢીઓમાંથી કોઈએ કરેલા નહીં તે એ બહુ ફાવે નહીં.

અમે મદારી પરિવારોને સ્વતંત્ર ધંધો કરવા પ્રેરીયે. તે કપડવંજની મદારી વસાહતમાં 9 લોકોએ પ્રથમ ને પછી બીજા 17  વ્યક્તિઓને અમારા કર્મઠ કાર્યકર રજનીભાઈએ લોન લઈને નાના મોટા ધંધા કરવા ઉતેજન આપ્યું. તેમાં વસાહતના આગેવાન ધારાનાથભાઈએ પણ મહત્વની ભૂમિકા ભજવી. 

ધારાનાથે પોતાના જમાઈને રીક્ષા માટે લોન અપાવી. 

ધારાનાથ કહે, 'જમાઈ નાના છે નજર સામે રહે તો ઠીક રહે ને ધંધો શીખી જાય તો એમનું એ રળી ખાય.'

બાદલનું ન બોલવાનું હવે સમજાયું અમે ધારાનાથને આઘા જવા કહ્યું એ થોડા ખસ્યા પછી બાદલે કહ્યું, રીક્ષાથી એ સારુ કમાઈ લે છે. અમારો હપ્તો ઉપરાંત ફાયનાન્સમાંથી લીધેલી લોનનો હપ્તો પણ એ ભરી શકે છે ને ઘર પણ ચાલે છે. ટૂંકમાં દૈનિક 800 થી 1000 નો વકરો એ કરવા લાગ્યો.

વડીલોની છત્રછાયામાં બાળકો નિશ્ચિત થઈ જાય. જો કે વડિલોએ પણ બાળકોને ભયમુક્ત વાતાવરણ આપવું પડે. બેય એકબીજાને સમજે તો પરિવાર મજબૂત થાય એ નક્કી.. ખેર બાદલ ખુબ સુખી થાય એવી શુભભાવના...

#MittalPatel #vssm #loanservices #nomadictribes #india #gujarat

Badal took interest free loan from VSSM
to purchase auto rickshaw

Mittal Patel asks badal about his buisness

VSSM helped baldal under its Swavlamban initiative to
purchase auto-rickshaw

VSSM helps Dharanathbhai and Champaben Madari to start their independent venture...

Mittal Patel meets Champaben at her small kiosk

 "We do not like to ask for help anymore. We get harassed by the locals & also the police. We do small labour work. However, in Bagpotra we have not done any work. To ask for money becomes more difficult. We are snake charmers. No labour is involved in that. We put on clothes of a sadhu and begged. People started accusing us based on our caste. We are helpless and do not know what to do further to survive ".

Why don't you do business ? we asked

"Snake charmers do not know any business"

You are quite fluent in speaking. You can easily do business. We will give you funds.

But if we are not able to repay then ?

You will be able to. Don't worry. From your community select a few who have some business sense. We will give them loans for different small businesses.

Our colleague from Kheda , Shri Rajnibhai said this to Dharanathbhai , a snake charmer. After that nine people from that community applied for a loan for doing business. Rajnibhai helped in identifying the businesses for these nine people. Loan was granted to them. 

One amongst them was Champaben. She set up a small outlet of sweetmeats,biscuits. We gave her a loan of Rs 30,000/-. Every month all are repaying their instalments.

These families of snake charmers were at the cross-roads of survival. Their snake charmer business had virtually closed. We felt that the only solution for their survival was that they must do small business and for that we were ready to help. We had tried for several years but they were afraid of taking even a small loan of Rs 5,000/-. That's when Dharanathbhai showed courage.

When we asked Champaben how was the business. She replied that life is much better now as compared to before. No more hassles of moving from villages to villages and staying in garbage like condition. Everyday she is able to sell goods worth Rs 2,500 to Rs 3,000. Seeing these nine people succeed, another seventeen people applied for a loan. We are happy . Helping such families is always our priority.

Our respected Shri Pratulbhai Shroff of Dr K R Shroff Foundation  helped us greatly in this venture of giving loans. So far 6800 families have taken benefit of this scheme and have become independent. Wishing happiness to all.

'આ માંગવાનું હવે ગમતું નથી. લોકોની અને પોલીસની હેરાનગતિ એમાં ઘણી વધી છે. છુટક મજૂરી અમે કરીએ, પણ બાપગોતરમાં આમ જુઓ તો અમે મજુરી કરી નથી એટલે એ અઘરુ પડે. પહેલાં સાપના ખેલ પર નભતા એમાં મજુરી ક્યાં આવે?  અમે નાથપંથી એટલે સાધુવેશે હવે અમે યાચવાનું શરૃ કર્યું. પણ લોકો એમાં જાતભાતના આરોપ લગાડે. શું કરવું કશું સમજાતું નથી.'

'તમે ધંધો કરો.'

'ધંધો અને મદારી?'

'તમે બોલવામાં સરસ છો.. ઘંઘો આરામથી કરી શકો. અમે પૈસા આપીશું.'

'પણ પૈસા ન ભરાણા તો?'

'ભરાશે તમે ચિંતા ન કરો. તમે વસાહતમાંથી થોડા લોકો કે જેમનામાં ધંધાની સુઝબૂઝ હોય એવાને પસંદ કરો અમે એમને અલગ અલગ વ્યવસાય માટે લોન આપીશું.'

ખેડાના અમારા કાર્યકર રજનીભાઈએ કપડવંજમાં રહેતા મદારી ધારાનાથ ભાઈને આ કહ્યું ને પછી નવ લોકોએ અલગ અલગ વ્યવસાય માટે લોન લીધી. નવ વ્યવસાય ક્યા એ શોધવામાંય રજનીભાઈએ મદદ કરી.

ચંપાબહેન એમાંના એક જેમણે ગોળી, બિસ્કીટ વેચવાની નાનકડીલદુકાન આમ તો ગલ્લો નાખ્યો. 30,000 લોન પેટે અમે આપ્યા. દર મહિને આ વસાહતમાંથી લોકો નિયમીત હપ્તો ભરી નાખે. 

મદારી પરિવારો સાપના ખેલ કરી પેટિયું રળતા. એ ધંધો તો બંધ થયો. હવે શુંનો પ્રશ્ન મોં વકાસીને અમની સામે ઊભેલો. અમને સમાધાન એ ઉદ્યોગ સાહસીક બને એમાં જ લાગતું. વર્ષોથી એ માટે પ્રયત્નો કરતા. પણ પાંચ હજાર લેતાય એમને બીક લાગે. ત્યારે ધારાનાથે હીંમત કરી.

ચંપાબહેનને મળીને ધંધો કેવો ચાલે એ પુ્છયું તો કહે, 'ગામે ગામ રઝળપાટ કરવામાંથી છુટકારો મળ્યો. કેવા ગંધવેડામાં પડ્યા રેતા. હવે હખ છે. રોજનો અઢી ત્રણ હજારનો વકરો થઈ જાય.'

નવ વ્યક્તિઓ ધંધામાં સુખી થયા એ જોઈને બીજા 17 વ્યક્તિઓએ પણ નાનો ધંધો નાખવા લોન માંગી..

અમે તો રાજી છીએ. આવા પરિવારોને મદદ કરવી એ તો અમારી પ્રાથમિકતા.

અમારા આદરણીય પ્રતુલભાઈ શ્રોફ - ડો.કેઆરશ્રોફ ફાઉન્ડેશન અમને આવા ઉદ્યોગ સાહસીકોને મદદ કરવા ઘણી મદદ કરે તેમનો ને અન્ય સ્વજનોનો ઘણો આભાર. તેમની સતત મદદથી જ અમે 6800થી વધુ પરિવારોને લોન આપી પગભર કરી શક્યા છીએ.

સૌ સુખી થાય એવી શુભભાવના...

#MittalPatel #gujarat #vssm #loanservices #helpothers #smallbusinessbigdreams #SupportHumanity

Mittal Patel with Dharanathbhai and Champaben Madari
at their kiosk

Champaben took interest free loan from VSSM to start
her small business

VSSM coordinator helped Madari family of Kheda for
interest free loan to start their buisness

VSSM supports Ashaben to buy grain grinder to supplement her income...

Mittal Patel meets Ashaben during her visit to Sabarkantha

Hardwork is like climbing the staircase and destiny is often like an elevator. Elevator can malfunction but staircase will never. This sentence applies appropriately to a hard working person.

Recently met Rajeshbhai & Ashaben living in Vaghpur village  of Sabarkantha. Both very seriously hardworking.

They run a small grain grinding mill. It's the only such mill in the village so they have a good inflow of customers. But they have only one grinder so if they can get another one their income could increase. However, they don't have any surplus money to buy another grinder. Earlier they had borrowed on interest. But interest is always killing. They decided not to borrow on interest. Meanwhile, they came to know from our colleague Rambhai that they can get a loan from VSSM. So under the guidance of Rambhai they applied to VSSM for a loan. Our colleague Rizwanbhai also visited their grinding mill. 

Seeing their sincere & hardworking approach we approved them a loan of Rs 30,000 from which they bought another grinder. Their income doubled. Ashaben said that they are now able to save money.

Rs 30,000 is not a big amount but it changed their lives like that of many others to whom VSSM have given loans.

મહેનત પગથિયાં સમાન છે અને લીફ્ટ નસીબ સમાન,

લીફ્ટ બગડી શકે પણ પગથિયા હંમેશા સાથ આપશે..

ક્યાંક વાંચેલું આ વાક્ય મહેનતકશ લોકો માટે એકદમ બંધ બેસે.

સાબરકાંઠાના વાઘપુરામાં રહેતા રાજેશભાઈ અને આશાબહેનને હમણાં મળી. આ બેઉની મહેનત પણ આવી જ.

વાઘપુરામાં એ ઘંટી ચલાવે. ગામમાં બીજી ઘંટીનું ચલણ કદાચ નહીં. એટલે એમના ત્યાં ઘરાગી ઘણી રહે. પણ એમની પાસે એક જ ઘંટી.  જો ઝીણું દળવાની ઘંટી એ લાવી દે તો એમની આવક વધી શકે..

પણ એ લાવવા પૈસા નહીં. વ્યાજવા પૈસા એમણે અગાઉ લીધેલા પણ એ કહે, વ્યાજમાં મરી જવાય. એટલે વ્યાજે પૈસા લેવાનું ટાળ્યું.

આવામાં વાઘપુરામાં રહેતા રામભાઈ પાસેથી VSSM માંથી લોન મળે એ વિગત એમણે જાણી અને લોન માટે એમણે રામભાઈને સાથે રાખી અરજી કરી.

અમારા કાર્યકર રીઝવાને પણ આ પરિવારની મુલાકાત લીધી. 

મહેનતકશ પરિવાર લોન તો આપવાની જ હોય.

30,000 મળ્યા એમાંથી બીજી ઘંટી લીધી. આવક બમણી થઈ. હવે તો બચત પણ સારી થાય એવું આશાબહેને કહ્યું.

ત્રીસ હજાર રકમ મોટી નથી પણ એ નાનકડી મદદે એમની જીંદગી બદલી નાખી.. 

Ashaben shares with Mittal Patel that they
are now able to save money

Villagers of Lakdipoyda have big dreams...

Mittal Patel with the ladies of Lakdipoyda village who have
aspirations

"We work very hard but success eludes us. We do not have money to put in the business as our capital. We would get into a debt trap if we borrow at a high rate of interest. In case we need money for sickness and are unable to pay the lender, he would come & threaten us. We would feel helpless. What sort of life is this ? We just have enough to eat twice & no saving is possible"

Sanjaybhai & other youngsters from Lakdipoyda village in Mahisagar district said this. They buy small quantities of dried garlic, spices and sell it in neighbouring villages.  They cannot buy large quantities because of lack of capital. They cannot borrow because of high interest rates. They  are afraid of the lenders.

Our VSSM colleague Shri Vinodbhai came in contact with these families. He sought loan for these people from VSSM. He was confident about their business acumen. For the families this was what they exactly wanted. Seven persons got a loan and from that they bought goods at reasonable prices to trade. 

Gradually the income increased and at the same time there was no mental tension to pay interest or pressure of repayment. They concentrated on growing the business. Today two of them have bought  Eco-Vehicle out of their savings and loan. They use it for business and sometimes also give their vehicle on hire. Some of them bought two-wheelers to do business by going to distant places. 

This is the result of a small loan and mental peace. If we can assure such people that we are with you in your endeavours that itself brings success.

Villagers of Lakdipoyda have big dreams. Seeing the success of males, the ladies of the village also have aspirations. They also are keen to get loans and do business.  It is a pleasure to hear this.

'મહેનત તો પારાવાર કરીએ પણ સફળતાની રેખા જાણે હાથમાં નહીં. અમારી પાસે ધંધામાં નાખવા ઝાઝી મુડી નહીં. બીજા પાસેથી દસના કે પંદરના (ટકા) ભાવે વ્યાજવા લાવી ધંધામાં પૈસા નાખીયે પણ  વ્યાજમાં જ મરી જઈએ. એમાં જો બિમારી આવી ગઈ ને વ્યાજવાળાને પૈસા આપી  ન શકાય તો એ આવીને ધમકાવે ને કેવું કેવું બોલે.. એ વખતે બહુ લાચારી લાગતી. થતું આ તે કેવી જીંદગી? બે ટંક પેટ ભરીને ખાઈ શકાય. બાકી ભેગુ કરવાનું તો વિચારી પણ ન શકાય! '

મહિસાગર જિલ્લાના લકડીપોયડાગામના સંજયભાઈ અને તેેમની સાથે યુવાનોએ આ કહ્યું. આ બધા સુકુ લસણ, મરી, મસાલા ટૂંકમાં સીઝનલ ધંધો કરવા થોડો ઘણો સામાન લાવીને આજુબાજુના ગામોમાં ફરી વેચે. માલ સામાન ઝાઝો લાવી સ્ટોક કરવા જોગ મુડ઼ી નહીં. વ્યાજવા પણ દસ પંદર હજારથી વધુ લેવાનું એ ટાળે. 

વ્યાજવટાવુંનો ધંધો કરવાવાળા માણસના પૈસા ભરવામાં મોડુ થાય તો બીક લાગે.

VSSM ના કાર્યકર વિનોદભાઈ આ પરિવારોના પરિચયમાં આવ્યા. તેમની ધંધાની કુનેહ જોઈને સંસ્થામાંથી લોન આપવા કહ્યું. આ પરિવારોને તો ભાવતુ તુ ને વૈદે કીધા જેવું થયું. આખી વસાહતમાં સાત વ્યક્તિઓએ લોન લીધી અને સામટો સામાન એ જ્યાંથી સસ્તો મળે ત્યાંથી લાવ્યા.

આવક વધી. વળી માનસીક ચિંતા પણ નહોતી એટલે વધારે સારુ શું કરી શકાય તે દિશામાં વિચારવાનું પણ થયું. ધંધામાં નફો રળતા ગયા. આજે એમનામાંના બે જણે ઈકો ગા઼ડી ખરીદી. પોતાની બચતની સાથે ફાયનાન્સમાંથી લોન લીધી. ઈકોનો ઉપયોગ ધંધા માટે કરે અને જ્યારે ભાડુ મળે ત્યારે ભાડે પણ ફેરવે. કેટલાક વ્યક્તિઓ બાઈક લાવ્યા. હવે બાઈક પર દૂરના ગામડાઓમાં ધંધો કરવા જાય. 

નાનકડી લોનની સાથે માનસીક હૂંફનું આ પરિણામ. માણસને તમે સાહસ કરો અમે સાથે છીએ એવું કહી શકીએ તો એ માણસ એની મેળે જ ઘણું કરી જશે. 

લકડી પોયડૃાના આ પરિવારોના સ્વપ્નો મોટા છે. એમને મળીને નીકળી રહી હતી ત્યારે એમની બહેનોએ કહ્યું અમને પણ લોન આપજો અમારે અમારો જુદો ધંધો કરવો છે..

આ બધુ સાંભળીને રાજી થવાય...

Mittal Patel visits Lakdipoyda village to meet Sanjaybhai
and others 

Mittal Patel meets Sanjaybhai and other youngsters from
 Lakdipoyda village in Mahisagar district who took interest 
free loan from VSSM

Two loanee bought eco-van out of their savings and loan

Other loanee also bought two-wheelerso to do business
by going to distant places